Moose - Needcompany

The Ballad of Ricky and Ronny, Needcompany (12/09/2008)

Simber — Thu, 18 Sep 2008 10:52:43 +0000

Een Engelstalige pop-opera over twee moderne mensen die in een cocon van gevoelsarmoede leven en elkaar op zalvende synthesizerdeunen eloquente teksten toezingen als “Fuck you Ricky.”/”Fuck you too.” Toch, toen ze het gingen hebben over het kind dat ze gestolen hebben, een “sperm boy, in a sea of jelly” en het een beetje naar werd, kroop het onder m’n huid. Daar bleef de voorstelling een paar dagen zitten, maar inmiddels is hij al helemaal weg…

King Lear, Needcompany (04/09/2000)

Floortje — Thu, 21 Aug 2008 15:19:14 +0000

Saai, saai, saai! En ook snap ik niet waarom dit alles. Ik ben dus géén dans vrouw, dat breekt me wel vaker op. Ik vind dit dus niet transparant of helder. De tekst staat centraal, jaja, maar de tekst gaat toch ook ergens over! De laatse twee bedrijven krijgen een geweitje, de waren erg grappig. Maar opgezette raven die aan genitaliën zitten te pikken, please, make it go away!

King Lear, Needcompany (22/01/2000)

Thu, 21 Aug 2008 15:19:14 +0000

Regisseur Jan Lauwers besluit zijn introductie in het progamma met de woorden “Daarom is het misschien too huge for the stage”. Met hoge verwachtingen namen wij plaats, na afloop bleek dat het kolossale alleen zit in de manier waarop Jan Lauwers de plank heeft mis geslagen, een voorstelling die ons, een gezelschap van 33 toneelliefhebbers, op geen enkel moment wist te boeien of ontroeren. Er bleef niets over van het prachtige verhaal in een allerbelabberste enscenering, nietszeggende dansjes, die ook nog veel te lang duren en een enorme stijlbreuk in het slot.
Boventiteling is een prima hulp middel voor optredens in het buitenland maar van ons gezelschap kon de helft het niet lezen, en waarom Cordelia haar teksten voor het grootste deel in het Frans moest zeggen ontging ons volkomen. Dit was het “NIET” Needcompany!

King Lear, Needcompany (22/01/2000)

Thu, 21 Aug 2008 15:19:14 +0000

Dit moest de voorstelling worden waarmee wij ons10-jarig jubileum als (amateur=liefhebber) theatergroep gingen vieren. De jaren 60 herleefden, maar die tijd hebben wij echt gehad. (Er is een ringleiding aanwezig voor bezoekers met hoorproblemen maar wat te doen met de slechtzienden bij deze voorstelling?) Gesterkt en vol goede moed voor de komende 10 jaar verlieten wij na afloop de Schouwburg in Rotterdam. Het feestelijke vijfde bedrijf voor intimi na afloop in ons eigen theatertje inspireerde ons uiteindelijk pas echt voor de toekomst.

King Lear, Needcompany (22/01/2000)

Thu, 21 Aug 2008 15:19:14 +0000

Een heel dubbel gevoel na afloop. Niet alle tekst zat er even goed in bij de acteurs. Daartegenover speelden ze hun rol heel overtuigend in een decor dat daar weinig steun voor gaf. Een paar heel pakkende momenten, prachtige dansscènes die me wisten te overtuigen. Helaas kreeg men van dat alles slechts de helft mee vanwege het tekstscherm.

King Lear, Needcompany (04/09/2000)

Vonneke — Thu, 21 Aug 2008 15:19:13 +0000

Hè hè, eindelijk. Een voorstelling die spel, tekst en dans naast elkaar zet, uit elkaar trekt en zo samenbrengt dat alle lossen delen samen meer zeggen dan: “kijk es, dit is dekonstruktie.” Postmodern vakmanschap.

Rood Red Rouge, Needcompany (21/10/1998)

Thu, 21 Aug 2008 15:18:58 +0000

Elanden voor abstrahering van het thema ‘herinneren’, de jonge mannelijke spelers, decor en beeldrijm van life en diabeelden en het spelplezier. Een half blikje tomaten voor het niet opnemen van de slottekst over herinneren in de ‘flyer’, het A4-tje.

Isabella's Room, Needcompany (30/08/2005)

Iwein — Tue, 30 Aug 2005 23:42:53 +0000

Dag op dag drie jaar na Images Of Affection, de vorige doortocht van Needcompany op het Theaterfestival, mochten we deze pracht voor oog, oor en hersenen meemaken. Hoe Lauwers een stuk van zijn eigen geschiedenis in een verhaal, beelden en sferen giet is ronduit fenomenaal.
Hier staat een hecht gezelschap op de planken, elk element past perfect in het geheel. Acteurs, dansers en muzikanten laten je met verbazing en verrukking kijken naar deze “musical” zoals Lauwers het in zijn inleiding zelf noemt. En dan is er nog die ongelofelijke Viviane De Muynck. Eén brok leven, één vat bruisend talent. In dit levensverhaal speelt ze met evenveel brio de puber als de oude vrouw van 90. Ik ben zo oud en zo volumineus als zij, ik voel me ineens 20 jaar jonger.
Zoals vorige keer viel de muziek ons uitzonderlijk op. Lauwers gebruikt die als geen ander in een mengeling van oude klassiekers (vorige keer The Kinks, nu David Bowie) en door zijn muzikanten gecreëerde muziek. Wanneer Viviane De Muynck als volleerde popdiva een live-band leidde kwam mij zowaar Patti Smith voor de geest. In de slotsamenzang wordt een sfeer gecreëerd die als sluitstuk de emoties van de voorbije twee uur perfect samenbalt.
Dans is zo prominent aanwezig en toch zo natuurlijk dat het niet alleen een sfeerscheppend element is maar een wezenlijk onderdeel van het geheel. Los van de virtuositeit die gul getoond wordt.
Een voorstelling die nog lang in ons geheugen zal blijven nazinderen en dat zeker niet omwille van de aanwezigheid van de kroonprins in de zaal.

Chunking, Needcompany (20/05/2005)

Fri, 20 May 2005 20:38:31 +0000

Je reinste psychedelica met pakken gebreid door een oma de teveel lsd geslikt heeft. Zowieso een erg maffe voorstelling, maar wel leuk en op sommige momenten erg mooi. de ontlading aan het einde ( van 20 minuten, inderdaad op mooie, noisy sonic youth klanken) komt precies op tijd. De zaal was lekker verdeelt in mensen die het geweldig vonden en mensen die er niets mee konden. Zoals ik het graag zie, Middle of the road is dodelijk voor alle kunst.Dit was dat duidelijk niet.

Chunking, Needcompany (19/05/2005)

Fri, 20 May 2005 16:43:17 +0000

Wat heerlijk voor een sonic youth fan om mensen 20 minuten prachtig te zien bewegen op muziek van een van zijn favorite bands. De hele Kill yr idols ep kwam langs. De rest van de voorstelling was al bijna net zo mooi en dynamisch. Was wat teleurgesteld door een vorige voorstelling van de Needcompany, maar mijn vetrouwen is weer helemaal terug.