Moose - Huis a/d Werf

Night Bright Days, Shakespearience II, Hanneke de Jong (21/11/2008)

eswé — Mon, 01 Dec 2008 21:36:46 +0000

Gelukkig is ooit de wereld uitgevonden, zodat we ons zo af en toe even helemaal af kunnen sluiten van het theater om ons heen. Die wereld heeft dan bijvoorbeeld de vorm van een parallellepipedum maar dat hoeft natuurlijk niet. Eigenlijk is een plat vlak al voldoende om je wereld op te projecteren. Sterker nog, je hebt genoeg aan je eigen verbeelding. Kijk maar. Ik zit nu in jouw hoofd, terwijl ik dus gewoon in het theater zit. Nee dat was net. Nu kijk ik naar jou. Jij leest.
Naast mij zit Hanneke de Jong met een stapeltje Shakespeare-sonnetten. Hanneke gelooft in to be or not to be, en dan niet zozeer als opmaat voor de twijfel over het al dan niet bestaan, maar meer over de vórm van dat bestaan. Want Hanneke bestaat. En ik besta. Het theater en de wereld ook. In die wereld was het waterkoud toen ik in november naar deze voorstelling fietste, en heerlijk zonnig warm toen ik datzelfde deed in juni tijdens Oerol. Binnen, in de voorstelling, staat steeds hetzelfde meisje. Een meisje met een toverstokje. En als ze je daarmee aanraakt, wordt de dag net zo helder als de nacht. Wie weet bereikt die helderheid mij ook eens.

Menu, toen en later, Huis a/d Werf (13/06/2000)

Simber — Thu, 21 Aug 2008 15:22:42 +0000

Gezellig onderonsje. Def P acteert prettig, maar Freek Musbach steelt de show. Z’n patat sla ik liever over, maar z’n indianen-blues gaat er bij mij in als koek.

Menu, toen en later, Huis a/d Werf (15/06/2000)

Floortje — Thu, 21 Aug 2008 15:22:41 +0000

Geen groot theater maar héél gezellig. Gewei voor Christine van Stralen die zich heftig laat gaan, zodat Def P. enorm cool kroegwijsheden kan verkondigen. Ook een gewei voor het zeer gemengde publiek, damestasjes en petjes fifty-fifty.

Menu, toen en later, Huis a/d Werf (15/06/2000)

Vanessa — Thu, 21 Aug 2008 15:22:41 +0000

Een vrouwelijke engel, die van de wereld kaas gegeten heeft, en een alwetende rapper zijn gestrand in de woestijn met alleen een snacbar tot hun beschikking. Een gewei voor het uitgangspunt. Als Acteur komt Def P. niet uit de verf. Zijn Aap-noot-mies levenswijsheden maken het er niet vlotter op. Rappen doet-ie dan wel weer heel erg cool. Christine van Stralen danst er belangrijk bij. Het hoogtepunt zeg maar.

Esther, Huis a/d Werf (24/03/1999)

Vonneke — Thu, 21 Aug 2008 15:21:37 +0000

Theater op z’n kleinst én indringendst. In de kleine studio is het publiek op bezoek bij Esther, die van haar toeschouwers kadootjes krijgt. Ze vertelt een verhaal, maar ook wat ze buiten ziet gebeuren. Ze doet een dansje en weet dan niets meer te zeggen. Esther schippert in deze voorstelling tussen wat ze al bedacht had en wat ze op het moment bedenkt. En dat levert enorm indrukwekkend theater op. Hier gebeurt het.

What if God was one of us, Huis a/d Werf, Harm van Geel (25/01/2001)

Thu, 21 Aug 2008 15:19:36 +0000

Ik vond het een leuk stuk. Er gebeurde zoveel tegelijkertijd, dat ik soms niet wist waar ik kijken moest en ik heb gelachen en daar ging ik voor.

What if God was one of us, Huis a/d Werf, Harm van Geel (25/01/2001)

Thu, 21 Aug 2008 15:19:35 +0000

Ik verwachtte iets heel abstracts, viel voor 100% mee. Leuk en origineel. Ik kwam alleen ogen te kort! Soms waren somige scenes te lang (die met die tong), en het doel van de voorstelling (datgene wat je niet bent en toch wil zijn, over diegene die je niet wil zijn, maar toch bent) kwam uiteindelijk zer goed over in de voorstelling. M’n complimenten voor het jongetje van 11 en het meisje met de trainingsbroek en het hemdje.

What if God was one of us, Huis a/d Werf, Harm van Geel (25/01/2001)

Thu, 21 Aug 2008 15:19:35 +0000

Ik vond het best leuk mar af en toe snapte ik niet precies waar het over ging. Er zaten erg leuk stukjes tussen maar de af en toe had ik wel het gevoel dat ik iets gemist had. De personen waren goed uitgekozen. Bijna alle tegenstellingen kwamen voor.
- Dun Dik
- Man Vrouw
- Gezond Ongezond
- Slim Dom
- Duits Engels Nederlands
- Oud Jong
Dit vond ik wel leuk.

What if God was one of us, Huis a/d Werf, Harm van Geel (26/01/2001)

Thu, 21 Aug 2008 15:19:35 +0000

Een leuke voorstelling. Ondanks dat er totaal geen verhaallijn in zit, is het toch zeer vermakelijk. Voornamelijk om dat sommige scènes nogal absurd zijn. Dat toont toch maar weer eens aan dat een verhaallijn dus totaal niet nodig hoeft te zijn. Vooral niet als het om het dagelijks leven gaat, waarin je misschien wel iemand anders wil zijn. In het dagelijks leven gebeurt ook niet alles in logische volgorde. Twee totaal verschillende dingen kunnen ineens na elkaar komen, net zoals in de voorstelling. Probeer dan niet iets van lijn in de voorstelling te zoeken, want dan wordt het stukken minder leuk.

What if God was one of us, Huis a/d Werf, Harm van Geel (26/01/2001)

Thu, 21 Aug 2008 15:19:34 +0000

Ik vond het een aparte voorstelling, soms vond ik het erg ingewikkeld. De spelers zeiden dan niks en je moest zelf uit hun gebaren opmaken waar het over ging. Dat was soms wel onduidelijk. Er zat ook niet echt een verhaal in de voorstelling. Je viel van de ene gebeurtenis in de andere, er zat nauwelijks verband tussen. Dat vond ik wel erg jammer. Soms stond de muziek ook te hard waardoor je het niet verstond ALS iemand iets zei.