Moose - Bos Theaterproducties

De Aanslag, Bos Theaterproducties (19/02/2011)

Melpomene — Sun, 20 Feb 2011 00:11:04 +0000

Literatuur en Theater zijn niet hetzelfde

‘De Aanslag’ de klassieker van Harry Mulisch is na te zijn verfilmd door Fons Rademakers nu ook in de theaters te zien onder regie van Ursul de Geer. Het verhaal over Anton van Steenwijk die als twaalfjarige meemaakt dat een NSB’er, tevens de vader van een klasgenoot, voor zijn huis wordt dood geschoten. Zijn vader, moeder en broer worden verdacht en gedood door de Duitsers wat hem zijn hele leven zal blijven achtervolgen. Het verhaal blijft in de kern tragisch en spannend, maar waarom er na een boek en een film nog een theatervoorstelling gemaakt moet worden die in niets verder gaat dan zijn voorgangers blijft onduidelijk.

Het beeld is futloos, het spel bij momenten onoprecht en de enscenering is voorspelbaar zelfs als je het boek, noch de film hebt ervaren. De vrouwelijke acteurs schakelen interessant tussen de verschillende te spelen personages en het personage van de mysterieuze Truus intrigeert, maar verder is de voorstelling erg leeg. ‘De Aanslag’ lijkt niet meer dan een reden om het boek van Mulisch er bij te pakken om te zien hoeveel interessanter, om niet te zeggen beter, het origineel is en net als een aantal eerdere voorstellingen, gebaseerd op boeken, een bewijs dat met het boek in de hand een bepaalde theatrale authenticiteit gezocht moet worden om het daadwerkelijk goed te kunnen gebruiken voor theater.

Is.Man, Bos Theaterproducties (11/01/2007)

Simber — Tue, 16 Jan 2007 12:36:11 +0000

Ja, vormingstoneel, dat is dus helemaal niet zoiets ergs als gruwende theater-estheten je soms willen doen geloven. Verhalen leiden tot inzicht en inzicht kan leiden tot een vorm van begrip. Vooral het religieuze element in de voorstelling vond ik sterk: om van begrip tot vergeving te komen is een bovenmenselijke genade nodig. Tomaatje voor de soms wat gebrekkige uitvoering.

Juliana, Bos theaterproducties (30/11/2006)

RvdK — Fri, 01 Dec 2006 08:45:47 +0000

Wanneer Bernhard na zijn dood in het voorportaal aankomt, blijken daar Juliana, Greet Hofmans en Beel op hem te wachten. Er moet nog veel puin worden geruimd, en pas als zij klaar zijn met hun leven kunnen zij door naar hun dood.
Op aandringen van Juliana leggen zij tegenover elkaar verantwoording af voor het spel dat zij tijdens hun leven hebben gespeeld door het na te spelen.

Het toneelstuk dat in het voorportaal wordt opgevoerd heeft het flauwe van een komedie die maar niet grappig wil zijn, het vlakke van een raamvertelling. Renée Soutendijk (Juliana) perst al haar talent eruit om er nog iets van te maken. Dat haar pogingen frustrerend en ijdel zijn, is te horen aan de verwrongen stem waar ze continu mee spreekt.

Juliana is een jammerlijke mislukking.

Amadeus, Bos Theaterproducties (06/05/2006)

Thu, 16 Mar 2006 06:37:56 +0000

Geweldig mooie voorstelling. Ik snap de negatieve kritiek die hier staat dan ook helemaal niet. Vooral iemand die er niet is geweest en dan voor ´De Goude Tomaat´ nomineerd, kijk eerst wat iets kost voor je naar een voorstelling gaat. Ik vond de voorstelling in ieder geval zijn geld meer dan waard, al was het wel een try-out. Zowel Krabbé als Huijbregts wisten te overtuigen. Krabbé liet zien dat hij niet voor niets één van de bekendste Nederlandse acteurs is en Huijbregts liet zien ook als acteur goed uit de voeten te komen.

Amadeus, Bos Theaterproducties (23/11/2005)

Sun, 27 Nov 2005 12:14:23 +0000

Nog niet eerder ben ik fysiek misselijk geworden na het zien van een voorstelling. Mozart zou zich in zijn graf omdraaien. Weerzinwekkend. Afgrijselijk. Tenenkrommend. De musici acteren letterlijk op amateur-niveau, het is een schande dat iemand als Jeroen Krabbé zich acteur mag noemen (soap niveau), dit is werkelijk publikumsbeschimpfung. Verkwist je euro’s hier alsjeblieft niet aan.

