Moose - DNA

De Arabier van Amsterdam, DNA (27/10/2007)

Mon, 19 Nov 2007 19:30:14 +0000

Rafi, de arabische Jood uit Bagdad, leent geld uit aan Antonio, om een leuke cent te winnen aan een drugstransportje. Onderpand is een pond vlees uit zijn been. Sharespeare in hoogst eigen persoon gaat nog even stevig het debat aan met Rafi over hoe en wat. Een moderne bewerking in top-formaat door Justus van Oel, gespeeld door DNA. Geniale vondsten en geweldig acteerwerk (natuurtalenten, allemaal!) houden van begin tot eind de spanning goed vast. Vijf minuten na het begin is het twee uur verder en is het spel over, helaas. Dit soort serieus toneel met kwinkslag mag best meer gemaakt worden!

De Arabier van Amsterdam, DNA (27/10/2007)

Mon, 29 Oct 2007 01:48:59 +0000

Het begint als een wat intelectuele vergelijking van de klassieke Koopman en de geactualiseerde Koopman, de Arabier van Amsterdam, met toelichting van Shakespeare,(als tijdsbeeld?)gespeeld door een vrouw,maar gaandeweg
word je meegezogen in het spel.Een bloedbad lijkt onafwendbaar.Zelfs een schitterend pleidooi biedt geen soelaas.
Ik heb genoten van de vondsten, de actuele toespelingen en het geweldige spel.

othello/athella, DNA (03/10/2006)

Wed, 04 Oct 2006 08:18:46 +0000

Ik was aangenaam verrast door deze voorstelling. De acteur, Felix Burleson, zet een fantastische Othello neer, of was het Athella? Een zwarte acteur die een zwarte rol speelt geschreven door een witte man of kijken we naar een ambitieuze acteur die geen Othello wil spelen zodat hij nog meer van Desdemona kan houden? Of gaat de voorstelling over het hier en nu? Alle wisselingen in register en tekst maken de voorstelling spannend en geven de soms wat rafelige tekst ontzettende vaart, ik moest ook vaak hard lachen terwijl het stuk serieus bleef. Een kleedkamer op een grote plas water moest Venetie voorstellen en het paleis van illusies waarin Othello/Athella leeft, prachtig gedaan. Ik was blij dat ik er gisteren zat.

vader@zoon, DNA (24/02/2005)

Fri, 25 Feb 2005 20:30:32 +0000

Uit nieuwsgierigheid naar deze try-out gegaan. Ben fan van Don Duyns die dit stuk schreef en kende DNA nog niet. Wat een slechte avond heb ik gehad! Te midden van een veel vrienden van de spelers zat ik met kromme tenen te kijken naar een matig stuk amateur toneel. Alles leek er met de haren bij gesleept, een zwak stuk, Bhutto dans????, slecht variete, verkeerde dansjes, overdreven kostuums. Het dekor was simpel en goed gekozen, evenals de wisselende muziek keuze en de dansante eenvoudige maar zeer aanwezige belichting (Stefan Dijkman) Dit stuk had gespeeld moeten worde als een platte revue en er is nu geprobeerd ‘hoger kunst’van te maken. Een genante vertoning!!!

The bells of Amersfoort, DNA, Sibikwa Players (16/05/2002)

LWR — Thu, 16 May 2002 23:29:29 +0000

Ik was erg benieuwd naar deze zuid-afrikaans-Nederlandse samenwerking, en naar het schijnt is de schrijver van het stuk in ZuidAfrika gevierd…
Waarschijnlijk werkt de speelstijl wel in de community theatre-context waar Sibikwa normaal gezien in speelt, maar in een Nederlands theater valt vooral het amateurisme in spel en regie, en het overmatig moralisme in de tekst op. De muzikale intermezzo’s klinken weliswaar zeer goed (inclusief de Xhosa-clicks uit Nederlandse kelen, mijn complimenten), maar laten bij mij toch een neo-koloniaal gevoel achter: meer afgedwongen couleur-locale folklore dan een sfeerbijdrage. Allemaal heel welwillend, maar het schiet dus niet op. Scholierentheater van derde alloi, jammer.