Oud Archief
Omballing
U moet de groenten van FACT hebben
Er wordt lekker gegeten in theaterland. In januari trakteerde Growing Up in Public ons tijdens hun tiende verjaardag nog op heerlijke kaasfondue. Op 5 maart zette Fact ons een vegetarisch driegangenmenu voor. Bij Fact werd, in tegenstelling tot het feest van GRUIP dat voornamelijk erg gezellig was, de tomatenterrine echter niet zomaar opgediend. Fact is dan ook een stukje ouder. Fact is 25 geworden en vierde dat met de Dag (maar vooral met de Maaltijd) over de Regie. Het aangename werd direct gekoppeld aan het leerzame: tijdens de maaltijd werd gepraat over regisseren onder leiding van speciaal opgetrommelde voorzetgevers.
Eerder die middag werden we getrakteerd op een lezing van 'Schreber', het eerste stuk van Rijnders en op presentaties van gedroomde voorstellingen door een aantal jonge regisseurs. Aangenaam struinden we door de woning van Fact die zich bevindt in een te mooie school die je meteen wil kraken. We mochten tekstboekjes van de plank gappen en op verzoek droegen acteurs -onder genot van een kopje thee- een monoloog voor.
Maar tijdens de maaltijd werd het menens. Iedereen werd ingedeeld in een van de vier ronde tafelgesprekken en zo zat je plotseling aan tafel met je favoriete regisseur, de begeleider van je mislukte stage, een bewonderaar en een totaal onbekende grootheid. Het is lastig discussiëren met 25 mensen en al helemaal als je je mond vol hebt. Maar lekker eten maakt de tongen los, dus we spraken; over repetitieprocessen, de grote of de kleine zaal, grenzen en acteurs.
Nog voor de pasta pomodori opgediend werd (was het toeval dat het menu zoveel tomaat bevatte?), vuurde de niet-omver-te-praten regisseur al een fonkelende vraag af op zijn collega, die net begonnen was haar keukengeheimen met ons te delen. En werd hij weer afgetroefd door de student die opkwam voor de ware kookkunst die onderwerp van gesprek zou zijn. Nog voor de aardbeienbavarois-in-cake, konden we echter concluderen dat we inhoudelijk niet erg opschoten. De gesprekken bleven draaien in onduidelijke uiteenzettingen reacties op misverstanden en felle verdedigingen op gewaande aanvallen.
En toch was het leuk. Omdat je met al die mensen aan tafel zit, om het gegrinnik van een Derdejaars Docent Drama dat volgt op de vurige opmerking van de Grote Regisseur en het gezucht van de Artistiek Leider. Omdat je eindelijk die belangrijke vraag aan je bewonderde collega kan stellen en omdat je er achter komt dat de Grote Belofte die naast je zit niet van sla houdt.
zie ook: Kort Nieuws: VNG, 17/1
en ook: De Selectie: 'Fact Acts'