Moose - ZT Hollandia

de Leenane Trilogie en De koning is stervende, ZT Hollandia, Het Toneelhuis en De Theatercompagnie (30/09/2001)

Bram — Thu, 21 Aug 2008 15:17:31 +0000

Kan dat, een dubbelrecensie? Een wereld van verschil alleszins, deze twee voorstellingen.
Wat de Leenane Trilogie betreft: tja, dit is een voorstelling die waarschijnlijk wel in de running voor de gouden tomaat zal zijn eind seizoen, maar ik heb me gewoonweg 4,5 uur kostelijk vermaakt in de Stadsschouwburg - een ervaring die me om eerlijk te zijn nog niet eerder is overkomen. Dus potentiële nominatoren: ophouden met dat gezeik, hier staan 7 rasacteurs die enorme lol hebben en dat zonder moeite in de zaal krijgen.
Een schril contrast met De Koning is Stervende twee dagen eerder. Als Anneke Blok geen complete hilariteit op en naast te scene zou teweegbrengen met een schaal begrafeniscake, was het een werkelijk verloren avond geweest. Sylvia Poorta en Miranda Jongeling hebben 20 minuten lang in hun broek staan piesen van de slappe lach. Niet bedoeld en (dus) heel aanstekelijk, maar wel erg mager op een avond. Anneke Blok maakte wederom van een bijrol een hoofdrol; ze leek wel de enige die lol had, de rest kwam werken.

Fort Europa, ZT Hollandia (17/06/2005)

Tue, 21 Jun 2005 10:23:23 +0000

Het begon hoopvol, met goed zang en acteerwerk van met name Hadewich Minis en Fedja van Huet. Maar het tweede deel sloeg de plank volledig mis. Ik zag een man slapen, ik viel zelf bijna in slaap en het enige grappige moment was dat er iemand uit het publiek wilde vertrekken, ze kreeg de deur echter niet open…. Volgens mij waren de acteurs zelf ook neit tevreden. Zonde van mijn geld!

Fort Europa, ZT Hollandia (18/06/2005)

Sat, 18 Jun 2005 22:15:17 +0000

Het eerste deel was ronduit prachtig. Mooie tekst, mooie muziek (kippenvel door Hadwych Minis), mooie locatie. Wat wel jammer was, was dat de drie hoeren de sfeer met semi-lollige opmerkingen verzwakken. Het tweede deel, wat helemaal om de hoeren draait is erg langdradig, wat mij betreft had de voorstelling een uur korter kunnen duren. Een tomaat dus voor de hoeren, 4 geweien omdat de rest zeldzaam mooi was.

Fort Europa, ZT Hollandia (09/06/2005)

Pinguin — Fri, 10 Jun 2005 09:31:48 +0000

De voorstelling wordt gespeeld in de entreehal van het inmiddels leegstaande gebouw voor de Sociale Dienst. Met de kuipstoeltjes opgesteld als op een vliegveld, wordt er gespeeld op, om en door het publiek.
De tedere, nauwelijks merkbare aanrakingen door ‘de meisjes’ die zich geruisloos door het publiek verplaatsen maken de voorstelling heel intiem, maar geeft wel een soort van vrijheid.
De teksten zijn goed, de zang is verrassend goed en zeker Hadewych Mimis verdiend voor haar zang, spel en uitstraling een dik gewei. Het tweede deel, met de (oude) hoeren die ouwehoeren is minder en lijkt alleen maar in dienst te staan om de 3 topactrices van ZTH nog eenmaal in de spotlights te zetten. Dit was een beetje jammer, maar het stoorde niet.

4.48 Psychose, ZT Hollandia (16/04/2005)

Dita — Tue, 19 Apr 2005 18:26:18 +0000

Gezien in Antwerpen, volkomen verbluft door de scherpe meeslepende monoloog vol verassende wendingen en het felle subtiele spel.
Sinds tijden niet zo genoten. Nieuwe regisseur en dus een nieuwe episode blijkt nu.

4.48 Psychose, ZT Hollandia (06/04/2005)

maupi — Tue, 12 Apr 2005 13:27:30 +0000

Beklemmend, beklijvend, overtuigend. Dat gekmakende denken in kringetjes, ijzersterk neergezet door zowel tekst als actrice. Een bewonderenswaardige prestatie van Nanette Edens. Zo’n solo gaat je vast niet in de koude kleren zitten.
Kennelijk wordt algemeen gedacht dat dit stuk over Sara Kane gaat. Maar is dat relevant? Het is een zeer treffende observatie en beschrijving van iemand die zichzelf te gronde denkt, wellicht met eigen elementen van Kane.
‘t Was gewoon genoeg om herkenbaar te zijn en dan weer zo gek dat het beangstigde of irriteerde. De heldere momenten, de zelfreflectie maakten het personage compleet en overtuigend.
Kortom: sterk stuk, consistent, verontrustend, zeer goed gespeeld. Zien dus.

