Moose - The Glasshouse

Titus, geen Shakespeare, The Glasshouse (28/05/2006)

Sat, 27 May 2006 22:06:17 +0000

de voorstelling Titus was zo ongeveer de enige echt politieke onbrave voorstelling van het festival. En ach die wel of niet interactiviteit…het heeft mij niet gestoord en ik liet me graag wegvoeren op de ruis van stemmen.Ook gelachen en die man die telens verdrietig inbelde. Echt nieuw. een tomaat voor de toeschouwer die niet durfde in te bellen (waaronder ikzelf)

Titus, geen Shakespeare, The Glasshouse (25/05/2006)

Fri, 26 May 2006 17:59:38 +0000

Overdonderende voorstelling. Transparant en eerlijk. Fantastisch dat ik ook mijn mening mocht geven, durfde alleen niet. Heeft mij over zoveel zaken aan het denken gezet. Wat is een mening? Hoe vaak maak ik mijn mening tot norm? Ook de vorm vind ik helemaal nieuw. De film beelden gaven mij de ruimte om te gaan luisteren naar wat er gezegd werd. Hierdoor werd het echt radio. We leven in een tijd van Albert Cuyp journalistiek, waar iedere mening en ervaring schreeuwt om aandacht. Maar is er nog ruimte voor de werkelijke problemen in deze wereld. Misschien ga ik via internet nog luisteren en durf ik dan wel in te bellen. Tjerk Wilstra

Titus, geen Shakespeare, The Glasshouse (26/05/2006)

Fri, 26 May 2006 12:51:00 +0000

de voorstelling Titus GS gaat volgens mij helemaal niet over wel of niet interactief en dat is juist het goede er aan. De voorstelling probeert op een poetische en persoonlijke manier wankele antwoorden te geven op de tijdsgeest. Ik vond het juist ontroerend dat in de voorstelling iemand inbelde met een gedicht over Toon Tellegen om de actrice te troosten. Wat mij betreft meer dan geslaagd. en wat doet een tshirt van een regisseur er toe.

Titus, geen Shakespeare, The Glasshouse (25/05/2006)

eswé — Thu, 25 May 2006 22:57:39 +0000

Naruurlijk is Titus Shakespeare niet maar Titus Andronicus wordt er wel aan de lange haren bijgesleept om een kritiek op de huidige samenleving iets interessants te geven. Anders kan ik de twee lijnen in de voorstelling niet aan elkaar knopen. We zien vooral een radioshow van het type Roep maar Raak, waar acteurs maar ook publiek in de zaal en thuis voor de radio (interessant!) mogen inbellen over alles wat ze op de lever hebben. Liefst rechts of pervers. Titus ontleedt genadeloos of de inbreng zinnig is en is daar erg scherp in. Vrijheid van meningsuiting is een hoog goed, zo lijkt zijn opvatting, maar laat het dan wel een Mening zijn! Of tenminste iets interessants.
De gelijkenis met Theo van Gogh is er toch wel. En de vraag is: vormt nu de scherpe èn botte radiopresentator zelf het gevaar, of verkeert hij zelf in de gevarenzone?
In ieder geval lijkt de opvatting van The Glasshouse dat we wel eens mogen beseffen dat het losse moorden zoals in Titus Andronicus op de loer ligt (en dan gaat het niet om de doodslag op de vlieg). En daar zit ‘m de kneep, wat mij betreft: kunst overstijgt zijn grens en treedt het domein van de politiek binnen. Mooi voer tot discussie, zeker, maar de stellingname van de groep leidt me ook af van de voorstelling. Met de vorm kon ik namelijk best uit de voeten, de saaiheid ervan stoorde me niet. De achterliggende mening, maar vooral toch de te ver gezochte koppeling tussen Roep maar Raak en Titus Andronicus, die stoorden wel.
De discussie achteraf, ook met een van de spelers en de regisseur, dat hoort er dan weer helemaal bij en welja, een gewei daarvoor.
(Denk niet dat ik voor een paar biertjes mijn mening bijstel..!)

Titus, geen Shakespeare, The Glasshouse (22/05/2006)

Floortje — Wed, 24 May 2006 12:07:29 +0000

Zo ziet u maar, The Glasshouse laat de gemoederen niet onberoerd. Over de volgende interventie van dit gezelschap. Nou nou nou, er gaat er wel eens eentje de mist in, zou ik zo willen zeggen. Kijk; het kon heel wat worden, toneel over toneel, intermediatextu alles. Radio, heel veel snoeren, Titus, live ethervervuiling, beelden uit Rome en een regisseur met een Earth Wind and Fire t-shirt aan. Maar het wordt me toch een partij onbegrijpelijk, en vervelender, saai.

Hamlet en Gertrude, The Glasshouse (20/05/2006)

Tue, 23 May 2006 14:27:09 +0000

ik vond hamlet een verademing tussen al de toneelstukjes . Hamlet neemt het bestaan of niet bestaan onverschrokken serieus. Met alle gevolgen van dien. een tomaat omdat het zo warm was in de zaal. maar blij dat ik deze voorstelling niet heb gemist.

Hamlet en Gertrude, The Glasshouse (20/05/2006)

RvH — Tue, 23 May 2006 12:00:31 +0000

Ik heb geloof ik de laatste tijd niet zo´n beste kueze qua voorstellingen. Van verschillende kanten was mij deze voorstelling aangeraden, maar halverwege begon ik het gevoel te krijgen dat deze mensen of naar een andere voorstelling waren geweest of geen ogen en oren aan hun kop hebben of dat ik gewoon iets gemist heb. Wat ik heb gezien: slechte nichtenhumor, iets wat op cabaret leek, maar het niet was, tenenkrommend slecht acteerwerk, iets wat diepgang suggereerde (want we doen iets met Hamlet en een psycholoog) maar nog platter was dan een dubbeltje en een flintertje van een mooi plaatje (vader Hamlet bij kaarslicht). Mag het de volgende keer misschien een onsje meer zijn?

Hamlet en Gertrude, The Glasshouse (20/02/2006)

Floortje — Sun, 23 Apr 2006 13:26:59 +0000

Ja, nieuw, experiment. Ik noem dit gewoon Avant-garde. Moeilijk te begrijpen hoor, al die lagen. Slingert tussen tenenkrommend genant en verdomd interessant. Jammer dat het nooit eens echt even uitpakt en totaal betoverend theater wordt. Daar hoopte ik echt op met dat lampje. Maar dat kadootje kreeg ik niet en ik bleef een beetje beteuterd achter.

6°, The Glasshouse (18/06/2004)

Floortje — Mon, 21 Jun 2004 11:26:02 +0000

De enige locatie-voorstelling die ik op Oerol heb gezien. Prachtige verhalen van verschillende Terschellingers die me veel vertellen over de plek waar ik ben en de tijd waarin ik leef. Favorieten zijn voor mij de oudere vrijwillister, de boer en de aannemer. Mooie ruimte, de verlaten dancing deedt mijmeren over het gebrek aan ontmoetingsplekken voor mensen van verschillende generaties en achtergronden. Ik wist niet dat een bootje vouwen nog best moeilijk is. Speciaal gewei omdat de makers de ballen hadden gewoon een televisie met voetbal neer te zetten. Gewei voor het publiek dat liever luisterde naar een kokkelvisser en een kapitein.