Stille Nacht, De Slapelozen (21/12/2008)

Duncan — Tue, 23 Dec 2008 08:42:07 +0000

Je verzamelt in een cafeetje, waar je in plaats van een kaartje een oude koffer krijgt, met daaraan een label met een tijd en een plaats. Mooi beeld, al die mensen met koffers door de straten te zien lopen. Nu hadden wij alleen de pech dat we op een locatie startte waar geen acteur aanwezig was, waardoor de voorstelling dus eigenlijk pas veel later begon, en we er eigenlijk niet meer in zijn gekomen. De andere bezoekers begonnen al met een band met 1 van de 4 rollen. Je loopt op een gegeven moment naar een locatie waar een kerstengel een bel luidt, en waar je een maaltijd nuttigt. Dit is het laatste avondmaal van de vier rollen waar het om gaat. Vanaf dan begint de voorstelling echt, en komen de geweien en de tomaten. Een gewei voor de acteurs, die eigenlijk boven verwachting goed spelen. En een gewei voor de tekst waar echt hele mooie stukken in zaten, ook met een goede gedachte. Alleen was het geheel een beetje rommelig, kwamen de teksten een beetje uit het niets, waren de verhaallijnen een beetje te ad hoc, en alles een beetje te geforceerd aan elkaar verbonden. Het zag er uit alsof iedereen een ander idee had over de voorstelling, en er uiteindelijk een compromis is gekozen, in plaats van 1 idee geheel doorvoeren. Te veel ideeen in te weinig tijd. Vandaar de tomaten. En dat is jammer, juist ook doordat die geweien wel verdiend zijn. Ik moet ook het laatste gewei niet vergeten, voor hun gevoel voor humor, want er zaten echt grappige momenten tussen.

Oud en Nieuw, De Slapelozen (29/12/2007)

Duncan — Wed, 02 Jan 2008 09:57:28 +0000

Van tevoren echt geen idee wat ik moest verwachten, aangezien de flyer eigenlijk niets anders zei dan: “neem een cadeautje mee” en “trek warme kleding aan”. Wel had ik gehoord dat de Slapelozen redelijk interactief met het publiek zijn. Altijd goed om dat van tevoren te weten.
Het publiek speelde de rol van de laatste hotelgasten in het hotel dat die avond voor het laatst open is. Dat leidt bij de personages tot terugblikken naar de jaren die geweest zijn, en op het eind tot kijken naar wat er nog gaat komen.
De voorstelling draait eigenlijk vooral om sfeer, en die is echt heel erg goed neergezet. “De Hallen” in Amsterdam is echt veranderd in het versleten verouderde hotel. De interactie met het publiek wordt tot een leuke hoeveelheid gehouden, waardoor niemand zich ongemakkelijk voelt, en er een goede, gezellige sfeer heerste. Ook het eten met de andere theaterbezoekers werkte goed. Een hoogtepunt van de voorstelling, tegen het einde aan, is het lopen tussen een doolhof van herinnering, gesymboliseerd door stapels verhuisdozen met labels als “dromen 1970-1987”, “gevonden voorwerpen kamer 9” en “zomer 1988”. Erg mooi getroffen.
Op het eind een toost op alles dat iedereen wil bereiken in 2008, gekoppeld aan een cadeautje van onder de kerstboom, om de voorstelling af te ronden. Als goed voornemen maar om proberen er volgende keer weer bij te zijn.

Moose - De Slapelozen

Stille Nacht, De Slapelozen (21/12/2008)

Oud en Nieuw, De Slapelozen (29/12/2007)