Moose - Bonheur

De Meid, Bonheur (04/10/2010)

kooij563 — Mon, 04 Oct 2010 09:03:16 +0000

Buitengewoon vaardig gespeelde komedie van Heijermans. Op niveau genieten van spel,taal, beeld en kostuum.

Ogentroost, Bonheur (05/10/2000)

Thu, 21 Aug 2008 15:23:27 +0000

Ali Kouchiry vertelt het verhaal van zijn eerste liefde in Iran. Een liefde die, vanwege de fundamentalistische godsdienst, onmogelijk was. Zeer ontroerend en oprecht!!

A Solitary Blue, Bonheur (28/02/2001)

HL — Thu, 21 Aug 2008 15:23:16 +0000

Toneel-op-het-randje-van-het-sentiment, maar het dondert er nèt niet overheen. Verhaal dat geplukt zou kunnen zijn uit matige Amerikaanse B-film: jongetje op z’n 7e in de steek gelaten door moeder en achtergelaten bij stuurse vader, die onmachtig is zijn affectie te tonen. Maar op latere leeftijd groeien de mannen naar elkaar toe. Ze worden Heuse Vrienden! Dit alles zou onverteerbaar zijn, ware het niet dat vooral Thomas Oerlemans het jongetje waarachtig inhoud geeft, charmant, maar absoluut niet koket. En gelukkig heeft regisseur Annekee van Blokland de verleiding weerstaan het gladde verhaaltje werkelijk te polijsten. De muziek, de video, de net-niet-perfecte timing bieden voldoende hoekigheid om de tear-jerk te ontlopen. Jammer van het wel erg eind-goed-al-goed-einde…

Serendipity 8, Bonheur (22/04/2000)

Thu, 21 Aug 2008 15:23:11 +0000

Het allersterkste aan Serendipity is het idee (geef het toeval een kans om iets moois te creeren). Het enthousiasme van Bonheur doet ook veel goed. Op 22 april (Arabische high-theatre) duurde het allemaal net iets te lang, maar de thee was goed en het toeval laat zich niet dwingen.

Desert, Bonheur (15/05/1999)

Thu, 21 Aug 2008 15:22:15 +0000

Het soort voorstelling waarbij de hele tijd de woorden “gemeenschapsgeld” en “structurele subsidie” door je hoofd gaan. Wat een aanfluiting. Veel gebruik van veel nieuwe media, best leuk allemaal, maar waartoe? In hun enthousiasme over alle mogelijkheden van film, dia’s, computers, video en ansichtkaarten zijn Annekee van Blokland c.s. vergeten zich over de inhoud van de voorstelling te buigen. Kortom: een lege huls, die een enorme kater en een behoorlijke portie boosheid teweegbrengt. Drie blikjes tomatenpuree, dus, en vooruit: één gewei voor Lisa Marcus, die in haar eentje de hele voorstelling probeerde te redden. Niet gelukt, maar toch.

odyssee, de laatste beproeving, bonheur (01/11/2007)

colson — Fri, 02 Nov 2007 07:57:08 +0000

Het is een vertelling op toneel. Maar wát voor een vertelling! De thuiskomst van Odysseus. En, vooral, hóe verteld. Door Paul R. Kooy. Anderhalve uur prachtige tekst. Ondersteund door een oogverblindend mooi toneelbeeld (Floor Roskam!) en een grote rol voor de viool plus trombone.

Collega Duncan vond het eerste deel prachtig. Dat oordeel nemen wij voor dit slotdeel over.

Odyssee, de wraak van de zee, Bonheur (02/11/2006)

Duncan — Fri, 03 Nov 2006 08:47:46 +0000

Wat een mooie voorstelling! 1 verteller, 1 electrische gitaar, 1 prachtig decor.
Wat een verteller die Paul R. Kooij! Bijna 2 uur lang geboeid naar hem geluisterd. Haast jammer dat het verhaal in twee delen in opgesplitst, dus dat de thuiskomst nog moet komen. (hoewel 4 uur misschien wel te veel van het goede geweest was). Ook een prachtig decor. Duiven zittend op schedels. Kustlijn gesuggereerd door een blauwe lijn verlichting. Griekenland’s eilanden gesymboliseerd door sluiers op de grond. Prachtig!

A Solitary Blue, Bonheur (25/01/2003)

Sun, 26 Jan 2003 12:41:30 +0000

Totaal overbodige herneming van een voorstelling waar alles slecht aan is: de bewerking van het boek -maar waarschijnlijk is het boek ook gewoon slap, de muziek (als je geen amerikaanse blue-grass kan spelen, waarom doe je het dan), het spel, (vooral van de jonge hoofdrolspeler die niet kan praten, niet kan zingen, niet gitaar kan spelen en niet kan bewegen) en de vormgeving en de video….
Wat blijft er dan over? Een hele slechte avond.