Moose - Cyrus Frisch

Oogverblindend, Productiehuis Frascati, Cyrus Frisch (26/05/2005)

Tue, 31 May 2005 14:13:16 +0000

Ik kan me helemaal vinden in de andere minirecensies. “Oogverblindend” had een heel interessant project kunnen worden. Een controversiele filmregisseur en een ex-soapie die samen een voorstelling gaan maken over wat-er-allemaal-mis-is-met-de-wereld. Maar deze voorstelling is helaas nu juist daar een voorbeeld van geworden.
Wat me vooral stoorde was hoe weinig er geprobeerd werd het publiek te betrekken bij het drama. Een dik uur Georgina Verbaan als timide muisje aan de telefoon is heel filmisch, maar als theaterstuk mislukt. Het feit dat “Oogverblindend” op een podium staat voegt niks toe. Er is nergens sprake van interactie, noch tussen acteurs (want aan telefoon), noch tussen actrice en publiek. En dat maakt dat je je als toeschouwer totaal buitengesloten voelt.
Wel een geweitje voor de vormgeving, die erg goed een uitgewoond Amsterdams flatje weergaf. Maar waarom moest het allemaal zo naturalistisch? Er is verder niks in de voorstelling die een naturalistische houding rechtvaardigt. De tekst is te opgeblazen met boude anekdotes over de-schoonheid-in-het-abjecte. En Verbaans spel is ook nauwelijks naturalistisch te noemen. Daar is haar Engels te woordenboekerig en niet spreektalerig genoeg voor.
Een ander geweitje voor Rene van Asten, die door de telefoon toch wel erg geloofwaardig overkomt als Argentijnse arts.
En voor de rest niks dan tomaten. Niet omdat ik graag soapies affik, niet omdat ik het met Moose eens ben die Cyrus Frisch ook een gevaarlijke gek vinden, maar vanwege Frascati. Als dit hun nieuwe productiebeleid is, blijf ik voortaan weg.

Gharb, Cyrus Frisch, Nesprodukties (27/01/2004)

Floortje — Thu, 29 Jan 2004 14:03:36 +0000

Cyrus Frisch heeft gewoon een stukje gemaakt, ik wil en verwacht meer van de man wiens voorstellingen mij zo enorm boos maakten. Geweien voor het effect, prachtig hoe mijn hersenen zich helemaal kapot werkten om aan het te weinige licht te wennen. Maar de poezie van de beelden die ik bij het licht van een sigarettenpeuk maak, is duizend maal wreder, gevaarlijker en spannender dan het beeld van de uitsmijter.

Gharb, Cyrus Frisch, Productiehuis Frascati (26/01/2004)

Tue, 27 Jan 2004 09:57:15 +0000

Wauw. Wat een heftige, fysieke ervaring is dit zeg.
De tekst is poetisch en gevaarlijk, het spel is zeer geconcentreerd en muzikaal, het dekor prachtig en het slotbeeld brand zich in je kop alsof het erin geetst wordt met een hete naald.
Na afloop blijft de zaal zitten. Wat is hier gebeurd.
Gharb marokkaans voor het westen waar de zon ondergaat, de duisternis waar je op andere zintuigen moet vertrouwen. Inderdaad. Meer uitleggen zou zonde zijn. Gaat het zien!

Ik ben bang/Vergeef me, TGA, Cyrus Frisch (25/02/2002)

Daphne — Wed, 27 Feb 2002 14:03:50 +0000

Dank TGA voor het opnieuw programmeren van deze verguisde en onbegrepen eenmansstrijd. Frisch legt een enorme vinger op een van de meest zere plekken, het is niet leuk om te zien en het kan niet wat hij doet. Maar ik ben bang dat het uiterst noodzakelijk is. De voorstelling is niet meer te zien, maar de film ‘Vergeef me’ zou verplichte kost moeten zijn voor iedereen.

Ik ben bang, Toneelgroep Amsterdam, Cyrus Frisch (07/03/2001)

Wed, 27 Jun 2001 22:13:10 +0000

We hebben de P van Parttime theatermaker.
We hebben de R van Rudimentair orgaan als doctorandus provocatie.
We hebben de U van Uitgerekend in stadsschouwburg Amsterdam.
We hebben de T van Truttig je nix aan te trekken van publiek.