Moose - 't Barre Land

Klad, 't Barre Land (26/01/2013)

RiRo — Sun, 27 Jan 2013 17:17:14 +0000

‘Pas op voor deze stokoude roos, hij moet nog één keer mee!’, vraagt Margijn Bosch geërgerd aan Martijn Nieuwerf die haar, wat onvast ter been en met een wodkafles in zijn hand, in de weg loopt. Behoedzaam gaat ze met de metershoge stokroos door het huis zonder muren. Bedoelt ze dat het na die éne keer afgelopen zal zijn? De agenda op de website van ‘t Barre Land vermeldt alleen nog: donderdag 21 februari 2013 Klad, Rotterdam. Maak ik vanavond de voorlaatste speeldag van deze groep mee?

Maar dan zijn die bespiegelingen van Vincent van den Berg – terwijl ze allemaal op de grond zitten om hun wandelschoenen aan te trekken – eigenlijk een grafrede. Dan ziet hij het echt niet meer zitten, en dan heeft hij met zijn beschrijvingen van de depressieve gevoelens van de anderen hun werkelijke gevoelens weergegeven. Zou dat zo zijn? Zou de reactie van Margijn Bosch op die bespiegelingen eigenlijk over tegenstrijdige gevoelens over het al dan niet doorgaan van de groep gaan: “Waarom zeg je dat over mij Vincent, waarom zeg je ‘Jij wilt gewoon dood!’?”

Klad is een fragmentarische voorstelling, geïnspireerd door de Sudelbücher van Georg Christoph Lichtenberg. De half afgemaakte bespiegelingen, de improvisaties, de jazzy muziek, de slapstickacts waar niemand om lacht, het leggen en afbreken van een vloer, het opbouwen en afbreken van een huis, het ongezonde hoestje van Anouk Driessen, het zoeken naar het verloren woord door Czeslaw de Wijs, de scène uit Tsjechovs Ivanov; het lukt me niet om daar ook maar enigszins vrolijk van te worden. Integendeel. Met een toenemend gevoel van melancholie drink ik de door Vincent van den Berg aangereikte witte wijn.

Voordat Czeslaw de Wijs met een laatste druk op de knop het laatste donker laat neerdalen, verzucht Martijn Nieuwerf in zijn groene t-shirt met daarop de tekst The END: ‘Laten we maar een café beginnen’. Ik ga naar huis. Een beetje weemoedig. Maar ook met goede herinneringen aan voorstellingen van ‘t Barre Land.

Rosencrantz en Guildenstern are dead, 't Barre Land (21/05/2010)

java — Tue, 25 May 2010 17:06:02 +0000

Een toneelgezelschap, lijkt het, dat zich aan het voorbereiden is op de te spelen voorstelling. Zoals in het echt aan het gebeuren is. Bijzonder aangenaam om naar te kijken.

Ontspannen acteurs, mooi slordig, rommelig decor met veel doeken, toneelkleding en props. Het is niet steeds te volgen, al ken ik Hamlet goed, maar dat is van geen belang eigenlijk. Het is vooral een heel prettige voorstelling . Fantastisch werkelijk is de slapstick met als hoogtepunt een les lopen en liggen op het toneel waarin Ingejan Ligthart Schenk en Vincent van de Berg me laten huilen van het lachen. Heb ik iets te klagen? Niet echt. Alleen, ik zou deze voorstelling 6 geweien hebben gegeven als de echte Shakespeareteksten anders waren gebracht. Misschien niet mogelijk in deze setting? Echter, zeer, zeer de moeite waard. Hoop dit stuk volgend seizoen nogmaals te kunnen zien.

rosencrantz & guildenstern are dead, 't Barre Land (18/05/2010)

colson — Fri, 21 May 2010 08:30:00 +0000

Dit was Rosencrantz en Guildenstern als aanleiding tot veel geestigheden, grapjes en slapstick. De verwjzingen naar Hamlet zijn talrijk, maar wel bijzaak. Het is theater oveer theater, maar boeiend zat voor buitenstaanders als wij. Twee uur genot voor de mensen óp het toneel ( althans zo ziet het er uit) en voor ons in de zaal.

De laatste dagen der mensheid, 't Barre Land (04/09/2009)

Shippo — Sat, 05 Sep 2009 12:58:42 +0000

De laatste dagen der mensheid is een onmogelijke tekst met 220 scenes en 500 personages, dat alles in 770 pagina’s! Het stuk zou 10 avonden in beslag nemen om het voledig te spelen. Toch doet het barre land het in krap 3 uur. De voorstelling is snel, en orm tekstueel en niet makkelijk. Jemoet als publiek keihard werken om het spervuur aan woorden bij te houden. Maar, oh wat is het een heerlijke voorstelling! absoluute must voor iedereen die zich intelectueel noemt!

