Festival
De Regiedagen 2001
In totaal zijn er 29 Minirecensies geschreven op De Regiedagen 2001. Dit zijn de laatste 10.
pagina 1 - volgende >
Prima voorstelling, mooie sfeer. Eigenzinnig en grappig. Is goed blijven hangen, aanstekelijk spel ook. Belichting van Marc Heinz zeer artificieel en niet speels, daardoor rook het af en toe naar ingewikkelde kunst.
in totaal 3 Minirecensies over deze voorstelling
>>
Voorsteling is minder kwetsbaar en dan eerder jeugdtheater van Lotte, dus ik blijf een beetje met lege handen staan. Moralistische zweef krijgt voeten in de aarde door lekker lachen, de acteurs hebben in elk geval veel lol. Minder verwondering, meer gewoon jeugdtheater.Tomaten ook voor publiek dat niet uit doelgroep (namelijk kinderen) bestaat maar uit afwachtende talent-scout-theater-vips, die hadden eerst verplicht een rondje door de ballenbak gemoeten. Gewei voor het wonder aan het einde, daar kan zelfs Joop met zijn special-effects niet tegen op.
in totaal 3 Minirecensies over deze voorstelling
>>
Di is echt een heel leuk stuk! Echt genoten en jammer dat het al weer de laatste voorstelling was. Ik vind dat het wel vaker mag worden opgevoerd. Door het hele land misschien? TIP!!!! Succes ermee!
(ES, gezien 27/6/01, tijdens
De Regiedagen)
in totaal 2 Minirecensies over deze voorstelling
>>
ben je bang voor de dood, drink dan een biertje met deze vrienden. of als je het gewoon niet snapt, wiskunde bijvoorbeeld...
(CK, gezien 27/6/01, tijdens
De Regiedagen)
Hè, wat een leuke voorstelling. Ik wou dat ik zo mooi kon vliegen.
(
AvdP, gezien 27/6/01, tijdens
De Regiedagen)
in totaal 3 Minirecensies over deze voorstelling
>>
De zaal genoot, maar mij deed het niets. Was dit jeugdtheater of zo? Maar dan nog, dit heb ik toch al vaak genoeg gezien. Vier leuke meiden op het toneel, maar dan toch behoorlijk gezapig. Er wordt gehint naar een Cinderella-complex van Generatie Nix, maar volgens mij hebben deze dames het veel te druk met leuk zijn om daar aan onder door te gaan. Nou ja, ik snap Bridget Jones ook niet. Geweldig verzorgde vormgeving en goede zang, maar het blijft vorm.
in totaal 2 Minirecensies over deze voorstelling
>>
Soms kan toneel je de meest simpele dingen in eens glas helder maken. Zo heb ik me tijdens deze voorstelling gerealiseerd dat Heiner Müller een Duitser is. Deze monoloog over een Rus aan het front verandert daardoor. Beeldend gebracht, maar soms met teveel nadruk waardoor het probleem overschreeuwd wordt. Gewei voor de legerpet die enorm goed tegenspel boodt. Mooi moment was de zucht na afloop van de acteur; hij hoeft duidelijk niet nog 2000 kilometer naar Berlijn.
Lul, eikel, sperma; bloot en sex op het toneel. Deze keer niet om te chokeren, om te lachen of om existentiele leegte aan te geven maar voor de spanning en geilheid ervan. Dat werkte best goed. Ook het tijdstip (12 uur |s nachts) en de zomerwarmte hielpen mee. Tomaat voor kostuum, te veel stijlen bij elkaar; te veel glitter. Speciaal gewei voor meest sexy beeld aan het eind: tientallen half leeg gedronken glazen rode wijn met afdrukken van twee keer zoveel lippen...
Ik vond het zo erg dat ik in de pauze ben weggegaan. Zacht en onhandig meisjesgegiechel, gestuntel rondom het lezen van een stukje tekst door een afgestudeerde regisseur; oh nee, er staat iets anders, nou ja... "ik zou graag aan iedereen een besneeuwd weiland willen geven, waar nog niemand op gelopen heeft...maar ja dat kan niet...grinnik..."
Deze |verzameling| is een uiting van vele cliche|s tussen de schuifdeuren. Een egodocument, misschien leuk voor haar familie en vrienden maar voor een buitenstaander een regelrechte ramp want deze |voorstelling| hoeft blijkbaar niet te voldoen aan fundamentele overdrachtstechnieken, opbouw, tekstbehandeling, noem maar op . Ik ben niet echt overtuigd geraakt van de kwaliteit van de A|damse regie-opleiding. En daar moest ik ook nog 22,50 voor betalen.
(AS, gezien 26/6/01, tijdens
De Regiedagen)
in totaal 2 Minirecensies over deze voorstelling
>>
Een erg kleine zangeres; een boom die zich stuiptrekkend bevrijd en naar het ITs vertrekt; een dansende Derwisj; een opa en oma; soms lijken de Regiedagen net een film van David Lynch. De verzameling van Lotte is echter persoonlijk, gastvrij en licht melancholiek. Daarnaast ook te kort en niet af, maar dat geeft niet: gewoon over vier jaar weer doen!
in totaal 2 Minirecensies over deze voorstelling
>>
pagina 1 - volgende >