Amadeus, Bos Theaterproducties (24/11/2005)

AJ — Fri, 25 Nov 2005 18:19:06 +0000

Een behoorlijke tegenvaller om het zacht uit te drukken. Ging met hoge verwachtingen de zaal in, maar kwam er totaal gedesillusioneerd weer uit. De tekstbehandeling was ronduit slecht. En o,o,o wat stonden ze toch weer te acteren. De illusie waar je toch altijd op hoopt, bleef volledig uit. Soms echt tenenkromend…Dat ene gewei is voor de musici die hun uiterste best deden de muziek toch nog voor het voetlicht te brengen. Helaas werd er op de mooiste momenten hinderlijk door de muziek heen gesproken door de acteurs. Onbegrijpelijke regiekeuzes. Niet voor herhaling vatbaar…

Amadeus, Bos Theaterproducties (17/11/2005)

Thu, 17 Nov 2005 01:23:47 +0000

ik heb heel wat voorstellingen gezien, maar nog zelden één waarbij álle spelers gedurende het héle stuk zo degene WAREN die zij verbeeldden.
waar je ook keek (ik graag juist op de achtergrond), men bleef consequent wie men speelde.
hulde naast uiteraard voor jeroen (zeer overtuigend doorleefd) en marc-marie (fantastisch op alle fronten- personage en persoonlijkheid vloeiden onthutsend goed ineen) en het amadeus-ensemble ( respect voor het succesvolle multi-tasken!!) met name voor tjitske, die met haar expressieve gezicht méér kon dan vele op hun misplaatste lauweren rustende (tv) acteurs op toneel met hun hele lijf kunnen.
degene die geen 38 E over heeft voor een voorstelling die zo ‘right at ya’ is als deze kan inderdaad beter 3 keer naar een middelmatig (niks mis mee!) stuk gaan.
blijven er plaatsen over voor de mensen die dit wel kunnen of mogen waarderen.
hulde hulde hulde, en ik ga zeker nog een keer kijken of ik inderdaad, vrij kritisch van aard, het wel goed heb gezien. beleefd. gevoeld.

de GVR, Bos Theaterproducties (04/11/2005)

Tue, 08 Nov 2005 14:00:59 +0000

Na een even zo brave Scheepsjongens van Bontekoe doet Peter de Baan nu lafjes de GVR.
Een muzikale voorstelling voor de hele familie over het topboek van Roald Dahl. Mooi is dat er verteld wordt vanuit de verjaardag van Sofie die gek is op het boek; ze besluiten het boek te gaan spelen. Dit gegeven geeft een fijne dubbele laag aan de voorstelling.
Helaas is het stuk niet geslaagd, om meerdere redenen.
De broer van Sofie (belangrijke rol in dit verhaal) wordt vervelend ingevuld door een slechtgecaste hannus. Groot kwaliteitsverschil tussen de acteurs, een matige verhaallijn en een zeer hakkelende en onmagische regie zorgen voor een rommelig geheel dat niet pakt. De kinderen die goed vertegenwoordigd zijn in het publiek, worden helaas over het hoofd gezien; geen enkele interactie.
De grootste ramp van de avond is echter het licht. Nergens trekt het licht het publiek uit de lelijke, vervelende garage van Ad Knippels. Onbegrijpelijk dat niemand daar over gevallen is.

Amadeus, Bos Theaterproducties (09/10/2005)

Sun, 09 Oct 2005 22:00:16 +0000

Wat een ongelofelijke rol voor Krabbe. Het lijkt wel of dit stuk geschreven is om zijn jubileum extra luister bij te zetten. Verrassend, of ook eigenlijk niet, vond ik Huijbrechts uit de verf komen. Zijn gekraai en gehuppel paste uitstekend bij de rol, evenals Krabbe’s senioriteit als “afgebrande” Saglieri zeer overtuigend overkwam. Het is misschien geen dijenkletser, maar daar leent het oorspronkelijke verhaal zich ook niet voor. Gezien de tragedie van het genie Mozart was het zelfs knap te noemen dat er ook een humoristische noot werd gevonden. Mijn felicitaties aan Krabbe voor dit welgeslaagd jubileum…

Amadeus, Bos Theaterproducties (02/05/2005)

Wed, 15 Jun 2005 20:14:29 +0000

Amadeus blijft een intrigerend toneelstuk van Peter Shaffer. Salieri verkeert in een identiteitscrisis. Hij lijkt de realiteit uit het oog te verliezen wanneer hij met Mozart kennis maakt. De Goddelijke muziek van Mozart is onmogelijk voor hem te verbinden met de man die zich onbehouden gedraagt en met branie in de wereld staat. Mozart wordt metafoor voor het Goddelijke, het Ongrijpbare. Salieri gaat het gevecht aan. Een gevecht dat in het toneelstuk in het hoofd van Salieri speelt en alle karakters als spookbeelden verschijnen. Jeroen Krabbé als Salieri is absolute klasse! Alsof hij nooit van het toneel is weggeweest. Een feestje voor het publiek. Marc Marie Huijbregts vormt als Mozart de tegenpool van Salieri en hij doet dat met verve. Tjitske Reidinga verrukkelijk met veel gespeelde ondeugendheid. En waar vind je nog een toneelvoorstelling waaraan een zevenmans klassiek ensemble meewerkt. En een enthousiaste zaal met publiek! En dan is de premiere pas in oktober in Rotterdam. Carre mag alvast wel met kaartverkoop beginnen voor november…