Moose - American Repertory Theatre

Hemel boven Berlijn, Toneelgroep Amsterdam, American Repertory Theatre (08/10/2006)

Fri, 27 Oct 2006 19:44:31 +0000

Een theaterstuk met filosofische inhoud over de vervreemding van de moderne mens en de engel die ook wel eens met de materie van doen wil hebben. Het decor is het Berlijn van de jaren ‘80. Van die theaterdingen die je in die tijd nog wel eens in kraakpanden van grote steden kon aantreffen maar dan wat luxer uitgevoerd. Echt toneel is het niet maar dat is dan ook niet de bedoeling; dialoog betekent contact en dit stuk gaat toch over eenzaamheid, denk ik. Bovendien, Fedja van Huet kan zowiezo niet acteren, dat was me bij Don Carlos al opgevallen. De acrobate is het hoogtepunt, Noraly Beyer een leuke gimmick.

Hemel boven Berlijn, Toneelgroep Amsterdam, American Repertory Theatre (18/10/2006)

THelmer — Sat, 21 Oct 2006 12:26:30 +0000

Middeleeuwse bagger.

Hemel boven Berlijn, Toneelgroep Amsterdam, American Repertory Theatre (20/10/2006)

Pinguin — Sat, 21 Oct 2006 10:50:43 +0000

“Het stuk behandelt een actueel probleem. Hoe kom je in eem materialistische wereld tot de kern van ons bestaan op aarde? Waar gaat een mensenleven over? ….Dit stuk probeert de binnenwereld in kaart te brengen…..Dat innerlijke onderzoek zijn wij de afgelopen eeuwen vergeten…..we moesten de materie naar onze hand zetten, zodat we niet verhongerden. Dat is gelukt en nu is het tijd om een stap verder te doen. Hemel boven Berlijn is daar een handleiding voor” aldus Ola Mafaalani.
En ik ben hier volstrekt mee eens en het is haar gelukt! Ik kan niet echt zeggen waarom ik deze voorstelling zo goed vond, mede door Hadewych natuurlijk. Ook de ‘cowboy’, hoewel die me nogal vreemd voorkwam in het begin, was op het einde een prachtig personage. De engelen die ook wilden voelen en niet alleen willen weten, een geschiedenis willen hebben. Dit, samen met Tolkien’s Silmarillion, zorgen voor een eye opener voor mij. Het is lang geleden dat een voorstelling dat teweeg heeft gebracht bij mij. Deze eye opener was zo mooi voor mij dat ik de schreeuwende man en de trapeze artieste maar voor lief aannam.

Hemel boven Berlijn, Toneelgroep Amsterdam (08/10/2006)

RiRo — Mon, 09 Oct 2006 19:50:44 +0000

Een engelbewaarder (Fedja van Huêt) wil zelf meemaken wat een mens voelt, vooral omdat hij valt voor een trapezeartieste die vleugels wil krijgen. Halverwege de voorstelling krijgt die waaghals overigens een open doekje als ze na een gevaarlijke act niet doodvalt! Een zangeres geeft in haar liederen poëtisch commentaar op de gebeurtenissen en een blinde dichter probeert ze in een ruimer verband te plaatsen. Nadat een Amerikaanse acteur met trekjes van een stand up comedian aan de nog maar net overgelopen Fedja van Huêt heeft bekend zelf ook een voormalige engel te zijn, gaat het tempo van de voorstelling omhoog. Met zichtbaar speelplezier ondersteunt basgitarist Hadewych Minis de steeds snellere garagerock van Jesse Lenat. Boeiend om naar te kijken, want ook het toneelbeeld is fraai. Toch is de voorstelling niet helemaal bevredigend. Inhoudelijk blijft het wat te afstandelijk, het maakt niet echt emoties los. Bij mij niet in ieder geval. Maar wat er te zien en te horen is, is zo aantrekkelijk dat ik de voorstelling niet graag had willen missen.