oude meuk

Festival

Noorderzon 2003

In totaal zijn er 4 Minirecensies geschreven op Noorderzon 2003.

ApplausApplausApplausApplausApplausBoe!
Hoe blij kun je worden als verwende theaterbezoeker bij het zien van iets dat totaal thrilling is en je verwachtingen ver overtreft? Heel blij. De depri-sfeer van The Blind maakte me erg enthousiast. Waar kijk iknaar? Video, acteurs, poppen? Het antwoord word je na de voorstelling gegund in een maar enkele seconden durend andre lichtstand. Ook gewei voor de bijzonder sterke soundscape. Jammer alleen van de beperkte mimische mogelijkheden. Maar het blijft een hele bijzondere geaarwording om een uutr naar alleen maar hoofden te kijken. Thrilling dus!
(JS, gezien 23/8/03, tijdens Noorderzon)


ApplausApplausBoe!Boe!
Er zijn van die emnsen die over een bepaalde voorstelling zeggen dat-ie "prima is als zomervoorstelling". Dat verradt een enorm dedain, maar tegelijkertijd kun je denken: vakmanschap die niet erg diep gaat en grote groepen mensen museert die anders nauweljks theater zien. Daar is niets tegen. Dat gevoel overkwam mij tijdens het zien van See Under X. Hoewel ik van Galili en companen meer had verwacht, was het geheel een lekker enthousiaste bende. Toch had ietsje meer inhoud of karakter deze voorstelling zeker goed gedaan.
(JS, gezien 22/8/03, tijdens Noorderzon)


ApplausApplausApplausApplausBoe!Boe!
De geschiedenis en actuele stand van zaken in Georgie wilden de makers ons duidelijk maken in een uurtje. Dat kan niet. En hoeft niet. De teksten doen wat potsierlijk aan, maar dat wordt volledig gecompenseerd door de dans. Een achttal jongens van een jaar of 17 maken er een prachtfeestje van. Ze maken moderne danspassen, maar doen ook denken aan Kozakken en breakdancers. Tijdens de zwaardgevechten vliegen de vonken er van af, ook letterlijk. Wat een energie. En wat een mooi publiek in het Grand. Voor hetĀ einde al drie open doekjes. Niet geheel geslaagd, maar zeer de moeite waard.
(JS, gezien 22/8/03, tijdens Noorderzon)


ApplausApplausApplausApplaus
Twee Fransen maken met hoogst simpele middelen een prachtig aangenaam half uurtje gekte. Hoe eenvouidger, hoe beter, ga je geloven na het zien van La Serre. Een hangmat, een banjo, een kruiwagen, een cassetterecorder van voor de oorlog, balletjes en een krant. Minder is meer bij deze mannen. Creatief, hoogst origineel en pretentieloos en een timing waar je U tegen zegt. Ook geschikt vor caba-haters. Een juweeltje.
(JS, gezien 22/8/03, tijdens Noorderzon)

in totaal 2 Minirecensies over deze voorstelling  >>


pagina 1

praat mee

schrijf een mini