oude meuk

Dossier verkiezingen

Geert Dales

(VVD, geboren 1952, Doetinchem)

Kandidaat van formaat: hij heeft de papieren en wil graag. Lijkt een favoriet maar er is een probleem: bij het accepteren van zijn tweede termijn als wethouder van financiën in Amsterdam heeft hij aan de raad moeten beloven zijn termijn van vier jaar uit te zitten en niet zijn koffers te pakken als hij gevraagd wordt voor de regering. Hij heeft zijn woord gegeven dat hij zich niet zal laten verleiden, maar hij is natuurlijk wel een politicus...

Geert Dales is een serieuze kandidaat voor de post van Minister van Financiën, maar ook voor staatssecretaris van Cultuur. De kunsten zijn zijn passie en, fijn vooruitzicht, met name de podiumkunsten mogen zich in zijn aandacht verheugen.

Dales heeft een degelijke achtergrond: hij is doctor in de rechten, heeft iets gedaan in het leger, waarna zijn politieke carrière start bij Buitenlandse Zaken. Tot zover is er weinig kunstzinnigs aan hem te ontdekken, maar eind jaren tachtig wordt de bohemièn in hem wakker. Hij wordt zakelijk directeur van het Holland Festival en directeur van het Fonds voor de Beeldende Kunst van Amsterdam. Hij heeft bestuursfuncties bij Het Theaterfestival, Hollandia, Het Zaantheater, Kunsten '92, en vele andere organisaties op het gebied van de beeldende kunst, dans en muziektheater.

Eind jaren negentig komt hij voor de VVD in de Amsterdamse gemeenteraad en in 2000 wordt hij wethouder van Financiën, Personeel en Organisatie, Haven, Luchthavenaangelegenheden, Facilitaire Bedrijven en Sport alsmede Beheer Binnenwater. Dat heeft hij natuurlijk zijn handen aan vol en dat is een verlies voor theaterland.

Hoewel hij zelf duidelijk door de kunst gegrepen is, vindt hij niet dat mensen per sé moeten deelnemen aan al dat moois. Een avond biljarten is ook een waardevolle tijdsbesteding. Kunst is geen volksverheffing of volkspedagogie en een bewindsman al helemaal niet een opvoeder van het volk. Waar gaat het dan om in de kunst, volgens Dales? Om de Kwaliteit natuurlijk. Daar heeft hij als politicus natuurlijk niets over te zeggen, maar in de jaren negentig werd hij nog wel eens voor Subsidiepaus en Kunstregent uitgemaakt.

Natuurlijk wordt hij wel staatssecretaris: Hij heeft beloofd dat hij het niet zou doen! Nog voor de haan drie keer heeft gekraaid is hij om.
Natuurlijk wordt hij niet staatssecretaris: Financiën heeft natuurlijk veel meer status dan cultuur, dus het wordt òf Zalm opvolgen òf op zijn post blijven in Amsterdam.

zie ook: Volkskrant, 31/7/98