Moose - De Theatercompagnie

fraulein else, De Theatercompagnie (11/02/2010)

colson — Fri, 12 Feb 2010 13:51:10 +0000

Een jongedame die geexploiteerd wordt door haar vader en het slachtoffer wordt van de begeerte van een rijke oude man.

Kan dat überhaupt een goeie voorstelling opleveren?

Simber vond in dit geval van niet. Die z.i. onzuivere tien minuten naakt deden het stuk de das om.

Riro veegt er hiernaast genuanceerd en beargumenteerd de vloer mee aan. Ook weer de naakte Katja Herbers als steen des aanstoots.

Het zij zo.

Wij zagen anderhalf uur Katja Herbers schitteren in een buitengewoon toegankelijk stuk. Een solovoorstelling waarin zij schijnbaar moeiteloos ook de dialogen deed. En vooral kristalhelder en natuurlijk de verwarring en emoties van de puber liet zien.

Klasse. Dat was niet mis.

Bovendien diende ons eventuele voyeurschap en medeplichtigheid als publiek, een heel goede zaak. Dunkt mij.

De Koopman van Venetië, De Theatercompagnie (23/12/2008)

Estragon — Mon, 29 Dec 2008 16:18:03 +0000

Bloody f**king hell wat een draak! En wat een schok! Om op zo'n manier, zo slap zo'n mooie historie af te sluiten. Een tomaat voor Loes Havekort die geen degelijke Shakespeareclaus uit haar mond lijkt te krijgen -of moet die tomaat dan naar Theu B omdat hij haar niet zover heeft kunnen krijgen? Theu Boermans, de man die erom bekénd staat een briljante tekstregie te voeren! Een tomaat voor de inspiratieloze in vulling van het door Shakespeare wel wat lastige einde van het stuk, maar dan juist verwacht ik van zo'n groot regisseur een groots einde! Een tomaat voor de overall slappe wijze waarop het Compagnietheater hiermee afscheid lijkt te nemen, en vooruit, een (half) gewei voor Bokma die het stuk toch omhoogtilt als hij voor het eerst opkomt. Al moet gezegd dat hij uiteindelijk ook meegaat in de vermoerassisering van dit stuk. Jammer...

De Koopman van Venetië, De Theatercompagnie (11/12/2008)

Pinguin — Fri, 12 Dec 2008 09:52:02 +0000

Gisteravond was een historische avond. De Almeerse Schouwburg zat bijna helemaal gevuld met publiek! En dat bij een toneelstuk! Wat Shakespeare en Bokma samen wel niet allemaal voor elkaar krijgen.

Bokma zet een prachtige Shylock neer. Misschien niet als imponerend als een Bouwmeester, maar wel bijna. Ik denk ook al te weten wie de Louis d’Or wint.

Daarnaast staat Loes Haverkort te excelleren in haar rol als Portia. Het is natuurlijk een prachtig personage, maar Loes speelt het zo luchtig en precies dat het genieten is als publiek. Natuurlijk versterkt door de ietwat lompe meid (Eva v/d Gucht). Maar ik denk ook al te weten wie de Theo d’Or wint.

De prinsen, ditmaal uit Abu Dabi en China, waren prachig en maakten het een echte komedie. Met weer een prachtrol van Bokma. Het carnaval, het decor op zich en het Mark Warning moment pasten goed in de voorstelling.

Conclusie? Volgens mij zijn er twee mogelijkheden: Of het Almeerse publiek heeft opeens smaak gekregen en kiest de goede voorstelling uit of het Almeerse publiek wist bij god niet waar ze heen gingen en hadden een keertje mazzel. Ik denk dat laatste, maar dat neemt niet weg dat de voorstelling zeer goed is.

