Moose - Theatercompagnie

De eenzame weg, Theatercompagnie (07/06/2008)

java — Sun, 08 Jun 2008 00:01:52 +0000

Ik vond dit een zeer matig stuk.
Er is kennelijk iets mis met mij, want ik lees hier en op de recensiemuur in het theater vooral veel lovends met name over het acteren, maar ik vond het acteren juist erg tegenvallen.
Ik vond Katja Herbers mooi en Jappe Claes vaak goed, maar ook vaak niet, maar verder, mwah.
Er was iemand met zo’n vervelende saaie eentonige stem en dat is dan een Naam? (Blij dat het de mijne niet is).
Gewei voor Katja en voor haar lef (o.a. het rennen en in de schuim duiken) en het decor. Dat vond ik grandioos.
Er was wel af en toe een mooi moment tussen 2 acteurs of een mooie scene, maar het was vooral zo erg Toneel. Weinig geloofwaardig.
Wat wèl erg leuk was, was het feestje na afloop (laatste voorstelling) met lekkere hapjes en acteurs die Bob Dylan zongen en harmonica speelden, met als hoogtepunt Rick de Leeuw, die gedeeltelijk a capella en zonder microfoon ‘Just like a woman’ in de Nederlandse vertaling zong.
Uiteindelijk dus toch een mooie avond.

De eenzame weg, Theatercompagnie (09/05/2008)

Wed, 14 May 2008 14:15:40 +0000

Wat een heerlijk acteurstoneel! Boermans heeft al zijn spelers tot grote hoogten gebracht.

Zoveel lagen zitten er in dit stuk van Schnitzler en zo helder hebben Boermans en vertaler Tom Kleijn deze lagen naar voren gebracht. De theaterzaal is omgebouwd tot een spectaculair zwart snelweg-lint. De mise-en-scenes zijn daardoor verassend en krachtig. Elke opkomst en afgang krijgt hierdoor dramatische lading. De muziek van Bon Dylan is meeslepend en melancholiek. En het einde is van zo’n overweldigende schoonheid dat je er koud van wordt.

Het duurt wel lang: drie uur en zittend op een kussen is dat niet uiterst comfortabel, maar het is het allemaal waard. Hoe kan een voorstelling zo kaal en esthetisch zijn en toch zo inhoudelijk raken?

De eenzame weg, Theatercompagnie (09/05/2008)

izme — Tue, 13 May 2008 13:46:17 +0000

Dacht je net dat de TC overbodig was geworden, doen ze dít weer in eigen huis… Theu Boermans regisseert één van de beste stukken die ik in lange tijd van de TC zag. Mooie rollen voor het eigen ensemble, in het bijzonder Jappe Claes en Myranda Jongeling. Ook goeie rollen van de gasten, met een extra gewei voor alleskunner Katja Herbers. Het golvende decor doet denken aan Ajax, maar wordt nu duizend keer beter ingezet: het werkt zowel functioneel als esthetisch in alle opzichten. Een genadeloos portret van Boermans’ eigen babyboomgeneratie, maar ook een scherpe waarschuwing voor hedonistische dertigers.

De Eenzame Weg, Theatercompagnie (10/05/2008)

Mon, 12 May 2008 11:10:37 +0000

Als je denkt dat het niet gekker kan..Na de ski-baan van AJAX gooide de Theatercompagnie, het Compagnietheater om tot skatebaan. In een grote baan vol heuvels en dalen loopt de ‘eenzame weg’. Een voorstelling waarbij de individualist wordt beschreven. Een fantastische tekst van Schnitzler. Was het Wijde Land van de Theatercompagnie nog braaf (nationaal) toneel, dit is Theatercompagnie-toneel! Een stuk dat tot de kern gaat en draait om tekst. Met zo’n stuk eigent de Theatercompagnie de titel van 2e stadsgezelschap op! Behalve de mooie tekst en het strakke decor excelleren de Theatercompagnie-acteurs. Geen grote rollen voor gastacteurs, maar het ensemble staat zo sterk. De gelaagdheid waarmee Jappe Claes en Myranda Jongeling hun rollen neerzetten, doet je rillen. En dat mag ook wel eens!Na de kleinere rollen van Jongeling (bijv. in Don Carlos & de Wilde Eend) staat deze actrice weer haar mannetje zoals we van haar gewend waren uit vroegere stukken van de Trust (1000 rozen, de Presidentes en de Schwabs) Amsterdam, geef de Theatercompagnie hun geld zodat we vaker dit toneel mogen aanschouwen.

