Elf dansers die springen, vallen, zich vaak als een kluit jonge voetballertjes over de vloer bewegen, in trio’s of duo’s stoeien, omhelzen, vechten. Leuk om er tien minuten naar te kijken. Maar de voortdurende herhalingen die je in de kluwen ziet maken het er niet interessanter op. Halfweg wordt er even gepauzeerd met een stukje sinaasappel, enkele doorweekte T-shirts worden vervangen en daar gaan we weer.

Op het eind wordt het wat rustiger. Langzaam kruipt de groep naar voren, oerwoudgeluiden worden ten gehore gebracht, er worden wat billen en borsten ontbloot en dan gaat de groep met het nodige misbaar door de zaal (effect! effect!) af. Wat hebben we nu gezien? Eigenlijk niets. En dan schijnt Rodrigues toch een van de grootste dansvernieuwers van Brazilië te zijn….