Vera wil voor niks 22/11/99
Het rangen- en standengevoel is terug in Nederland. Nadat we de afgelopen veertig jaar vreselijk ons best hebben gedaan om te ontkennen dat er een verschil tussen arm en rijk bestaat, blijkt nu dat de kloof in werkelijkheid nooit gevuld. Dit wordt haarscherp aangetoond door een belangrijk onrecht: te dure toegangskaartjes.
In de minirecensies op deze website valt het ook al te ontdekken. Toegangsprijzen voor het theater kunnen hoog oplopen. En het enige wat je daar als normale bezoeker aan kan doen, is zachtjes mokken en berusten in je lot. Gelukkig zijn er mensen die dit onrecht zien en zich ertegen teweer stellen.
Hulde dus voor Yoep, die er alles voor over heeft om vanuit zijn villa aan de Grachtengordel te vechten voor het recht van arme mensen om naar hem mogen kijken. Hulde ook voor SP-statenlid De Boer, die vriendelijk bedankte voor een vrijkaartje voor de première van 'Cosi fan tutte' door Opera Zuid, met de mededeling dat men dat kaartje maar aan een armlastige moest geven.
Wat bezielt deze twee gegoede burgers? Is dit hun manier om het onrechtvaardigheid van de samenleving van de daken schreeuwen? Of is het een poging om op een cultureel betrokken manier in het nieuws te komen? Ik ben benieuwd of anderen hun voorbeeld volgen. Lijkt me een enig idee, overigens. Als ze dan maar wel van tevoren zeggen waar ik dan 'hun' gratis kaartje kan komen halen.
zie ook: Kort Nieuws: NRC & Parool, 12/10
en ook: Kort Nieuws: Parool & Metro, 21/10