De Koopman van Venetië, De Theatercompagnie (30/11/2008)

RiRo — Tue, 02 Dec 2008 10:16:01 +0000

Dit zegt Wilfred Takken: ‘Het enige interessante personage, Shylock, is een goed deel van de tijd niet op het toneel. Zonder hem wordt het een van de slappere komedies van Shakespeare. Dit probleem wordt in deze versie versterkt doordat de rol van Shylock door Bokma zo goed bezet is, en de rest van spelers veel minder goed is.’ Met Takkens kritiek op het slot van deze komedie van Shakespeare kan ik nog wel leven, dat gedoe met die ringen na de schitterende rechtbankscène is nou eenmaal een beetje een anticlimax. Maar zijn opmerking over de rest van de spelers die veel minder goed zijn, is echt onzin. Daarmee doet hij niet alleen groot onrecht aan Loes Haverkort, die als Portia meer scènes heeft dan wie dan ook en dat fantastisch doet, maar ook aan het zoals altijd sterke ensemblespel van Boermans compagnie. De Koopman is gewoon een heel degelijke en in alle opzichten goed gemaakte voorstelling. Waarbij je ook nog eens lekker kan lachen, zoals het hoort bij een komedie. Ik miste overigens wel de suggestie van homo-erotische gevoelens van de koopman (Antonio) voor Bassanio. Is die interpretatie passé? Of speelt Jappe Claes het zo subtiel dat het me gewoon is ontgaan?

De Koopman van Venetië, De Theatercompagnie (14/11/2008)

Jeanine — Sun, 16 Nov 2008 17:09:10 +0000

Jaa!!! Theu Boermans heeft het weer geflikt: hij heeft weer een prachtige Shakespeare voorstelling gemaakt waarin alles en iedereen op zijn best is. Het is afwisselend komisch en tragisch en spannend en mooi tegelijkertijd. Zoals Pierre Bokma de aandacht naar zich toe kan trekken is ongekend, zijn Shylock balanceert tussen afkeer, angst en woede. Loes Haverkort ontwikkelt haar Portia zeer overtuigend van jong, blond ding tot sterke vrouw. Een extra gewei voor het decor: het contrast tussen de glitter en het vuilnis is ijzersterk. Het zou eeuwig zonde zijn als dit het laatste stuk van de Theatercompagnie zou zijn. Want zoals deze voorstelling wil ik er elk seizoen minstens één zien.

Diskoobigge, De Theatercompagnie (27/02/2001)

Thu, 21 Aug 2008 15:22:16 +0000

Zeer flitsende voorstelling. Jammer alleen dat er bijna nooit rust in kwam en het maar door blééf gaan op een moordend tempo. Dit is even vol te houden, maar bijna anderhalf uur is echt teveel. Toneelbeeld was mooi en simpel. De acteurs hebben zeer veel potentieel. Het motto van de Theatercompagnie, ‘in art we trust’, werd helemaal waargemaakt met deze voorstelling. Al met al, een prachtig postmodern stukje toneel en een mooi begin van een nieuw gezelschap.

Lulu, De Theatercompagnie (05/04/2001)

Thu, 21 Aug 2008 15:17:03 +0000

Hoe vreemd hoe vreemd. Het is MaaN aan te bevelen om voorinformatie van de regisseur niet voor louter wind te laten en niet gelijk een voorstelling afterekenen als de makers aangeven dat ze nog iets uit te zoeken hebben. MaaN ga nogmaals naar de ‘Lulu’ en kijk, zie en vang dan pas aan met je Volkskrant-retoriek. Het lijkt namelijk dat Boermans zijn pad weer heeft gevonden en hoewel in ‘t realisme toch met succes op zoek is naar een voorstelling die werkelijk verder gaat dan de tekst zonder quasi interessant en populistisch te zijn zoals in de ‘Hamlet’ en ‘Jeff Koons’. De acteurs bewijzen hun klasse en de jonge acteurs overtroeven juist den ouden. behalve Decleir dan, een reus die allen overtreft. kijk nog maar eens goed MaaN.

