Moose - Edit Kaldor

C'est du Chinois, Edit Kaldor (27/08/2010)

RiRo — Sat, 28 Aug 2010 20:25:58 +0000

Op het podium vijf Chinezen die Mandarijn spreken. Twee professionele acteurs, Siping Yao uit China, en Aaron Chun Fai Wan uit Amsterdam, spelen een vader (die van zijn dochter houdt) en zijn schoonzoon (die van bier houdt). De drie andere personages (de vrouw van de bierdrinker, zijn jongere broer, en zijn moeder) worden vertolkt door amateurs. En o ja, er is geen boventiteling.

Ik versta geen Mandarijn, toch weet ik al snel wie wie is, wie van bier houdt en wie van chocola. Dat komt omdat de acteurs taalles geven en ons precies die Chinese woorden leren die nodig zijn om het verhaal te kunnen volgen.

Edit Kaldor, de Hongaarse maakster van deze Nederlandse productie (waarvan de Nederlandse première op Noorderzon was) zegt dat haar voorstelling zowel over communicatie gaat als over de spanning die het opbouwen van een nieuwe familie met zich meebrengt.
Interessante thema’s, dat wel.

Maar met zo’n zestig woorden en met nauwelijks meer handelingen dan het aanwijzen van voorwerpen kun je die thema’s natuurlijk niet echt uitwerken. Daarom heb ik C’est du Chinois toch vooral ervaren als een vermakelijke en door het amateuristische acteren soms vertederende taalles Mandarijn.

Or press escape, Edit Kaldor (22/11/2002)

sls — Tue, 26 Nov 2002 11:26:27 +0000

Errug interessant concept. Een ongesproken monoloog. Karakterontwikkeling via een beeldscherm. Dit is anders, nieuw, experimenteel, doorbraak, etcetera. Maar het is nog lang niet uitgewerkt. Ik had het gevoel naar een installatie te kijken. De geschreven taal (versprekingen, terugnemen) is dramatisch (nog) niet interessant genoeg. De typende vrouw had er net zo goed niet kunnen zitten. En door een gebrek aan dramatische middelen werdt het domweg saai. En onduidelijk. Wat wil je Edit? Waarom doe je dit in een theater? Mooi idee, mooi vormgegeven, maar thats it…

Or Press Escape, Edit Kaldor (17/02/2002)

Vonneke — Tue, 19 Feb 2002 08:38:08 +0000

Mooie kleine voorstelling over dagelijkse drama’s, plannen om jezelf op de rails te houden en alles dat er tussen komt. Een innerlijke monoloog geëtaleerd door het werken achter de computer. Files, filmpjes, chats en emails komen voorbij en geven prachtige kijk in de keuken van het hier en nu gescharrel. Eindelijk de pc als concreet vertel-medium gebruikt. Extra gewei voor het bureablad als briljant decor!