Oud Archief
UIT - IN
 Koud |
 Warm |
Van oudsher vinden veel locatievoorstellingen plaats in hoogovens, cementfabrieken en veehallen. Bij voorstellingen die niet plaatsvinden in hoogzomer is zo'n omgeving dan vochtig, donker en vooral koud. En in die grote ruimtes waar ergens ver weg iets druppelt, waar doffe echo's klinken en waar vloeren, muren, pilaren en plafond bestaan uit beton en metaal moet de kleine mens zich staande houden. Niet alleen de acteurs, maar ook het publiek dat vaak paardendekens krijgt uitgedeeld om zich te wapenen tegen de verkilling. Het spreekt vanzelf dat voorstellingen op dit soort locaties niet een enorm vrolijk wereldbeeld uitdragen. Voorstellingen als 'Cold comfort', 'De val van de Goden' of 'Pens' laten toch vooral kleine, worstelende mensjes zien in een ontmenselijkte wereld. Tijdens de hittegolf op Festival Boulevard blijkt plotseling de warmte in de zaal het belangrijkste theatrale middel. Ineens valt het op dat heel veel voorstellingen over hitte gaan: 'Desert Trip' speelt in de woestijn; 'Wolperding' gaat over de heetste zomerdag in een Brabants dorp; 'Vrouwen in bad' speelt in een hamam en in 'Lost chord radio' heeft een hittegolf een grote rol. Niet alleen zit het publiek gezellig tegen elkaar aangeplakt, al dan niet waaierend met een flyer, maar de voorstellingen krijgen er ook een hele nieuwe dimensie bij. De acteurs krijgen een lichte glinstering van transpiratie op hun lichaam. Het spel wordt lichamelijk en licht erotisch. Bij 38 graden worstelt de mens nog steeds, echter niet alleen met de ontmenselijkte wereld, maar met zijn of haar niet te controleren lichaam. Dat lichaam zweet omdat het zweten wil, gaat vreemd omdat het sex wil en moordt omdat het bloed wil zien. Niet alle voorstellingen zijn echter bestand tegen hoge temperaturen als dramatisch middel. 'Menuet' had op Boulevard nogal te lijden. Toch denken we warmte als dramatisch middel binnenkort vaak te gaan aantreffen bij Jan Versweyveld, Marcus Azzini en Griekse Tragedies. (17/8/03) zie ook: De Zomerfestivals: Boulevard | |
| Classic FM |
Get Records |
Na een korte tijd van abstractie en periodisering moet het theater zich weer Hier en Nu afspelen. Dat is op zich een goed idee voor actuele teksten, maar als grote zaal-regisseur die 'Othello' of 'Hedda Gabler' hedendaags wil maken heb je een probleem. Heb je je acteurs in een hippe outfit gestoken en heeft je decoratelier een lounge aangeleverd, klinkt het nog steeds voor geen meter! Het probleem? De teksten blijven belachelijk ouderwets. Je hebt weliswaar een nieuwe vertaling laten maken, maar je bent er nog niet gerust op. Hoe zorg je dat je voorstelling ook een nu-e soundtrack krijgt? Natuurlijk! Je lardeert je dialogen met leuke-kekke-helemaal-van-deze-tijd-muziekjes. Lekker hard, dat maakt zo'n voorstelling op en top modern. Maar wat is nu leuke-kekke-helemaal-van-deze-tijd muziek? Toch niet die ordinaire hiphop of arrenbee van TMF? U weet natuurlijk wel dat de gemiddelde theatermaker totaal geen verstand van muziek heeft. U heeft zich toch ook de hele jaren negentig moeten verbijten als regisseurs weer eens een blik van de meest obligate modern-klassieke ravioli hadden opengetrokken? Gorecki's 3e symphonie, Bach's 'Erbarme Dich', 'La Divina' Callas: geen dramatisch moment kon zonder. De absolute nummer één in deze ideeënarmoede-top tien is natuurlijk 'Tabula Rasa' van Arvo Pärt. Waar kwam dat toch vandaan? De Moose redactie weet het niet zeker, maar er rust een zware verdenking op Classic FM. Vast en zeker dè zender voor een artistiek leider in de de file. Gelukkig leven wij nu in beschaafder tijden: het zijn de Zips en klassiek is uit. Voor de theatermaker met zin in pop en gebrek aan actuele kennis is er een hele gezellige CD-winkel aan het eind van de Utrechtsestraat in Amsterdam: Get Records. Daar zijn onlangs de nodige theatermakers gesignaleerd, op zoek naar "opstandige-vrouwenmuziek" of "agressieve bombast". Het personeel van Get weet er wel raad mee. Moose stelt dan ook voor om deze zaak structureel te subsidiëren, zodat theatermuziek de verantwoordelijkheid blijft van ter zake kundige specialisten. (4/2/03) zie ook: Minirecensies: 'Othello' | |