De Wilde Eend, Theatercompagnie (02/02/2008)

Sun, 03 Feb 2008 13:45:20 +0000

Een mooi, maar gedateerd psychologisch drama dat totaal niet overtuigt. Het lijkt me dat er teveel verkeerde keuzes zijn gemaakt. In de casting bijvoorbeeld, waarbij die lange acteur die de dokter speelt wel het meest misplaatst is. Of in het decor, dat veel teveel design is om iets van armoede of teloorgang uit te drukken. Of in de pruiken, die het binnen deze setting allemaal veel te absurd maken. En dan die opwindeendjes - wat een vreemd geheel. Belangrijkste bezwaar is, dat het allemaal eerder lachwekkend is dan geloofwaardig. Anneke Blok maakt aan het eind ergens een huppeltje als ze wegloopt. Ik zag daarin: hoera, nog even en het is weer afgelopen, dan kunnen we aan de wijn en hoeven we die potsenmakerij niet langer te spelen. Maak er dan ècht een parodie van, zou ik zeggen, net als Art&Pro jaren geleden op briljante wijze deed met Hedda Gabler. Nu is het net niks, terwijl het misschien best iets had kunnen worden. Gewei voor het doorzettingsvermogen van de acteurs, die van de regie alleen maar mochten staan en lopen en zitten en zeggen, en die nooit en nergens mochten acteren.

De Wilde Eend, Theatercompagnie (19/01/2008)

Thu, 31 Jan 2008 14:22:09 +0000

Alles klopte aan deze hechte voorstelling. De krachtige dramaturgie en de perfecte teksbehandeling zorgen ervoor dat het tragische verhaal over de fatsoensrakker Gregers Werle die de droomwereld van een gelukkig gezin aan diggelen slaat wordt voortgestuwd naar een onherroepelijk einde. Het einde van de dromen en de vrijheid. Van Langen heeft haar acteurs loepzuiver geregisseerd. En de prachtige vormgeving past helemaal bij het vroeg-symbolisme van Ibsen en doet toch ook heel hedendaags en abstract aan.
Een klein minpuntje is dat Gregers vanaf het begin af aan al wantrouwen wekt bij de toeschouwer, terwijl bij het lezen van het stuk dat wantrouwen pas later op komt zetten en er eerst wel iets valt te zeggen voor Gregers blinde vertrouwen in de waarheid. Miste dus iets aan nuance. Maar over het geheel een mooie inhoudelijke en integere voorstelling over de gevolgen van het opleggen van onze moraal aan anderen. Moest bij Gregers trouwens wel steeds denken aan de normen-en-waarden-drie-eenheid balkenende-rouvoet-bos.

De Wilde Eend, Theatercompagnie (19/01/2008)

Mon, 21 Jan 2008 10:05:01 +0000

“Wanneer u een mens zijn levensleugen afpakt, dan berooft u hem van zijn geluk ” zegt de ondertitel van het nieuwe stuk van de Theatercompagnie. Maar ik ben van mening, wanneer de Theatercompagnie zulke goede acteurs in zijn gezelschap heeft, waarom zetten ze dan mindere acteurs in hoofdrollen? De Wilde eend is een mooi maar truttig stuk. Maaike van Langen heeft dit stuk scherp en spannend proberen te maken. Maar ondanks vele goede keuzes; duister decor, klassieke tussenstukken en snel spel blijft de potlood stomp. Hoe kan dit? Waarschijnlijk heeft de casting hier mee te maken. Een jongere Jasper Boeke die een oudere man moet spelen is ongeloofwaardig en nijgt nog net niet naar Jiskefet. Voor een voorstelling als deze moet de rol van Hjalmar Ekdal gespeeld worden door een groot acteur van eind veertig. Iemand die veel heeft meegemaakt en sterk staat tegenover meesteractrice Anneke Blok. Dan vind ik het ook jammer dat Myranda Jongeling maar wéér het kamermeisje speelt. Lieve mensen, de Theatercompagnie heeft een superensemble, doe hier iets mee!En Sieger Sloot die als een soort dokter Phill het podium opspringt valt buiten de boot. Petje af voor Mike Reus (en de overieg ensemble-leden), die wel weten wat acteren is.Ook Chava voor in ‘t Holt (net afgestudeerd) staat haar mannetje. Twee geweien voor de Theatercompagnie, een gewei voor Maaike van Langen maar twee tomaten voor de rare keuzes. Het had zo mooi kunnen zijn…

Ajax, Theatercompagnie, Toneelgroep Amsterdam (15/10/2007)