…I think we are in Rats' Alley, 't Barre Land (21/03/2009)

alper — Sun, 22 Mar 2009 16:02:18 +0000

Gisteren deze onnavolgbare voorstelling van ‘t Barre Land gezien. Leuk en interessant stuk met een serie beelden die je nog een tijdje bij zullen blijven.

Het is onduidelijk-achtig maar de opbouw zit erg goed in elkaar. Het was zeker niet denkbeeldig geweest dat we het in het begin ergens kwijt waren geraakt. Knap gedaan met een tof resultaat.

De laatste dagen der mensheid, 't Barre Land (22/11/2008)

eswé — Mon, 01 Dec 2008 21:53:12 +0000

Het was een Grote Oorlog, die eerste wereldwijde, maar de verslaglegging ervan door Karl Kraus is zo mogelijk nog groter. Wat er gedurende ruim vier jaren in de krant stond en wat in de Weense cafés en straten zoal werd besproken en door wie, het is nogal een berg aan informatie die hij per koerier bij Bindervoet en Henkes liet bezorgen. Niet direct een toneelstuk. Wel een Barre Land-stuk. Want de niet-gezongen papieren operette die ze er van hebben gemaakt in gezelschap van de vertalers (die overigens overbodig op toneel staan, ook als ze, wat ik heb gemist, het door Kraus beschimpte on-engagement belichamen waarmee kunstenaars en journalisten met de oorlog omgingen - díe ironie spat er nou niet bepaald vanaf), gaf mij het idee dat ik het hele (dikke) boek, de beleving dus van die oorlog, van “de oorlog” wellicht, wel zo’n beetje voorgeschoteld heb gekregen. Op een voor mij als reguliere Barre Land-volger aangename manier. Enkele toeschouwers die minder ingewijd zijn in de bijbehorende werkwijze hadden toch moeite met de schijnbare willekeurigheid in aanpak, spelstijl en boekfragmenten. De spetterende afsluiting met hoedjes en knaleffecten was trouwens erg lekker en prettiger toch ook dan de nogal ‘boekige’ dialoog tussen de kniesoor en de optimist.
Ach, ik probeer ook maar wat weer te geven. Een samenvatting. Van een interessante poging tot behapbaar maken van een niet alleen in omvang rijk stuk, een aangename stap op weg naar de Grote Uitvoering op 11 november 2018 in Wenen.

De laatste dagen der mensheid, 't Barre Land (25/11/2008)

Bis — Thu, 27 Nov 2008 11:54:39 +0000

Lange maar zeer gelaagde voorstelling over alle aspecten van de oorlog, maar dan ver van het front. Eerst een samenvatting van het langste stuk ter wereld, dan een lange prachtig-slimme dialoog over alle pro’s en cons van de oorlog (door Margijn Bosch en Martijn Nieuwerf onnavolgbaar helder vertolkt). Na de pauze de meest hilarische en pijnlijke dronkemansslapstick ooit vertoond door de drie mannen van het Barre Land (huilen van het lachen). Omdat het hele stuk te lang is om in een week op te voeren, lezen ze de vervallen scènes van archiefkaartjes voor zodat de overvloed van dit stuk toch voelbaar wordt. Een hele bijzondere avond met veel tekst, verwarring, woede humor en wel erg veel linken naar de actualiteit. Je bent naderhand wel lamgeslagen zeg.

Kras, Discordia, 't Barre Land (18/09/1999)

Floortje — Thu, 21 Aug 2008 15:22:54 +0000

Wat een prachtig stuk toch, hoera voor Herzberg, maar ook heel erg hoera voor Annet Kouwenhoven. Wat een rol, wat een vrouw! Barre Landers gaan goed mee op Discordia Klassieker, een prachtig einde van het begin van het seizoen.

Dickicht, 't Barre Land (10/03/1999)

Thu, 21 Aug 2008 15:22:15 +0000

Gebrek aan techniek zorgt bij deze jonge honden dat de voorstelling al snel volledig verzandt. Vooral hoofdrolspeler Vincent van den Berg heeft het slechte voorbeeld van Maatschappij Discordia al te klakkeloos overgenomen. Hij doet niet veel meer dan zijn tekst opzeggen en is daarbij vaak ook nog onverstaanbaar. Het is jammer dat de vele intelligente en interessante ideeën die aan de voorstelling ten grondslag liggen het publiek niet bereiken. Het gewei is voor Jacob Derwig die als enige de schetsmatige speelstijl wel goed in de vingers heeft.

Dickicht, 't Barre Land (10/03/1999)

Simber — Thu, 21 Aug 2008 15:22:15 +0000

Niet zo pakkend als ‘Faust twee’, maar ik begreep nu wel veel beter waar het over ging. Wat zijn jullie toch knappe dramaturgjes! Misschien volgende keer toch maar eens een speelbaar stuk nemen en misschien ook even een regisseur eroverheen…?