Oud Archief
Krijgt u al trek?
Individu & Maatschappij
De hoofdpersonen zijn strijdende eenlingen die door hun opvattingen in sterk contrast met hun omgeving staan. Zij trekken fel van leer tegen leugenachtigheid en halfslachtigheid, vechten tegen het egocentrisme en oppurtunisme van de meerderheid, zetten hun maatschappelijke positie op het spel, geven alles op voor de strijd en slepen zelfs hun familie mee de afgrond in. Daardoor komen ze geheel alleen te staan. Ze blijven echter trouw aan zichzelf en gaan tenslotte strijdend ten onder.
Het Veem Theater, 'Brand!', 14 maart t/m mei 1998.
Een indringend beeld van een aantal studenten in Wenen (1923), dat na de Eerste Wereldoorlog opgroeit en alle illusies heeft verloren. Ze gaan elkaar, de wereld en hun eigen illusies te lijf. Individualisme en nihilisme vieren hoogtij. Dit blijkt driekwart eeuw later nog steeds actueel te zijn.
RO Theater, 'De ziekte die jeugd heet', 15 september t/m 25 oktober 1997.
Peter Verhelst bleef trouw aan het centrale thema: de absolute liefde en de tweestrijd in elk mens; de strijd tussen de behoefte aan duidelijkheid en de wil om aan de beklemmende ordening te ontsnappen.
Het Zuidelijk Toneel, 'Romeo en Julia', 15 t/m 18 juni 1998.
zie ook: Minirecensie 'Romeo en Julia'
Door de geschiedenis heen is er veel geschreven over de complexe relatie tussen vaders en zonen. Hoe vergaat het de vaders van vandaag, de dertigers en veertigers die plotseling met een koter op de arm rondlopen? Tien hedendaagse toneelschrijvers leveren speciaal voor dit project nieuw tekstmateriaal aan.
Theater van het Oosten, 'Vader en zoon', vanaf 24 februari 1998.
Woudstra verwerkt in dit stuk een contemporain thema: de scherpe eis van afstandelijkheid tussen therapeut en patiënt.
Het Toneel Speelt, 'Stilleven', SSA 17 t/m 19 april 1998.
Belangrijk thema in zijn werk is het conflict tussen individu en maatschappij, tussen oprecht en vals idealisme, tussen werkelijkheid en illusie.
Onafhankelijk Toneel, 'Vrouwen van Ibsen', 14 maart t/m 19 april 1998.
Uit hun persoonlijke verhalen wordt duidelijk dat de maatschappij, waarvan zij deel uitmaakten, in zeer hoog tempo is veranderd. Zij reconstrueren de gebeurtenissen die ertoe leidden, dat hun eigen 'heel bijzondere kleine wereld' binnen de maatschappij is gestorven. Howard en Judy hebben zich lange tijd geborgen geweten binnen deze wereld, die eerder een mentaliteit was. Maar ze blijken er uiteindelijk slachtoffer van te zijn geworden. Jack lijkt niet echt bij dit gezelschap te horen. Hij heeft toegegeven aan de aantrekkingskracht van een andere wereld, van een leven bevrijd van 'goede smaak', 'moraal' en politieke overtuiging', die de wereld van Howard en Judy kenmerkten. Deze beperkingen werden hem tot een ondraaglijke last. Na een grote worsteling met zichzelf heeft hij zich losgerukt van zijn huwelijk en daarmee van een traditie. Hij overleeft.
De Trust, 'Rouwklacht', 17 maart t/m 29 mei 1998.
zie ook: Minirecensies 'Rouwklacht'
Deze persoonlijke transformatie dient als grondslag om de fragiliteit van ieders identiteit op verschillende manieren te tonen. In 'Mobile Sections' staat één enkele lichtbundel (het licht van God) en de fragiliteit van het lichaam centraal.
Montazstroj Performing-Unit, 'Fragile/Mobile Sections', 26 t/m 29 maart 1998.
Geïnspireerd door O'Neill, die in zijn Lange dagreis naar de nacht een vergelijkbare gezinssituatie schetst, geeft Lars Norén in dit stuk een genadeloos beeld van wanhopig en machteloos naar toenadering en warmte zoekende personages. Alleen ten aanzien van de toekomst van de jongste telg van het gezin, de niet voor poëzie ongevoelige David, lijkt ontsnappen uit de benauwenis niet ondenkbaar. Norén lijkt te suggereren dat deze te vinden zou kunnen zijn in het kunstmatige, de wereld van theater en poëzie. Die moeten David een andere realiteit, een andere identiteit bieden.
De Appel, 'De nacht, de moeder van de dag', Den Haag, 1 april t/m 13 juni 1998.