Pinguin — Tue, 16 Oct 2007 10:20:41 +0000

‘Alleen jammer dat ze niet in Romeinse kostuums speelden’, aldus een vrouw na afloop van de eerste try-out van deze voorstelling. Beste mevrouw, het is een GRIEKS stuk en griekse kostuums hebben we sinds Aktie Tomaat gelukkig niet meer zo vaak in het theater terug gezien. (Zo die ergernis is eruit)

Op een mooi, maar voor acteurs moeilijk te bespelen decor staan de personages keurig geënsceneerd op hun plek of klimmen/glijden naar een nieuwe plek. Het begint hierdoor wel erg stroef en langzaam, met spel dat wel uit de prehistorie afkomstig lijkt te zijn. Het begint pas goed wanneer de TGA spelers Kesting en Reijn naast het opzeggen van de tekst ook nog goed gaan toneelspelen.

Ik zal omdat het de eerste try-out was niet letten op het niet al te ‘wakkere’ spel in het begin van de andere acteurs. Ook niet op het uitvallen en kraken van de microfoon van Ajax op een cruziaal moment. En dat het zwaard stuk gaat, ach dat kan altijd gebeuren.

Want het stuk begon wel te leven, de acteurs werden wakker en er kwam meer plezier op het podium. Het slepen van de schapen is een prachtig beeld, het druipen van het bloed een mooi extraatje. De sneeuw is ook prachtig, maar dat maakte het decor nog minder bespeelbaar, wat glijpartijen tot gevolg had. Hoewel dit zeker wel grappig is, was het waarschijnlijk niet de bedoeling, hiervoor dus een tomaat. Je kan het decor wel bedenken, maar denk ook aan de acteurs die er overheen moeten klauteren. Ook het eindbeeld is ontroerend, ook al is het slechts een flits.

Vergeleken met de versie van het NNT van vorig jaar is de kracht van het stuk deze keer wel duidelijk geworden. En zonder een echte link naar de actualiteit was die zeker wel te maken. En vergeleken met Don Carlos, de vorige samenwerking van deze gezelschappen, was de keuze voor het stuk wel te verantwoorden en vond ik het een goede voorstelling.

Het Wijde Land, Theatercompagnie (23/02/2007)

Tue, 27 Feb 2007 01:55:58 +0000

N heerlijke Theatercompagnie-voorstelling. Weer een doos met verschillende ruimtes (van decorontwerper Bernard Hammer) maar fantastisch bespeeld door zowel de ensemble-acteurs (Myranda Jongeling, Anneke Blok en ‘Pillowman’- Mike Reus) als de charmante Mark Rietman en de komische Leny Breederveld. Deze voorstelling is af en geslaagd.Tragisch door het verhaal en de personages (petje af Anneke) en grappig door het kluchterige spel van o.a. Jappe Claes en het doorwerkte dienstmeisje wat over het podium heen schuifelt. De vraag is alleen welke keuzes Theu en zijn gezelschap hiermee maken. Welke koers willen ze varen? Dat is mij niet duidelijk. Eerst een fantastische en dramavolle Meeuw, een overweldige Don Carlos, een kluchterige Driekoningenavond en nu Het Wijde Land. Het Wijde Land schommelde een beetje tussen de voorstellingen van Ivo van Hove en Johan Doesburg in. Hetgeen wat Ivo uit zijn acteurs haalt (het beste) maar het brave en langdraadige werk wat terug te vinden is bij het NT. Daarom een tomaat. Het had wel een uurtje korter gekund!En doordat er zoveel personages waren vond ik het wel jammer de stagiair(e)s (wederom) zo weinig op het toneel waren en ik niet zo van hun kon genieten. In ieder geval was ik geboeid en ik vind het wel een aanrader.

Het wijde Land, Theatercompagnie (22/02/2007)

Mon, 26 Feb 2007 23:41:07 +0000

Theu Boermans heeft prachtige producties gemaakt (Don Carlos bijvoorbeeld) en Schnitzlers teksten lenen zich voor heerlijke bewerkingen (Anatol door ‘t Barre Land of Professor Bernhardi van De Roovers), maar deze voorstelling kan ik alleen maar benoemen als futloos repertoiretoneel. Er zijn te veel scenes met jonge, niet overtuigende acteurs en Mark Rietman, geen natuurtalent, altijd een beetje een stijve hark, geeft hoofdpersoon Frederik een geaffecteerde stem mee wat gekunsteld aandoet. Dit is geen spelen, dit is naspelen. Er is geen enkele spanning en rond half twaalf (het einde is kort voor middernacht) raakte ik voor het eerst geboeid door de scene tussen Frederiks echtgenote Genia en de moeder van haar in een duel met Frederik gedode minnaar. Jammer, ik had er veel van verwacht.