Moose - Conny Janssen Danst

Sparring Partners, Conny Janssen Danst (29/04/2008)

Witte — Tue, 29 Apr 2008 22:50:40 +0000

Conny Janssen maakte Sparring Partners voor het Orgelpark. Zo’n drie weken geleden zag ik het daar, op een zondagmiddag. Een heel mooie produktie, grotendeels verlicht door daglicht, in een aansprekende ruimte. Live muziek.
Nu dezelfde voorstelling in het theater gezien. Het vermoeden dat deze beduidend aan kracht zou inboeten wordt niet bewaarheid. Integendeel. Geen afleidend daglicht, geen storend publiek in je blikveld, en zelfs de muziek op tape maakt nu een krachtiger en dramatischer indruk.
De prachtige duo’s en trio’s die Janssen tevoorschijn tovert lijken soms van spanning barstende beeldhouwwerken. De wal van rubber snippers die eerst als een dreigende grens aanwezig is, wordt gaandeweg door de dansers gesloopt in een fraaie dramatische opbouw.
Na dit moois volgt er, anders dan in het Orgelpark waar we een muzikale toegift kregen, nog een tweede deeltje (15 minuten). En dat is behoorlijk vervelend.
Want als je het hoogtepunt hebt gehad wordt de rest alleen maar uitzitten. Er wordt nog wat met de snippers gerommeld, die liggen er toch nog. Veeg er maar met je voet een cirkel of een vierkant in. Nog een paar beweeglijke oefeningetjes. Wat piepjanknorgeluiden, pardon, muziek erbij. En we hebben weer een choreografie volgens Ronals Wintjens, de sparring partner van Conny Janssen.
Jammer dat een krachtige voorstelling zodoende als een nachtkaars uitgaat.

So here we are, Conny Janssen Danst (28/06/2007)

jp — Mon, 02 Jul 2007 09:25:47 +0000

Laat ik als eerste vermelden dat ik inhoudelijk geen relevante mening over dans heb. Dansvoorstellingen vind ik doorgaans wel of niet boeiend om naar te kijken. De diepere betekenis ontgaat me doorgaans. Da’s jammer maar niet erg. Zeker in het geval van “So here we are”.
De voorstelling staat in een hal van het distributiecentrum van de de Van Nelle Fabriek in Rotterdam. De mogelijkheden van deze unieke locatie zijn volledig benut. De diepte van de speelvloer is enorm, waardoor er een sterk ruimtelijk effect ontstaat. Dit wordt nog vergroot door de fraaie belichting. Deze is heel krachtig maar sober en gaat nergens over in effectbejag.
De muziek wordt voornamelijk live gespeeld door een ensemble van het Rotterdams Conservatorium. Zij zijn mooi opgenomen in het toneelbeeld dat voornamelijk uit in de diepte geplaatste stellages bestaat.
De voorstelling heeft een enorme vaart, agressie en energie. Hierdoor onstaat, samen met de unieke locatie een heel indrukwekkende voorstelling.

Hear Me, Conny Janssen Danst (08/03/2006)

Thu, 30 Mar 2006 17:38:45 +0000

De dans was wel mooi, maar ik kon geen link leggen tussen de dans, de muziek en het verhaal. De muziek vond ik ook niet echt mooi, irritante syntesizer (of iets anders) tonen. Verder vond ik de kleding nogal slordig, en leek of het het eerste het beste van de H&M was gepakt.

Hear Me, Conny Janssen Danst (06/03/2006)

RvdK — Tue, 07 Mar 2006 12:44:53 +0000

Geïnspireerd door het stadsleven laat Conny Janssen haar dansers zich bewegen op livemuziek van Eric Vloeimans en Jeroen van Vliet. Vanuit de rush van het stadsleven wordt plotseling stilgestaan bij het moment, bij een toevallige voorbijganger of een ruziënd stel. Dan sluit de rest weer aan en verliest het moment zich weer in de drukte. Subtiele verstilling van de muziek werkt als een inzoomende camera. Een geweldig lichtspel laat de dag overvloeien in de nacht, versnelt de tijd of zet deze juist stil.
Alles klopt in Hear Me. Dans en muziek sluiten naadloos op elkaar aan, licht en decor ondersteunen een geweldige choreografie. Enig minpuntje is het slot, dat duurt net vijf minuten te lang. Maar als dit het enige commentaar is op vijf kwartier dans dat blijft boeien, heb je een dijk van een voorstelling in handen.
Hear Me is deel twee van een vierluik over de stad. De choreografe benadrukt dat het stuk over een grote stad gaat, en niet persé over haar thuisbasis Rotterdam. Jammer voor de Maasstad, het was een mooi visitekaartje geweest; want in een stad waar Conny Janssen danst, wil iedereen wel wonen.

Licht, Conny Janssen Danst (19/02/2004)

Fri, 20 Feb 2004 13:27:05 +0000

Wat een onzin, wat een super overdadige lichtshow, dit sluit werkelijk nergens aan, niet binnen de gehele choreografie. Hoe was het ook alweer? Als een tang op een varken. Echt maar 1 gewei voor de uitstekende dansers aan hen heeft het niet gelegen. Een choreografie op laat ik zeggen Kunstbende niveau, helemaal niets geen dramaturgische lijn te bekennen, geen opbouw, geen verhalende lijn enkel en alleen gebakken lucht. Dat laatste was na alle waarschijnlijkheid een pakkende en betere titel voor de vervelende avond geweest. Voorlopig voor mij geen Conny Janssen meer. De Volkskrant was echt te mild in haar oordeel. En vooruit een tweede gewei voor de techniekmedewerkers, zij hebben het verdiend de licht en geluid ontwerper absoluut NIET!

Album Familiar, Conny Janssen Danst (21/06/2003)

js — Sun, 22 Jun 2003 19:43:38 +0000

Het leuke van Conny Janssen is dat ze in haar werk zo puur is. Niks moeilijkdoenerij, gewoon mooie aansprekende dans laten zijn. In deze voorstelling die al weer een jaar of twee oud is, is dat ook het geval. We zien verschillende koppels zwierige en soms ingetogen passen maken op muziek van Kronos, Cubaanse liedjes of Leonard Cohen uit 1967. Prachtig in al zijn eenvoud en en moeiteloos houdbaar tussen Parades bier en pasta: prachtig.