Er is veel te zeggen over deze voorstelling onder regie van Thibaud Delpeut. De structuur die in deze recensie enigszins zal ontbreken, vanwege de veelheid aan gedachten, was wel degelijk terug te vinden in de voorstelling waarbinnen op originele wijze 3 stukken van Sofokles één indrukwekkende voorstelling vormen. Voor een deel van de toeschouwers, niet volledig op de hoogte van de inhoud van de stukken los van elkaar, misschien lastig te volgen. Ondanks het feit dat ik af en toe de fysieke handelingen te geregisseerd vond en ik het ´losse´ spel van de TA acteurs her en der miste, deel ik geen tomaten uit. Niet zozeer functioneel vond ik het gebruik van multimedia, maar wat leverde het ontzettend mooie beelden op en het zorgde bij de toeschouwer voor dat beetje extra vervoering en ontroering. Grootse rol van Hadewych Minis, oplettend en compleet acteerwerk van Jacob Derwich, een andere kant van Barry Atsma en ook bijrollen koning Alwin Pulinckx leverde met zijn dubbelrol een indrukwekkende prestatie en bijdrage. De overige acteurs spelen ook zeer tevredenstellend. De epiloog waarin Celia Nufaar´s aanwezigheid op het toneel eindelijk betekenis kreeg zette kracht achter de vraag die Delpeut, in navolging van Sofokles, stelt met deze voorstelling: Waarom is het juiste niet altijd goed?