Festival
De Regiedagen 2001
In totaal zijn er 29 Minirecensies geschreven op De Regiedagen 2001. Dit zijn nummers 21 t/m 29.
< vorige - pagina 3
Prachtige voorstelling.Teksten lopen als een trein. Ik vond het een zeer gewaagde voorstelling om bij het afstuderen terug te kijken op carriere en liefdes. Humor,cynisme en goede verassingen. Alle lof voor Jasper, Marcus en Ko.
(WALD, gezien 20/6/01, tijdens
De Regiedagen)
in totaal 4 Minirecensies over deze voorstelling
>>
Indrukwekkend. Scherpe teksten. Thema|s als angsten, prestatiesdruk, verwachtingen, liefde, veiligheid, vrijheid, afscheid met humor neergezet. Bitter, verassend en melancholisch gespeeld. Het geheel maakte me soms ademloos stil, deed me lachen en raakte me.
(JodV, gezien 20/6/01, tijdens
De Regiedagen)
in totaal 4 Minirecensies over deze voorstelling
>>
Terug naar mijn jeugd..memory lane.... Herkenbaar. Veel gelachen en af en toe ontroerend.
(DC, gezien 20/6/01, tijdens
De Regiedagen)
Het lelijke jonge eendje; wie kent het verhaal niet? (en wie voelt zich niet op een of andere manier nauw verbonden met het eeuwige schoonheids-thema?) Het sprookje werd prachtig, verteld door actrice Anna Boelens. De video aan haar voeten bracht mij eerst even in verwarring, vandaar het kleine blikje. Onnodig, dacht ik in eerste instantie. Maar al snel komen beeld en tekst samen. Het licht-cynische einde is een absolute, frisse verrassing. Een waar sprookje dus.
Het eten was voortreffelijk. En de surrealistische teksten voorgelezen door Kasper Kapteijn smaakten naar meer. Uiteindelijk namen de idioten werkelijk de maaltijd over. Ik ben benieuwd wat idealisten en hoe zij zich manifesteren. Tot 26 juni 18:00u.
(CMij, gezien 19/6/01, tijdens
De Regiedagen)
De obligate, onscherpe televisiebeelden van oorlog, doorspekt met reklame deden mij het ergste vrezen. Ja hoor, de tekst werd er doorheen gejast, zodat ik er helemaal niets van begreep. toen nog een o zo mooie blote mevrouw, waar we eerst de rug van mochten zien en toen de hele rest in bad nog wel. Tot slot een clown, die een wissel wilde omzetten in een act, die niet leuk was. In de pauze wilde ik alleen maar weg. Oh, dat postmoderne gebeuzel met die oh zo mooie plaatjes en al die zinnelijkheid voor mannen. Oh ,weer die onbegrijpelijke rebussen.
Na de pauze werd het puur genieten. Zo mag het uren duren, ook wel drie uur. Heerlijk subtiel spel, leuke grappen, lekkere scenes en een duidelijke moraal aan het eind: de oorlog is voor ons voorbij na WO II, maar in het klein maken wij steeds maar weer oorlogen om pietluttigheden. Een aanvechtbaar standpunt, maar voor een avond heerlijk, gelukkig geen postmodern toneel best genoeg.
(NM, gezien 16/6/01, tijdens
De Regiedagen)
in totaal 4 Minirecensies over deze voorstelling
>>
Wild in tomatensaus is ook best leker vandaar dat blik... d|r was niets anders, ik weet dat de regisseur van ECHTE pommodori houdt.
Recensie? Als je het mij vraagt een absolute masterpiece of aaaaaaaaallll masterpieces en dit is geen slijmverhaal!! Tot nu toe (na 3) de beste, met kop en schouders!
Ga zo door! ook VOLGEND jaar!
(AFL, gezien 18/6/01, tijdens
De Regiedagen)
Een voorstelling waar ik me veel van had voorgesteld. Ik was erg benieuwd naar de teksten van Goetz; ze bleken op het toneel even ongrijpbaar als op papier. Een mooie eerste helft, een veel te lange tweede. Pas toen ik nadien op de flyer las: "de grote oorlog bestaat niet zonder de kleine oorlog" vielen de scènes op zijn plaats. Achteraf dus toch wel tevreden, alhoewel er wel rigoreus in geknipt had mogen worden.
(
AvdP, gezien 15/6/01, tijdens
De Regiedagen)
in totaal 4 Minirecensies over deze voorstelling
>>
De wetten van het theater werden gefuckt, na de pauze duurt langer dan daarvoor. Het leek daarom wel eindeloos. (Volgens mij was mijn "hoe lang gaat dit nog duren"-gevoel precies de bedoeling, want het-voorstelling-is-afgelopen-om-bordje was afgetaped.) Het gedeelte voor de pauze vond ik voornamelijk moeilijk gedoe en heb ik wel vaker gezien. Na de pauze was dus te lang, maar had een paar geweldig enge onrustbarende momenten en goede humor om te lachen. Ik als ex-barvrouw sympatiseer enorm met den hoofdpersoon die zo zijn eigen manier heeft om met lastige klanten om te gaan. Daar kan geen sociale hygiene tegen op.
in totaal 4 Minirecensies over deze voorstelling
>>
< vorige - pagina 3