Moose - Emanuel Muris

Walram, Emanuel Muris, Het Gemaal (27/01/2008)

Sun, 27 Jan 2008 10:34:22 +0000

Een poëtische monoloog van Muris op overtuigende wijze neergezet door van Cauwenberghe. Een waardige voortzetting van Hartstreek en Reeuw. De Euregio als denkbeeld van Dantes hel of een verbeelding van een universele plek in de mens zelf waar hij grenzen moet overgaan om vrij te kunnen ademen?
De geur van wierook associeer ik met ‘t Credo: de Euregio ontdaan van z’n abstracties en in de volle grond geplaatst is een geërodeerd landschap waar bewoners niet ziek konden worden van het zelf lezen van de bijbel, want dat was taboe.
De interpretatie van de pastoor was wet, voor wie nog niet als vermomde meester door het leven ging.

Walram, Emanuel Muris (19/01/2008)

Ruud — Sat, 26 Jan 2008 12:08:52 +0000

Genoten van : Walram
Een voorstelling i.p.v. een toneelstuk d.w.z. geen toneelstuk als tijdverdrijf maar een voorstelling die net als goede muziek of kunst, de visuele en emotionele sensoren bij de toeschouwer raakt. Waarin de elementaire begripen als:
boven-beneden, noord-zuid, hemel-aarde, vogel(gier)-wortels
In het midden als verbinding de boom Walram staat; mooi vertolkt door H.V. Cauwenberghe. Mist het noorden( van nederland) deze beleving?

Walram, Emanuel Muris (19/01/2008)

Ruud — Sat, 26 Jan 2008 08:17:31 +0000

Een gewei, een hele kudde voor die voorstelling, prachtige en verrassende atributen, maar vooral de ultime vondst dat het verleden je toekomst is. Ik heb meerdere uitingen gezien van Emanuel en terugkerende thema’s, leven, dood en doorgeven van jezelf in een ander. Hulde in deze.

Walram, Emanuel Muris, Het Gemaal (22/01/2008)

Fri, 25 Jan 2008 13:46:05 +0000

Meer dan de moeite waard van het bekijken. De schrijver (en regisseur) E. Muris geeft de toeschouwer met dit stuk stof tot nadenken, maar houdt het wel begrijpelijk. Bovendien blijft het stuk van begin tot eind boeien door de goed gedoseerde humor en ijzersterk acteerwerk (H. van Cauwenberghe)en verwordt zo niet tot een saaie monoloog. Een staande ovatie geef ik niet omdat iedereen gaat staan, maar alleen als ik het oprecht meen.
TvdH

Walram, Emanuel Muris, Cultuurhuis AINSI (22/01/2008)

Thu, 24 Jan 2008 19:41:52 +0000

“Pakkende” monoloog. Indringend en met momenten poetisch. Geeft stof tot nadenken. Sterk neergezet door van Cauwenberghe. Met zijn sobere voorkomen laat hij de inhoud optimaal tot zijn recht komen.

Walram, theater AINSI Maastricht, Emanuel Muris, tekst en regie. Hans van Cauwenberge spel (22/01/2008)

Thu, 24 Jan 2008 19:21:07 +0000

Walram is een mooie eenheid van verhaal, mimiek, klank, materie en reuk, die van begin tot eind boeit.
Het thema: “een vader in verwachting”, wordt niet zo vaak verbeeld. De kwetsbaarheid, kracht en ironie ervan worden sterk overgebracht.

Walram, Emanuel Muris (22/01/2008)

Wed, 23 Jan 2008 17:25:24 +0000

Schitterende voorstelling! Voor een belangrijk deel zo mooi vanwege de pakkende tekst. Hoofdpersonage wordt zeer goed neergezet als aankomend vader die een zoektocht onderneemt naar wie hij is en in wat voor wereld zijn zoon terecht zal (moeten) komen. Deze queeste voert hem naar zijn geboortegrond, alwaar hij antwoorden hoopt te vinden op de vragen die zijn geest kwellen. Hier, immers, is hij geboren en opgegroeid en zal hij toch meer van het hoe en waarom van deze wereld teweten moeten komen. Er is gebruik gemaakt van een levendig decor vol verassingen. In plaats van een zoektocht naar de toekomst en de redenen die schuilgaan achter de hectiek van het heden, hoopt hij zijn waarheid te vinden in het verleden. Mooi spel! De karakteristieke Limburgse elementen in de voorstelling worden op een mooie manier en met humor gebracht.

Zootopia, Emanuel Muris, Toneelschuur Producties (28/10/2003)

sls — Fri, 31 Oct 2003 14:32:06 +0000

Waarom alleen de lelijkheid, de kilheid. Waarom het koude licht, de vervreemdende en onnavolgbare teksten, het emotieloze spel?
Een gewei voor de maker/regisseur die zichzelf niet herhaald, en een stuk weet te maken waarmee je er daadwerkelijk van overtuigd raakt dat de wereld beter af is zonder de mens en met een gigantische kakkerlak als oermoeder.
Maar drie tomaten voor de uiteindelijke theater-kater die je tijdens het stuk en na afloop kwelt. Het onnavolgbare spel, de daardoor onnavolgbare teksten en de soms wat te gemakkelijke keuzes.
En Emanuel: ik vindt dat een mooi stuk over lelijke dingen veel harder aankomt dan een lelijk stuk over lelijke dingen.
Tenslotte nog een grote BOEH voor de vreselijke zuchtende wijven. Zal vast niet geholpen hebben…

Zootopia, Emanuel Muris (27/10/2003)

kat en moose — Mon, 27 Oct 2003 22:13:12 +0000

Baggertekst. Mooi spel.

Zootopia, Emanuel Muris (15/10/2003)

lvds — Fri, 17 Oct 2003 16:37:51 +0000

Er zijn mijlpalen op het toneel.
Topervaringen die als ijkpunten voor alle verdere belevenissen zullen dienen.
Zootopia is zo’n ervaring.
Ik weet het zeker.
Nooit, maar dan ook nooit zal ik een voorstelling zien die mij zo tot op het bot geraakt heeft. Nooit zal ik meer een voorstelling zien, waarin alles zo harmonieus en overtuigend mis is.
De tekst rammelt, van regie is geen sprake, het licht, het decor, het geluid, het is allemaal in perfecte samenhang: “bagger!”
Arme Servaes.