Een avond zoals je van Jeroen van Merwijk mag verwachten. Spits gestoei met de taal en aangenaam licht cynisme.

Dit keer trouwens met extra ingredienten. Er is video bijvoorbeeld en er zijn wat minder liedjes dan gewoonlijk.

Bovendien levert Jeroen van Merwijk een overtuigende demonstratie van multitasking. Puliekelijk schept de kunstenaar J.v.M. een grafisch meesterwerk, terwijl de cabaretier J.v.M. gelijktijdig zijn intelligente teksten aan het publiek ter beschikking stelt.

De voorstelling is trouwens ook persoonlijker dan de vorige tien; de overleden en aanbeden vader Harry speelt nadrukkelijk en ontroerend mee.

Korto: eigenzinnig, mooi en de moeite waard.