Twee uur lang wachten op de climax die niet gaat komen vergt te veel van het publiek, zelfs van de ervaren kijker.. Laat Toneelgroep Amsterdam en NT Gent onder leiding van Johan Simons samenwerken, zet top acteurs als Elsie de Brauw, Chris Nietveld en Jacob Derwig samen op het toneel en je hebt een topstuk?! De verwachtingen waren hoog gespannen, de teleurstelling was dan ook groot. Geen topstuk! Het stuk gebaseerd op de film van cineast Marco Ferreri lijkt op papier interessant en zeer speelbaar, echter is de toneelpraktijk anders. Na een te lange introductie is de hoop er wanneer de vleeshompen letterlijk ten tonele storten. Je voelt de zaal denken ´nu begint het´ en ´we hebben er zin in´ en dat is ook zo; enkele minuten kijk ik geboeid en verwachtingsvol naar de vier succesvolle mannen die maaltijden voorbereiden waaraan ze uiteindelijk tevreden ten onder zullen gaan. Maar de climax wordt uitgesteld…, komt niet en het verhaal sukkelt verder. Elsie de Brauw geeft af en toe de aanzet, maar krijgt nauwelijks respons. We krijgen slechts een sumiere hoeveelheid achtergrond informatie over de personages aangeboden waardoor ik me steeds een buitenstaander voel en elke minuut in de zaal, lijkt ook een minuut in de wereld op het toneel te zijn. De diepere laag is er absoluut, de continue verwijzing naar de vrouwenborst, het vrouwelijk geslacht, de tekst van Chris Nietveld in de rol van Christiane en de, af en toe prachtige, beeldende kunstwerken die geprojecteerd worden… Hiervoor dan ook een gewei, maar het is zonde dat Johan Simons afscheid neemt met een voorstelling waarbij alleen de potentie overblijft!