Moose - Ola Mafaalani

Ten Liefde, Bellevue Lunchtheater, Ola Mafaalani (24/11/1999)

Simber — Thu, 21 Aug 2008 15:19:46 +0000

‘Let niet op de details. We hebben haast.’ Is er een mooier motto om de jaren ‘90 mee af te sluiten? Ik voorspel veel prijzen en reprises voor deze voorstelling en ik gun het alle makers van ganser harte. Vooral ook lof voor het sublieme GSM-moment, waarvan ik twee dagen later nog totaal puzzled ben of het nou improvisatie was of ingestudeerd.

Ten Liefde, Bellevue Lunchtheater, Ola Mafaalani (27/12/2000)

Floortje — Thu, 21 Aug 2008 15:17:21 +0000

‘De hit van vorig seizoen’ juichen de advertenties je vrolijk toe. Klopt, ik kwam er toen niet in. Dan maar in de GROTE ZAAL. De GROTE ZAAL is vergeleken bij de Paloni-zaal nog al, tja, GROOT. Zonde, nu hebben dus nog meer mensen een slechte voortelling gezien, waarvan ze zoveel goeds hadden gehoord.

Ten Liefde, Bellevue Lunchtheater, Ola Mafaalani (25/11/1999)

Thu, 21 Aug 2008 15:17:20 +0000

Herkenbaar uit de kroeg en herkenbaar Shakespeare. Mooie beelden en zinvol gelul. Maar weinig theatermakers durven. Ola Mafaalani gelukkig wel. In het spel iets te veel spel.

Ten Liefde, Bellevue Lunchtheater, Ola Mafaalani (27/11/1999)

Thu, 21 Aug 2008 15:17:20 +0000

Mijn hemel, wat gebeurt er met me. zo divers en zo aangrijpend en herkenbaar. schuiven op alle fronten. verschrikkelijk goed acteren. verschrikkelijk goed gemonteerd. in een woord TOP.

Othello, Ola Mafaalani (01/06/2003)

Wed, 04 Jun 2003 22:28:38 +0000

Mijn God wat een prachtige voorstelling. De regie van Ola is werkelijk fantastisch. Gaat allen nog zo snel mogelijk naar Keulen want deze Shakespier moet gezien worden!!

A well fucked up play, Alex d'Electrique, Ola Mafaalani (11/05/2002)

Paulien — Thu, 16 May 2002 08:13:51 +0000

Ten eerste: ik had meer verwacht van Alex d’Electrique, omdat eerdere voorstellingen hemelbestormend prachtig waren. Deze voorstelling was een niemendalletje, bedoeld voor de parade, waarin veel gedanst werd (niet erg kundig overigens), veel gezongen (dito) en maar weinig gepraat. Als een soort uitgebreid curcusnummer was het wel aardig, maar ik moest nauwelijks lachen en werd ook niet ontroerd. Het op het podium zetten van twee mensen uit het publiek vond ik ook minder geslaagd. Het gewei geef ik toch omdat mijn date het allemaal wel geweldig vond; hij had nog nooit Alex gezien. Blijkbaar had het dus wel wat.