Moose - Theater aan het Spui

Ajax, FACT, Theater aan het Spui (28/09/2000)

LWR — Thu, 21 Aug 2008 15:18:58 +0000

Wat het meest opvalt aan deze voorstelling is het bijzonder sterke spel. Vooral Ko van den Bosch, maar ook Frank Lammers en Malou Gorter spelen zeer overtuigend. Bovendien zijn de (toegevoegde) teksten van Van den Bosch erg mooi (CNTRL, Delete, Home!). In het tweede deel zakt het tempo wat in, maar de manier waarop het verhaal de huidige werkelijkheid in wordt getild, vind ik goed gevonden, en de ‘audience participation’ een interessant experiment (in ieder geval vanuit het oogpunt van lijdend voorwerp in deze).

Ajax, FACT, Theater aan het Spui (28/09/2000)

Floortje — Thu, 21 Aug 2008 15:18:57 +0000

Okay, experimenteel-modern-politiek-publieksparticipatie-theater. Ben ik altijd helemaal voor, maar ik begrijp Ola nooit zo. Er worden allemaal indringende vragen gesteld, opmerkingen gemaakt en zelf nadenken verlangd, maar uit eindelijk zegt het niets. Dat ‘Netwerk’-muziekje past dus ook wel goed bij haar voorstellingen. Het lijkt heel gewetensvol, maar echt een mening hebben die reportages niet. Ze willen je aan het denken zetten, that’s it. Sorry, dank je wel; ik denk al.

Ajax, FACT, Theater aan het Spui (10/10/2000)

Thu, 21 Aug 2008 15:18:57 +0000

Overweldigend. Rauw. Gedurfd. Actueel. Diepgaand. YES! 6 geweien.

Ajax, FACT, Theater aan het Spui (18/10/2000)

Thu, 21 Aug 2008 15:18:55 +0000

Een gewei voor het feit dat ik bijna zat te janken op het moment dat Ajax afscheid neemt van zijn zoon (‘Neem hem mee!!!’). Prachtig. Maar voor de rest laat deze voorstelling niets dan leegte bij me achter. De teksten van met name het tweede deel kwamen op de een of andere manier niet aan, het publieksexperiment gaf me hoogstens een ‘WAAROM?’ - gevoel. Ik snap echt niet waar dat pleidooi voor menselijkheid in zou moeten schuilen. Ik voel me niet geconfronteerd, geen deelgenoot, niet geraakt, niet tot denken gestemd. Alleen maar leeg, op dat ene bloedstollende moment na. Ik ben denk ik een beetje droevig omdat ik meer van Ola had verwacht (of misschien zie ik het echt wel niet).

Paljas, Theater aan het Spui (09/08/2007)

Sat, 11 Aug 2007 14:11:20 +0000

Wat een fantastische voorstelling!!! Echt een Parade voorstelling. Steengoede acteurs, wonderbaarlijke songs en muziek. En dan wil ik het plot van de voorstelling hierbij niet weggeven, het is in ieder geval knallend. Ik ga zeker nog een keer kijken in amsterdam. Lekker onderuit zitten en het over je heen laten komen. Een dikke plus voor Bart Klever, wat kan deze man puur, stroef en dramatisch goed spelen!!

Villa Goldberg, Theater aan het Spui, Sanne van der Put (10/11/2006)

Fri, 15 Dec 2006 17:03:02 +0000

Nog nooit eerder waren muziek en dans in een stuk zo sterk geïntegreerd als in Villa Goldberg. Er zitten zoveel originele elementen in dat met deze produktie achteloos een geheel nieuw theatergenre lijkt te zijn begonnen.

Allereerst de muziek. De groep Calefax van vijf rietblazers maakt van de Goldbergvariaties een totaal nieuw stuk en de speelsheid ervan is geaccentueerd door de bewerking van Raaf Hekkema. De blazers spelen de muziek uit het hoofd en doen daarbij ook nog mee in de choreografie met de vijf danseressen wat op zich een fenomenale prestatie is. Dat dan een enkel nootje hier en daar niet voldoet aan studionormen is onvermijdelijk. Bach swingt hier en de spelers ook. Hopelijk brengen ze snel een CD ervan uit.

De choreografie is doordrenkt van de muziek en zit barstensvol speelse en ontroerende vonsten. Zo is er een pas-de deux op een bed en een solo op vijf bedden naast elkaar met bewegingen die alleen in een droom bestaan. We brengen een derde deel van ons bestaan door in bed en wat een feest dat telkens weer kan zijn wordt hier goed duidelijk gemaakt. De vijf dansers zijn individuele karakters die passen bij de verschillende muzikale variaties en ze hebben groot plezier in werken met de muzikanten op het toneel. Wat met de lakens, kussens en ledikanten allemaal gedaan wordt, levert een geweldig toneelbeeld.

Kan je eigenlijk muziekspelers op het toneel laten dansen? Eerder traden vuilnismannen en voetballers in dansvoorstellingen op dus waarom geen muzikanten? Die hebben wat met dansers en eindelijk zijn ze hier samengebracht. Waarom is niet eerder iemand hierop gekomen? De manier waarop ze met elkaar omgaan zit vol achteloze surrealistische grappen maar ontroerde ook het publiek soms tot tranen toe. Velen vinden de voorstelling te kort. Voor het overstelpende kijk- en luisteraanbod dat binnen een uur verwerkt wordt, komt men ogen tekort en wie maar één voorstelling bezoekt heeft veel gemist. Wie vaker gaat ziet dan ook steeds iets nieuws. Ook daarin wijkt de voorstelling af van wat gebruikelijk is

In lange tijd heb ik niet een stuk gezien van het kaliber van Villa Goldberg. Met grote dank aan de makers en aan het Theater aan het Spui.

JD

Dansjemat, Theater aan het Spui (14/10/2005)

Sat, 15 Oct 2005 10:16:59 +0000

Een Ware familie voorstelling, totaal compleet en inclusief de dans workshop voor de kinderen. De voorstelling bestaat uit vele mooie beeldende plaatjes. Dat is ook tegelijk een kritiek want de verhalende lijn van de voorstelling ben je na een 20 minuten zoek, maar ach het blijft een feest om naar te kijken. Het komt in m’n ogen maar zelden voor dat je dansers zo goed ziet acteren, de witte koningin staat en danst boven alles en iedereen uit! Onze kinderen waren na afloop werkelijk dol enthousiast. Zij konden ons op geheel eigen manier wel de verhaallijn uitleggen, zij het bijzonder vluchtig omdat zij direct de workshop in vlogen om vervolgens na een klein half uur hun kunnen te vertonen aan een groot publiek. Wij waren een leuk avondje uit met en voor de kinderen. Een extra gewei voor het mooie decorbeeld en licht!