Sarah Jonker verrast! Bloed op de dansvloer lijkt wanneer je de omschrijving leest niet een heel interessante monoloog over een meisje dat vertelt over haar ‘bijbaantje’ bij de post. Dieperliggend gaat de erg persoonlijke monoloog van dit jonge talent echter over liefde, dood, het moeten loslaten en weer verdergaan. Sarah voelt zich duidelijk prettig op het toneel, is qua verschijning boeiend, toont vele gezichten en is erg accent-vast wanneer ze de lachwekkende typetjes Achmed en Nisa ten tonele brengt. Achteraf vind ik het jammer dat ik de proloog een beetje langs me heen heb laten gaan, omdat ik nog te veel bezig was met het acclimatiseren in de ruimte, want hierin zat de kern van het verhaal. Sarah weet een goede balans te brengen in de verschillende emoties die ze neer zet op het toneel, waardoor het publiek mee gevoerd wordt zonder zich ongemakkelijk te voelen. Hardop-lachend-leuk , heerlijke zelfspot en soms.. ontroerend. Go Sarah!