De Grote Zaal

Dat is makkelijk geroepen door die beleidsmakers dan.
Wat zijn ze van plan daar zelf aan te gaan doen?

Of een maker werk voor de grote of kleine zaal wil maken is zijn/haar eigen keuze. De grote zaal vergt een iets andere vertaling naar het podium dan de kleine, dat is waar, maar er lopen best makers rond die dat inzien, daarvan houden en dat kunnen.

Het probleem is veeleer dat subsidienten en gezelschappen hun vingers er niet aan willen branden een nieuwe maker in de grote zaal te zetten omdat ze direct een probleem hebben met bijvoorbeeld de schouwburgdirecteuren.
Het overgrote deel van het Grotezaalpubliek is als de dood in een onbegrijpelijke ‘experimentele’ Kunstvoorstelling terecht te komen en reserveert dus een jaar op voorhand via abbonement een aantal voorstellingen waarvan ze denken dat die kans klein zal zijn. En dan gaat men af op bekende namen die vertrouwen inboezemen zoals: Ibsen, Shakespeare, Anne-wil Blankers, Tsjechov en Linda van Dijk.

Een grote zaal heeft behalve een lijst en een groter speeloppervlak ook een veel grotere tribune dus daar moeten objectief ook flink wat mensen zitten om niet te spreken van een mislukte avond. Dus is de schouwburgdirecteur geneigd voor dat percentage dat hij/zij aan toneel programmeert die paar voorstelling te kiezen waarvan de kans het kleinst is dat er anderhalve man en een paardekop zit. Dus die kijkt wel uit een voorstelling te programmeren die geaffichieerd is als: ‘De eerste grote zaal voorstelling van Miep Fruitschaal die in het kleine zalencircuit naam maakte met ontregelende voorstellingen als Het Nekschot, die zij zelf schreef samen met componist/DJ Han van Almere waarin het onderhuidse geweld in ons allen aanwezig op indringende wijze veruiterlijkt werd door videoprojecties.’ Want er komt geen hond. Al maakt Miep nog zulk mooi werk en had het publiek het prachtig gevonden als ze erbij waren geweest.

Laat die beleidsmakers hun woorden kracht bijzetten en bijvoorbeeld de schouwburgen de uitkoop vergoeden als ze iets nieuws programmeren en de makers en schouwburgen zo slim zijn in hun publiciteit juist Niet de nadruk te leggen op dat het iets Heel Nieuws is, maar gewoon een beeld geven van de avond die te verwachten valt. (Ik noem ook maar iets.)

Ik heb wel iets met de opmerking van Barry Hofstede. Al bedoelt hij hem waarschijnlijk anders. Het zou volgens mij heel goed zijn als we een manier konden vinden het grotezaal publiek te betrekken bij wat er gebeurt in de kleine zaal. Wanneer men daar, misschien tegen verwachting in, mooie avonden beleeft en men zich zodoende enigszins bindt aan bepaalde makers of groepen is de brug voor die makers naar de grote zaal ook niet meer zo onoverbrugbaar. Want het geeft de schouwburgdirecteur uiteindelijk meer kans publiek in de zaal te hebben bij zo'n voorstelling.

Anyways stoort het me dat deze discussie weer lijkt te gaan over de makers. Terwijl het probleem volgens mij niet bij de makers ligt en al helemaal niet door hen opgelost kan en hoeft te worden.