De allereerste voorstelling, paar dagen voor de première, dus misschien verandert er nog van alles. Ik vind het vaak een feestje om te zien, een fantastisch spektakel, vooral als er muziek wordt gemaakt. Alle musici zijn geweldig en de musicerende acteurs (volgens mij speelden ze verleden jaar in ‘Help’) zijn heerlijk om naar te kijken en naar te luisteren en Gijs Scholten van Asschat zingt prachtig. Maar als er echt tekst wordt gespeeld, haak ik geregeld af. Ik vind nogal wat van het toneelspel houterig en saai, ook van de vrouwen, op Lady Anne na. Heel veel geschreeuw. Trudy de Jong is wel mooi in het stuk na de pauze, wat ik verder trouwens veel minder vibrerend vind dan de eerste helft. Gijs S.v.A. is natuurlijk absoluut niet houterig en saai, integendeel. Maar hij werkt zo hard dat het me soms benauwt. Maar goed, eerste voorstelling, misschien heeft dat er wat mee te maken.

Ik vind het decor erg mooi, beetje Johan Simons-achtig, op een gegeven moment een gigantische puinhoop. En de manier waarop mensen sterven doet me denken aan Ivo van Hove, maar het is indrukwekkend. De kostuums zijn prachtig. Alle mannen dragen een rok, zelfs de technici! Er speelt een mij onbekende jonge Vlaamse acteur mee (York) waar ik van geniet.

Maar al met al vraag ik me af of je Waits goed kunt combineren met Shakespeare. Het lijkt mij dat Shakespeare hier het onderspit delft. En het wordt me maar niet duidelijk waarom die vrouwen toch allemaal doen wat die klootzak, Richard, wil en dat zit me dwars en maakt de scenes met Lady Anne en koningin Elisabeth ongeloofwaardig, hoe mooi beide vrouwen ook spelen en hoe Gijs S.v.A. alles uit de kast haalt.

Echter, al met al een erg leuke avond, het podium is gigantisch, de eerste 5 rijen zijn weggehaald en dat maakt de zaal heel klein. Geeft een intieme indruk, ondanks al het geweld op de scene. En de foto’s van Tom Waits door Anton Corbijn in de foyer en in de hal zijn schitterend!