Een theatrale As the World Turns

Hoewel de soap in de titel doet vermoeden dat Mariano Pensotti Noorderzon opzadelt met een afgezaagde voorstelling van het alledaagse leven, is deze voorstelling het ervaren meer dan waard. Bomvol prachtige en vreemde teksten en gebeurtenissen, biedt deze Argentijnse theatermaker het publiek een letterlijke, maar doorgaande mallemolen van tientallen personages die komen en gaan in het draaiende leven van vier hoofdpersonages die hun alledaagse levens leiden met de bijbehorende rare aspecten. Pensotti toont met El pasado es un animal grotesco (Het verleden is een grotesk dier) hoe het absurde voor anderen alledaags blijkt en hoe het alledaagse voor een ieder absurd kan zijn.

Op een continu ronddraaiend podium, verdeeld in kwarten waarbij elk kwart de leefomgeving van een ander hoofdpersonage is, leven deze mensen hun levens. Er is in de voorstelling nauwelijks sprake van dialoog omdat het tekstuele hoofdzakelijk vertolkt wordt door de vier, elkaar afwisselende, acteurs die de rol van commentator op de andere levens op zich nemen en ons met een afstand de bijzonderheden tonen van de personages.

De boventitels zorgen ervoor dat je je meer moet inspannen, want op de tekst en het beeld letten tegelijk is een drukke bezigheid, vooral ook omdat de vier personages in een razend tempo nieuwe personages baren die vliegensvlug het leven ook weer lijken te geven.

Veel is te zien in deze verhandeling van tien jaar uit het verleden van de vier personages, en daarom zou er nog veel meer over gezegd kunnen worden, maar zelfs nu nog laat het mijn hoofd tollen en daarmee is denken over de voorstelling nog volop mogelijk.