Festival
Oerol 2004
In totaal zijn er 34 Minirecensies geschreven op Oerol 2004. Dit zijn de laatste 10.
pagina 1 - volgende >
Een zeer heftig stuk in een weiland. Heel vroeg of heel laat zodat je de zon op of onder zag gaan. Heftig zonder pathetisch te worden. Zeer mooi ruimtegebruik door kartonnen poppen ver in het weiland, waardoor alles ineens in scène gezet leek, zo ook het hele bos. Prachtig spelers! Zoals altijd staat Jonge sla weer garant voor zeer goed theater. Zo een mooie tekst en regie van Robbert So. Petje af!
(jw, gezien 20/6/04, tijdens
Oerol)
Deze voorstelling heb ik gezien op Oerol. Fris en leuk gespeelde klucht, met aan het het eind meerdere zeer verrassende wendingen. Het geheel had misschien iets korter gekund, maar door de perfecte lokatie is dat gauw vergeten.
(mdh, gezien 12/6/04, tijdens
Oerol)
in totaal 7 Minirecensies over deze voorstelling
>>
wat ik uit 'poldergasten' haalde was het recente onderwerp van deze maatschappij tolerantie en acceptatie. Door jongeren voor een breed publiek uitgevoerd in snel spel, korte grappige dialogen en mooie dans. Een opvallend goed geheel waarin zoveel te zien is dat je je ook de tweede keer zeer zult vermaken.
(mc, gezien 18/6/04, tijdens
Oerol)
in totaal 5 Minirecensies over deze voorstelling
>>
Een monoloog waar ik van begin tot einde geboeid naar heb zitten luisteren en kijken. Franssen is een uitstekend verhalenverteller en gewoon een hele goede acteur, fijn om naar te kijken. Het publiek in de boerenschuur zat er dicht op, maar dat deert hem helemaal niet, integendeel. Het verhaal intrigeert en blijft hangen in de geest.
(SB, gezien 19/6/04, tijdens
Oerol)
in totaal 8 Minirecensies over deze voorstelling
>>
Ongeveer twee jaar geleden heb ik een voorstelling van DOX gezien en daar was ik helemaal weg van! Goede dans, mooie muziek - live gespeeld. Poldergasten lijkt hier helemaal niet op. Ze proberen te acteren - komt niet uit de verf - en de dansbewegingen worden bij lange na niet zo enthousiast uitgevoerd. Ik was erg teleurgesteld.
(E.H., gezien 12/6/04, tijdens
Oerol)
in totaal 5 Minirecensies over deze voorstelling
>>
Verbluffend knap weerhuisje draait onvoorbiddelijk door. Geweldig afgewerkt, perfectionisties, net als bij 'Hoog Bezoek'. Erg geestig en het eindigt mooi melancholiek. Ik vind het niet zo mooi staan in de schuur, licht en geluidsplan kwamen niet uit de verf. De vogeltjes in de schuur raakte helemaal in de war van de vogeltjes op de band, wat wel grappig was maar de totaal illusies afbrak.Prettig bewijs dat niet alles wat jonge maker is tevreden is met onaffe experimenten.
Leuke voorstelling over een simpel gegeven: doe je iets een tweede keer hetzelfde? De sobere vormgeving en naturel spel dragen bij aan de kracht van de eenvoud van dit stuk, dat heel dicht bij z'n uitgangsidee blijft. Iets dat je met weinig woorden kan zeggen klinkt mooier dan een stortvloed van bijzinnen en uitzonderingen om de boodschap te verpakken.
De tomaat is voor het introfilmpje, wellicht had het geholpen om daar een filmmaker voor te vragen, dan hadden we een korter, sneller, efficiënter filmpje gekregen met decoupage in plaats van alleen totaaltjes.
in totaal 2 Minirecensies over deze voorstelling
>>
Na al die mooie dingen op Oerol ga je twijfelen aan je kritische houding t.o.v. theater; vind ik soms alles goed?
Nee dus, dit vond ik echt behoorlijk bagger.
Een mooi gegeven (Pinokkio twijfelt, net als iedereen, over de relatie tot z'n schepper(s)) heeft geresulteerd in melige houtje-touwtje scene's, met verdraaide stemmetjes en wat mannelijk naakt om het hip te laten lijken...
in totaal 4 Minirecensies over deze voorstelling
>>
Eén van de mooiste van Oerol, wat mij betreft.
Vanuit het thema 'als je een levenswens hebt, moet je dat soms maar gewoon even doen' start de voorstelling met een 'mee-doen-deel'. Normaal gesproken niet zo aan mij besteed, maar hier hielp het wel om te beseffen waar deze voorstelling over gaat. Dit is dan ook niet zozeer een losstaand stukje mime met een tractor, maar deel van de grote wens van de maakster waarvoor ze al eerder met de tractor naar Parijs reed.
Het tweede deel bestond uit mooie beelden (de opkomst van de onbemande tractor op het strand!), onderhoudende scene's en een heel mooi eindbeeld.
in totaal 2 Minirecensies over deze voorstelling
>>
Zo simpel en briljant kan theater zijn! Je zit op 't erf en hoort 't verhaal van de boer. Geweldige tekst, mooi gespeeld, subtiel live geluidsdecor van melkbussen, hoefijzers en de keukentafel en een terecht applaus wanneer de (tijdelijk) éénhandige contrabassist met subtiele assistentie van de hoofdrolspeler toch meer dan alleen open snaren kan spelen!
Extra compliment omdat het, wanneer Amsterdammers boeren 'nadoen', meestal eindigt in enorm kitscherig accent-getrut. Dit keer dus niet.
Dit was één van mijn Oerol-toppers!
in totaal 3 Minirecensies over deze voorstelling
>>
pagina 1 - volgende >