oude meuk
Festival
In totaal zijn er 13 Minirecensies geschreven op ITs 2002. Dit zijn de laatste 10.
pagina 1 - volgende >
Het verdwijnt vanzelf is helaas niet meer te zien. helaas omdat de voorstelling de vier geweien absoluut waard is. Klemens Patijn speelde op innemende, ontroerende en recht in je gezicht rakende wijze zijn FREAKSHOW IN FRAGMENTEN.
Wisselend tussen ontroering en pure wanhoop met als toppunt van wanhoop het wrangste liedje ooit ('Suicide is painless', tune van de serie M.A.S.H) terwijl hij zichzelf uitprobeert te wissen door liters pa over zich leeg te gooien.
Hij zit nu in het 3e jaar van de toneelschool Amsterdam ik ben heel benieuwd hoe de eindexamen voorstelling er volgend jaar uit gaat zien
(Mm, gezien 24/6/02, tijdens ITs)
in totaal 2 Minirecensies over deze voorstelling >>
In het begin valt dit duidelijk in de categorie moeilijke mime, maar dan ineens steelt het je hart en wordt het heel mooi. Geweldige muziek, geweldige versterking. Voorstelling om voor altijd te onthouden, maar zeker voor altijd te herinneren als je 'Time after Time' hoort.
 | FB gezien: 29/6/02 tijdens ITs |
Wat is het mysterie van Eva Mathijssen? Waarom speelt men aan de lopende band haar teksten? Ik zie/hoor het niet. Wat een enorme berg informatie krijg ik toch over me heen. Dat ze dit speciaal voor haar klasgenoten is geschreven, zegt ook veel over die klas denk ik dan zo. Qua spel, vooral veel valtechnieken gezien. Theaterzaal lijkt nog groter door decor, zodat ik nog minder met de acteurs te maken heb. Al met al geen vrolijke bedoening.
| FB gezien: 29/6/02 tijdens ITs |
in totaal 3 Minirecensies over deze voorstelling >>
Vier mooie meiden demonstreren dat het Almeerse spreekwoord "Het leven is een feest, maar je moet zelf de slingers ophangen" ook zijn keer zijde heeft. Mooi, grappig en energiek. Bij tijd en wijlen ook erg ontroerend. Maar op het eind wordt er genoeg teveel uitgelegd en komt er iets te veel plot en moraal in. Dat is jammer, want alle sympathie die je eerder voor de karakters hebt gevoeld, verdwijnt dan en daarmee de tragiek. Maar geen gezeur, deze dames worden sterren, dat is wel duidelijk. Speciale aandacht voor de geweldige muziek en de goede geluidsinstallatie!
| FB gezien: 26/6/02 tijdens ITs |
Om te beginnen een gewei voor de titel; voor de voorstelling kon ik hem onmogelijk onthouden. Na de voorstelling rol ik hem er in een keer uit. Het was ook erg leuk om de ingehouden lach in de zaal mee te maken als de zin eindelijk valt. Nog meer gewei voor de tekst; een akelig actuele komedie over hoe leven is als links dood is en intellectualisme een vies woord. En dan natuurlijk de klas zelf, wat hebben ze het zich zelf moeilijk gemaakt; een tekst van Rob de Graaff, en ronde spelen, moeilijk technisch gedoe en het ook nog komisch willen houden. Heel goed gelukt . Tenslotte een gewei voor het publiek, hoewel het bloedje warm was en je geen vin kan veroeren zonder je buurman te schoppen of de hele tribune te laten kraken, de hele tijd geconcentreerd zat te kijken en al die moeilijk theorieen over zich heen liet komen en er de humor van in kon zien. Een fijne avond.
| FB gezien: 26/6/02 tijdens ITs |
Dit is een voorlopige score: ik dacht dat ik hier te maken had met autobiografisch trauma-verwerkingstheater; en daar hou ik dan weer niet van (en doe dat toch niet helemaal aan het begin van je carrière), hoewel ik het technisch wel goed gedaan vond.
Maar ik hoorde later geruchten dat het juist allemaal bij elkaar verzonnen is: mocht dat zo zijn, dan voel ik me echt behoorlijk belazerd en dat verdient toch nog wel drie geweien extra...
 | SvdB gezien: 23/6/02 tijdens ITs |
in totaal 2 Minirecensies over deze voorstelling >>
Verzorgd miniatuurtje. De Lidl-tas deed het hem voor mij; een buurman wist mij echter te vertellen dat er net na de val van de muur nog helemaal geen Lidl was in Oost Berlijn; een tasje van de Aldi of Plus (Prima Leben Und Sparen) was dus wellicht meer op z'n plaats geweest. Kortom: een voorstelling om lekker Ostalgisch bij te mijmeren, maar wel jammer dat de tekst daar zoveel ruimte voor liet. Iets meer to the point, bitte.
| SvdB gezien: 23/6/02 tijdens ITs |
in totaal 2 Minirecensies over deze voorstelling >>
Als een kuiken in een ei speelt Schweigman met haar grote rooie dooier. Buiten de baarmoeder rent gerauschmacher Matthias Mooij zich rot tussen prepared piano's en vallende bowlingballen (of zo, maar dat kon ik dus niet zien). Sterk, teder en associatief.
Nou vraag ik me wel af of 'Dubbeldooier' van Oostpool ook twee keer zo goed is...
| SvdB gezien: 23/6/02 tijdens ITs |
zie ook: Minirecensies: 'Dubbeldooier'
in totaal 2 Minirecensies over deze voorstelling >>
Hier kan ik dus helemaal niet tegen. Brrr, eng en naar en hou er mee op. Geen therapie in mijn theater. Bah, bah, bah. Abke Haring bespeelt de hele vloer en huppelt hopeloos rond in de ellende. Je kunt er van houden, maar ik dus niet. En mensen: ophouden met die zinloze projecties!
| FB gezien: 23/6/02 tijdens ITs |
in totaal 2 Minirecensies over deze voorstelling >>
'k Was een beetje uitgeput van 'De Jonge Makers Marathon, maar gelukkig als laatst een stukje kleinkunst. Mooi af stukje theater. Zaalbespeling in het begin had iets beter gekunt en de tics iets virtuoser (kleinen tomaatjes), maar voor de rest gewoon af. Speciaal gewei voor schoolbord scene en waterballet. Dat zat echt goed in elkaar. Niets meer aan doen.
| FB gezien: 23/6/02 tijdens ITs |
in totaal 2 Minirecensies over deze voorstelling >>
pagina 1 - volgende >