Zin uit een interview met Jakop Ahlbom in de Volkskrant, naar aanleiding van zijn toen nieuwe, nu huidige voorstelling Lebensraum: Je ziet dingen gebeuren die in de werkelijkheid niet kunnen. Het klopt, zo is het. Je zit in de zaal, ziet wat zich op het toneel afspeelt en denkt: ja maar dit kan dus niet! In de werkelijkheid dan. Toneel is de werkelijkheid niet. Kunstemakers spelen ermee, leggen ‘m op z’n rug, voegen er iets aan toe. Maar, ben je geneigd te denken, het zijn wel echte mensen die dat doen, op het toneel. Dus ergens moet het toch kloppen met de wetten van zwaartekracht, actie=reactie en behoud van massa, energie en ellende.

U merkt, twijfel heeft zich van mij meester gemaakt. Dit stukje tekst bestaat uit woorden, die zelfstandig bestaan en zinnen vormen. Had Jakop het getypt, dan was er een dimensie bijgekomen. Ogenschijnlijk? Nee, echt. Kijk maar.