Elsie de Brauw had er zin in, althans zo leek het. Ze schakelde razendsnel van naïef naar uitgekookt, van verbaasd naar verrukt en van braaf naar verleidelijk. Maar de rest van de acteurs geloofde het allemaal wel, althans zo leek het. Ze sjokten uitgeblust over het toneel en deden nogal lusteloos hun ding. Met zulke topacteurs als Chris Nietveld, Steven Van Watermeulen en Jacob Derwig levert dat nog best een aardige voorstelling op maar echt sprankelen deed het niet. Misschien omdat er een aantal concepten té nadrukkelijk op het toneel staan? Of omdat er geen duidelijke keuzes gemaakt zijn? Ze kwamen er niet echt uit hoe ze al dat eten nou op het toneel moesten vormgeven, nu is het vlees noch vis (no pun intended). En Anna Tilroe heeft prachtige kunst bij elkaar gezocht, maar die had ik liever in een apart boekje bijgeleverd gezien, met een aardig essay. Door het op de achterwand te projecten verliest het zijn zeggingskracht en werkt het soms tegengesteld. Het is soms wel erg dubbelop en dat maakt de voorstelling dan erg plat. Jammer, had me er veel van voorgesteld maar het viel tegen.