Moose - Discordia

1/Verwikkelingen, Discordia (11/12/2009)

RiRo — Tue, 15 Dec 2009 11:06:59 +0000

De vier personages zijn dezelfde als in eerdere voorstellingen van Discordia die ik zag. En net als in die andere voorstellingen wachten de personages op een teken van de leider voor ze ruim de tijd nemen om met planken heen en weer te lopen en een vloer te leggen. En ook nu zorgt een van die personages er tijdens de voorstelling voor dat we na afloop wat te drinken zullen hebben (rode wijn) en wat te eten (hardgekookte eieren).

Op één uitzondering na zeggen ze niet welke citaten uit de (toneel)literatuur ze in de voorstelling gebruiken. Niet in info vooraf op papier (want die is er niet), niet op hun website, en niet in de voorstelling zelf. Gelukkig lukt het me na twintig minuten om de frustratie daarover, en over het feit dat ik dan nog geen flauw idee heb waar het over gaat, los te laten. Vanaf dat moment laat ik me gewoon meenemen. En dan zie ik een spannende voorstelling. Met een prettig soort dreiging, een mooie timing, en een goed ritme.

Ik had kunnen weten dat Discordia steeds een ander aspect uit de klassieke dramaturgie als uitgangspunt neemt. En dat het deze keer het derde bedrijf van een toneelstuk is: ‘de situatie is geschetst, de personages zijn geïntroduceerd, de plaats van handeling is bepaald.’ Maar die informatie helpt me niet veel. De voorstelling heeft me geboeid. Dat wel. Toch weet ik ook na afloop niet zo goed wat ze ermee willen zeggen.

We hebben een/het boek (niet) gelezen, Dood Paard (04/10/2008)

Vanessa — Sat, 04 Oct 2008 23:30:21 +0000

Woehoe! Geweien! Het is koud met herfststorm en waarom woon ik niet op een tropisch eiland, vraag ik me heel vaak af, maar vanavond heel blij dat ik in Nederland en of Belgie leef en deze voorstelling kan zien i.p.v. suf repertoiretoneel (soms heel leuk hoor). Beetje teleurstellend dat maar 1 van de 6 acteurs het boek niet had uitgelezen (de Toverberg), en de rest braaf wel, maar daar ging de voorstelling deels ook over, hoe moeilijk dat uitlezen wel niet was. En wat je dan toch bezielt om je door zo’n stom meesterwerk heen te worstelen. Oscar voor het begin. De tijd wordt uitgeveegd. Daarna kon het eigenlijk al niet meer misgaan.

De tijd en de kamer, Discordia (29/09/2000)

Floortje — Thu, 21 Aug 2008 15:23:22 +0000

Wat een mooie stukjes tekst zeg. Botho heeft het allemaal goed begrepen. Scène van Annet Kouwenhoven en Maureen Teeuwen over ‘Medea’ is hilarisch. Jan Joris Lamers is nogal onverstaanbaar (hoe kan ik me hier nog over opwinden?), en de microfoon voor Jorn Heijdenrijk, die juist de verstaanbaarheid moet bevorderen, werkt soms wat averechts. Kostuums zijn dan weer erg goed. ik ga over een jaar wel weer eens kijken hoe het met dit Nieuw Repertoire staat.

De tijd en de kamer, Discordia (29/09/2000)

Vanessa — Thu, 21 Aug 2008 15:23:22 +0000

Discordia bezoeken was de laatste maanden niet echt een vrolijke, ongecompliceerde bedoening. Welke tekst er ook ten tonele werd gebracht, het was onmogelijk niet de tragedie die Discordia omringt er in te lezen. Elke beweging, elk woord werd een toespeling. Alles werd zwaar en waar en mooi en droevig en zielig en jammer en helaas. Zo ook bij ‘De tijd en de Kamer’, een grote melancholische toestand. Or is this just me? Fijn hoor, die Discordianen. Toneelspelers waren het, maar aardige toneelspelers.

Der Theatermacher, Discordia (29/06/1999)

LmR — Thu, 21 Aug 2008 15:23:21 +0000

Jan Joris Lamers kan of wil geen tekst uit zijn hoofd leren. Een van zijn medespelers deed vrolijk met hem mee. Veel water over de vloer en afzakkende brillen (als je nou zo creatief bent, bind er dan een touwtje om, JJ). Toch een mooie voorstelling. Een gewei voor de voorstelling en een voor de moedige Barre Lander die zijn tekst wel uit het hoofd had geleerd. Verder een blikje voor de leden van het publiek die na de pauze niet zijn wedergekeerd. Ze hebben het gemist.

Silicone, Discordia (26/06/1999)

Floortje — Thu, 21 Aug 2008 15:23:14 +0000

Rijnders klassieker die na de borstverkleining van Pamela echt ouderwets is, maar wel nog heerlijk om te zien. Speciale aandacht (en gewei) voor Belangrijk CD-speelapparaat.

Silicone, Discordia (26/06/1999)

Miel — Thu, 21 Aug 2008 15:23:14 +0000

Classic stuff.
- Ja lekker.
Dood Paard haalt de mosterd, hier.
- Na de maaltijd?
Nee, Abraham.
- Vader?

Silicone, Discordia (15/07/1998)

Thu, 21 Aug 2008 15:23:14 +0000

Alweer een tijd geleden gezien. transformatorzolder. Toen ook met Rijnders erbij. nogal veel relationeel kut&lul geroep. oke we hebben elkaar niet altijd even veel te vertellen, en dan doen we het ook nog eens op zo’n onhandige manier. maar wie praat er nou keurig theater nederlands en moet er dan opeens zo nodig ‘neuken’ tussen door roepen? rijnders - juist. een tijd geleden was dat beslist heel vernieuwend en bevrijdend - en in appelscha is het dat nog steeds - maar ik heb het er een beetje mee gehad - sorry - misschien wordt ik gewoon oud [1 moose voor alles wat niet uitgesproken wordt, en 1 tomaat voor wat wel. lullig? gewoon kut!]

Shakespeare dringend gesucht, Discordia (18/03/1999)

Thu, 21 Aug 2008 15:23:13 +0000

jesus, wat kunnen ze snel praten. heeeel enthousiast, maar ook erg typerig - en dat wordt wel wat saai over de hele duur van het stuk. gezien: een minitoneel voorop het toneel met drie oude stoelen, plantenpotten, wodka en een radio. & rood, groen, blauw maakt (net niet) wit - maar dat moet je zelf maar zien [1 moose voor de brillen, 1 voor de radio en een tomaat omdat het wel erg lang duurt voor ze shakespeare gevonden hebben]

Kras, Discordia, 't Barre Land (18/09/1999)

Floortje — Thu, 21 Aug 2008 15:22:54 +0000

Wat een prachtig stuk toch, hoera voor Herzberg, maar ook heel erg hoera voor Annet Kouwenhoven. Wat een rol, wat een vrouw! Barre Landers gaan goed mee op Discordia Klassieker, een prachtig einde van het begin van het seizoen.