Moose - Judith de Rijke

Pens, Judith de Rijke, Kunstgebouw (19/05/2000)

Simber — Thu, 21 Aug 2008 15:23:37 +0000

Een mislukte voorstelling. Dat is op zich niet erg. Wel erg is het om te zien dat Jacques Commandeur en Annelies van der Bie er ook geen enkele moeite meer voor doen. Beledigend voor het publiek en voor Gusta Geleijnse en Inge Paulussen die er het beste van proberen te maken. Extra tomaat voor Peter Bischoff die zich ervoor leent om de hele voorstelling achter bovenin een koude liftkoker op een hele smalle laddersport te zitten. Had ik al gezegd dat dat overbodig was? Get serious, boy! Neem een voorbeeld aan de jongen voor wie je inviel, die zich ziek meldde.

Pens, Judith de Rijke, Kunstgebouw (19/05/2000)

Floortje — Thu, 21 Aug 2008 15:23:37 +0000

Oi, oi, oi, een wisselvallige voorstelling. Goede plot, te gekke locatie. Maar dan… rare tekst en rare acteurs die raar doen. Het was onduidelijk wat nu serieus was en wat om te lachen, dus het publiek deed maar wat. Waarom de arme jongen daar de hele avond zo vreselijk ongemakkelijk moest zitten is me een raadsel!

Pens, Judith de Rijke, Kunstgebouw (19/05/2000)

Thu, 21 Aug 2008 15:23:37 +0000

Prettig herkenbaar familiedrama op een leuke lokatie (bollenschuur). Er wordt goed geacteerd, vooral door Inge Paulussen (die haar stem zodanig gebruikt dat je nagenoeg in trance raakt). Het verhaal gaat over een gezin dat verloederd is nadat het familiebedrijf, een bollenkwekerij, op de fles is gegaan. Alle leden van het gezin zijn gek geworden, ieder op een geheel eigen manier, maar niet alleen door het faillissement. De (voor het publiek) mysterieuze dood van het jongste lid van de familie, gespeeld door Paulussen, lijkt het bollengezin tot waanzin te drijven…

Never Land, 't Bos, Judith de Rijke (12/10/2000)

Thu, 21 Aug 2008 15:21:44 +0000

Jazeker, 6 geweien voor een voorstelling die zo verguisd is door de pers maar erg de moeite van het meemaken waard is. Goed dat er in onze grote zalen ook eens andere voorstellingen spelen dan het klassieke theater wat we inmiddels wel kennen. Judith de Rijke heeft een eigen stijl die je kan aanspreken of niet, maar die hoe dan ook bewondering verdient!