Lulu, De Theatercompagnie (27/03/2001)

MathijsV. — Thu, 21 Aug 2008 15:17:03 +0000

Bij binnenkomst meldde Theu Boermans dat we geen try-out maar een doorloop te zien zouden krijgen. Het verschil werd mij niet duidelijk, want wat ik zag, was gewoon een try-out, een voorstelling die ver genoeg gevorderd was om er een oordeel over te vellen, en dat is, zoals uit de gouden tomaat boven al blijkt, niet goed.
Het was een zeer teleurstellend geheel. Vier uur lang met stijgende verbazing gekeken. Waar zijn al de Trustacteurs gebleven, wat hier aan ensemble stond was echt erg slecht. Natuurlijk, Halina speelt schaamteloos, wat knap is, maar veel steun van haar medeacteurs krijgt ze niet. Vooral de jongemannen overtuigen geenszins, maar ook Harry van Reijthoven als schilder en travestiet is beneden peil.
Een stuk over de vrouw als lustobject, over de worsteling tussen schaamdelen en hersens, het kan prachtig zijn, maar hier verzoop de tekst letterlijk in de enorme bak water die langzaam zichtbaar werd, daar het gewei voor. Vooral de laatste twee bedrijven vond ik erg mooi vormgegeven.
Ik ben benieuwd of mensen er de komende maand anders over gaan denken, maar ik vond deze voorstelling de slechtste die ik dit jaar heb gezien.

De eenzame weg, De Theatercompagnie (04/06/2008)

Jeanine — Thu, 05 Jun 2008 19:33:44 +0000

Prachtig, prachtig, prachtig.
Het ziet er om te beginnen prachtig uit. De eenzame weg van het speelvlak is niet alleen een weg maar is ook een landschap en een villa en alle andere dingen die je er maar in wil zien. Door de belichting lijken de acteurs soms te zweven tegen die donkere achterwand, dat maakt het heel bijzonder en het golvende vlak zorgt er ook voor dat de acteurs letterlijk lopen te zwoegen op hun rol.

De tekst is prachtig en dan interesseert het me eigenlijk helemaal niet hoeveel er van Schnitzler is en hoeveel van Kleijn en/of Boermans.

En de acteurs zijn natuurlijk prachtig, maar inderdaad: wat wil je met die namen. Ik ga niemand noemen want ze waren allemaal geweldig. Die ene tomaat is vanwege de slechte verstaanbaarheid af en toe. Ik weet niet of het aan de akoustiek lag, aan de enorme hoeveelheid tekst, aan het af en toe te hoge tempo of aan het stemgebruik van vooral Jappe Claes en Gene Bervoets maar soms verstond ik hen gewoon niet. En dat is jammer want van deze tekst wilde ik eigenlijk niks missen.

En inderdaad: de toevoeging “een stuk over de BabyBoomGeneratie” is overdreven en ook niet echt waar. Maar verder is het prachtig!

de eenzame weg, de theatercompagnie (28/05/2008)

colson — Fri, 30 May 2008 11:43:18 +0000

Allen die me hier voorgingen zongen uitbundig de lof over het speelvak - dat hier een kaarsrecht, bergachtig parcours voor de spelers is geworden - over de geslaagde ombouw van de Verlichtingsscepticus Schnitzler tot Babyboom criticaster en de fantastische acteursprestaties. Drie uur lang top toneel dus. Echt?

Het waarom van het 'snelweg-lint', de 'skatebaan' is mij niet erg duidelijk geworden. Alhoewel ik moet toegeven dat de dromerigheid en zelfmoord van 'Johanna' er daardoor wel goed uitkwamen. Op zich ook wel mooi trouwens, zo'n in verhouding reusachtige vloer met erg aparte verhoudingen.

Of de tekst die op het Wenen van honderd jaar geleden sloeg, in deze bewerking de zestigers van nu inderdaad effectief op de korrel neemt, betwijfel ook een beetje. Mij lijkt het dat de babyboomers zich door het geworstel van Julian Fichtner en Stephan von Sala niet al te zeer zullen aangesproken voelen. Wat niet wegneemt dat ook de oude kost best smakelijk was.

En de acteursprestaties waren natuurlijk goed. Kijk naar de namen. Maar ik kreeg soms toch twijfel bij enkele zwaar aangezette uitingen van verdriet en wanhoop. Vooral de voormalige actrice Irene Herms liet me zo nu en dan schrikken als zij weer zo'n overdosis in de aanbieding deed.

Kortom,ik zag gewoon een goede voorstelling.