4.48 Psychose, ZT Hollandia (05/04/2005)

Jacco — Wed, 06 Apr 2005 14:09:42 +0000

Een tour de force van Nanette Edens. Wat een beheersing en wat een fenomenale actrice is dit. Niets dan lof; ik heb met open mond zitten kijken af en toe.
Maar dan het stuk…..ik heb steeds maar zitten twijfelen tussen: meesterwerk en topzwaar misbaksel. Ik neig enigzins naar het laatste na een nachtje slapen. Dat neemt niet weg dat er enkele onvergetelijke momenten in zitten: de opsomming van medicatie zal ik niet licht vergeten.
De opening van stilte was ongemakkelijk, mede door de buitengewoon vervelende zaal. Kunnen mensen zich niet meer concentreren tegenwoordig? Je zal daar staan als eenzame Nanette met die hele monoloog nog voor je en er barsten mensen in gelach uit? Verder: 2 mobiele telefoons (GGGRRRR) en als klap op de vuurpijl de technicus wiens telefoon stoorde op de geluidsinstallatie (dus een beltoon tijdens de finale!!!)
Ik schaamde me een beetje, maar had toch een mooie, maar pijnlijke avond.

Offertorium, ZT Hollandia (26/02/2005)

Patries — Sat, 26 Feb 2005 21:43:53 +0000

Ik heb genoten van deze voorstelling, die nu na 2 trry-outs en een premiere al een stevige indruk maakt. Het verhaal en de regie inspireren de acteurs tot prima prestaties. Elsie de Brauw is een overtuigende rots in de branding, verleidelijk, rationeel en een rustpunt voor het publiek. Aus Greidanus is een lieve, naieve slungel. Pierre Bokma is de vleesgeworden midlifecrisis en overtuigt als een steeds verder doordraaiende Wodan, wanhopig op zoek naar zijn climax. Frieda Pittoors verdient in haar eentje twee geweien voor de liefste en meest ontroerende heilsoldate van de lage landen. Mooie voorstelling, waar je als publiek wel bereid moet zijn te werken, maar dan ook ruim aan je trekken komt.

Offertorium, ZT Hollandia (23/02/2005)

Patries — Sat, 26 Feb 2005 21:36:14 +0000

Mooie voorstelling, met 4 eersteklas acteurs en een boeiende tekst. Het decor is functioneel en in mijn ogen niet echt mooi. De functie ervan is echter duidelijk en ondersteunt het verhaal. Dat verhaal lijkt in eerste instantie verraderlijk simpel, maar krijgt meer en meer lagen en vraagt veel van het publiek. Wie echter zijn best doet, wordt getracteerd op prikkelende teksten en ontdekt steeds meer lagen.Ben benieuwd hoe het stuk er uitziet na een paar voorstellingen.

SEEMANSLIEDER, ZT HOLLANDIA (15/01/2005)

Mon, 17 Jan 2005 08:10:27 +0000

de eerste tien minuten waren veelbelovend. dat was het dan ook , want voor de rest was er echt niks aan. triestig voor de acteurs, ze waren heel goed, maar zijn niet meer dan poppen van een regisseur die er geen is. elk trucje dat ze ooit geleerd hebben wordt uitgebuit.
bij tijden was er de sfeer die je soms in een franse kroeg vindt, of in een belgische of in een duitse of waar dan ook, maar aan zeemannen en zilt heb ik weinig gedacht.
en vanwaar de drang om het zo te rekken? elk lied lang laten duren, elk refrein dertig keer herhalen, eke grap tien keer en sommige liedjes ook. zo kom je snel aan tweeenhalf uur. en dat is helemaal niet stoer of vernieuwend. dat is gewoon saai, het duurt te lang.
ik heb in het verleden al wel genoten van gemakkelijke voorstellingen, of voorstellingen waarin men heel veel liedjes zingt. maar die hadden niet al op voorhand de pretentie meer te zijn dan gemakkelijk en onderhoudend.
en ik zou nog wel even kunnnen doorgaan maar dat zou ook te lang duren en saai zijn. dus ik laat het hierbij.