Een niet zo best stuk. Een niet zo geweldige regie. En dan moet je er als acteur maar iets van zien te maken. Da’s moeilijk, zie je bij Els Ingeborg Smits. Ze staat af en toe dingen te doen waar ze zelf niet in gelooft. De teksten die ze laat horen komen vaak regelrecht van de schrijftafel. Kees Hulst moet de voorstelling dragen en doet dat met verve. Met veel oog voor details zet hij een sullige echtgenoot neer die al jaren met een zeurende Kenau getrouwd is. Maar Kenau is zo ongeloofwaardig (waarom is hij ooit met die vrouw getrouwd, vraag je je af) dat de interesse alleen maar bij Kees Hulst blijft hangen.

Sommige stukken kun je beter ongespeeld laten.