De Man en de Loden Bal

Soms is het bijna saai om iets te schrijven over voorstellingen van gezelschappen waar je stiekem, of heel openlijk, een beetje fan van bent.

‘San Francisco’, de nieuwe voorstelling van theatergroep De Warme Winkel, is wéér een goede voorstelling. Een hol kijkende Vincent Rietveld en Mara van Vlijmen melden ons, net zittend op de nog koude stoelen, dat er geen voorstelling is. Hoewel het idee was om een voorstelling te maken over de economische crisis, hadden de makers te kampen met persoonlijke crises, waardoor de makers al blij waren als ze de repetitieruimte eens bereikten. Daarnaast bleek er niet genoeg financiële kracht om een voorstelling te maken omdat De Warme Winkel zichzelf economische vergaloppeerd had in tijden van het succes van ‘De Weense Herfst’.

Ik geloof ze, heb medelijden met ze want ze werken altijd zo hard en heb dan ook pas op een later moment door dat deze ‘niet-voorstelling’ al een behoorlijk lange tijd aan de gang is voor iets dat er niet zou zijn. In het kader van “dit soort scènes zouden in een voorstelling over de crisis kunnen zitten” toont dit intelligente gezelschap met een ongelimiteerde verbeeldingskracht ons tal van verschillende mogelijke voorstellingen. In een kraakpand met nauwelijks middelen slepen de makers ons aan onze verbeelding in steeds wisselende verhalen en werelden. Zoveel interessante scènes zijn het resultaat. Een scène waarin een gestileerd mannetje op een Robert Wilson-achtige manier achterna gezeten wordt door de economische crisis als een grote loden bal, eentje waarin vijfentwintig zzp-ers en bekende Nederlanders de hoofdrol spelen in een tv-programma en de meest beeldende in mijn perspectief: een man die een groot touw over een weide van appelkruimeltaart draagt en hiermee vervolgens een conjunctuur slaat waardoor appelkruimel plaatsmaakt voor het onderliggende vlees en bloed. En dit is enkel nog een kleine greep uit het geheel.

Naast deze prachtige beelden zonder ze daadwerkelijk uit te spelen is zwaarte en lichtheid weer geweldig in balans. Van insiders grappen tot humor waar iedereen om moet grinniken wanneer Mara en Vincent elkaars schuld vergeven om op nieuw te kunnen beginnen. Zoveel spelplezier dat ik mezelf wederom op wil geven als vriend van deze integere makers.