Acht Erudiete Komedianten op zoek naar een Bittere Lach om Drama

Afgelopen zaterdag waagde ik me weer eens in de wereld van de geoefende theaterbezoeker in het Grand Theatre. Persoonlijk moet ik vaak bij de eerste tientallen minuten nog even wennen aan de voorstellingen die te zien zijn in het Grand en zo ook deze keer. Maatschappij Discordia maakte een bewerking van Tsjechov’s Kerstentuin waarin het kenmerkende signatuur van dit gezelschap duidelijk terug te vinden is. De voorstelling begint met het moment voor de acteurs daadwerkelijk in hun rol stappen en gaan spelen. Een aantal acteurs wast, volledig ontdaan van kleding, alles schoon. Naakt en schoon stappen zij als acteurs in de rollen geschreven door Tsjechov. Een simpel, maar historisch aandoend decor is genoeg om de sfeer van het verhaal te scheppen en focust de aandacht op de acteurs. De groteske en drukke manier van acteren is interessant in haar schakelen, maar verkracht te zacht, naar mijn idee, de betekenis van de mooi gevonden metafoor waardoor de manier van spelen mij meer afleidt dan dat het verhelderend werkt. De verkoop van de tuin en het omhakken van de, in mijn fantasie, prachtige met bloesem bekleedde kersenbomen worden door Discordia gebruikt als beeldspraak voor de moorden die de Nederlandse politiek in de wereld van kunst en cultuur dreigt te plegen. De personages die vaak bij Tsjechov zeggen elders heen te willen gaan, maar toch maar niet gaan (of met moeite), zijn ook aanwezig in deze voorstelling en kunnen opgevat worden als de kunstenaars die door de politiek bijna gedwongen worden om de kunst op te geven, maar niet los willen laten. Als dan ook nog eens iedereen een drankje krijgt en er een toost uitgebracht moet worden is niet duidelijk waar op getoost moet worden omdat niet duidelijk is hoe het met de kunsten zal aflopen. De voorstelling eindigt dan ook letterlijk en figuurlijk met een cliffhanger waarbij de bediende van de familie zich vastklampt aan een kast alsof hij aan een cliff hangt en vertelt over de leegheid die over is gebleven in het huis (en in Nederland?).