Oud Archief

Vera Liefhebber

Vera heeft spijt 17/10/99

De redactie van Moose had me uitgenodigd om die avond bij de uitreiking van de Gouden Tomaat aanwezig te zijn. Ik stond op het punt om te gaan, ik was eigenlijk alleen nog bezig met het zoekritueel rond de huissleutels en de sigaretten, toen Bets aanbelde. Met een heerlijke chardonnay op de arm liep ze naar binnen: "Weet je dat het precies dertig jaar geleden is?" "Dertig jaar en twee dagen," riep ik nog, maar Bets liep al door naar de keuken en begon de wijn te ontkurken. "Echte tomaten, ik herinner me nog dat ik dacht: nee ze hebben echte tomaten meegenomen! Wat waren we serieus, he V, zo strijdlustig."

Pas zittend op de bank, het glas wijn al in de hand kon ik haar zeggen dat ik eigenlijk weg moest. Er was een gouden tomaat voor onze vroegere strijdmakker. "GJ komt hem zelf ophalen," giechelde ik, want een loslippig redactielid van Moose had me de week ervoor al op de hoogte gebracht van de uitslag. Wild filosoferend over de rare wendingen van de geschiedenis en hoe deze zich herhaalt, zonken we steeds dieper in de kussens weg. Zou Rob er ook zijn? Zullen we hem bellen? En, oh V heb je tomaten in huis? Zullen we die jongere generatie es..?

Maar het is bij heimelijke plannen gebleven die avond. De herinneringen waren mooi, de wijn was lekker en de kussens waren zacht - wij zijn oude wijven die daar niet meer vanaf komen. Vol spijt las ik de volgende dag de berichten in de kranten. Van de redactie hoorde ik dat GJ zich een ware tomaatoptant had getoond en dat iedereen er was. Zelfs Rick. Over tomaten gesproken. Maar ik geloof dat ik geen recht van spreken meer heb.

zie ook: Kort Nieuws: Moose, 11/10
en ook: De Gouden Tomaat 1999
en ook: Minirecensies: 'Dark Lady'