Oud Archief

Vera Liefhebber

Vera over de Haagse tering 3/10/99

Alsof het de vloek is van een Egyptische farao waart er een mysterieus virus door Den Haag. De verschijnselen zijn verschillend, maar de lijders zijn allemaal artistiek leidinggevenden bij theatergroepen. Eerste slachtoffer: Johan Doesburg, bij hem uit het zich in een 'persoonlijke ziekte'. Nummer twee: Hans van den Boom, van Stella Den Haag, liep in Mozambique malaria op. Derde patiënt: Carol Linssen, die volgens De Appel lijdt aan 'ziekte'. En dan natuurlijk Aram Adriaanse. Hersenschudding, hoorden we enkele dagen geleden. Zeker onzacht in aanraking gekomen met het bord voor z'n kop, dacht ik nog, maar mijn vriendin vindt dat dan weer geen leuk grapje. Nu is hij helemaal weg. Nou moe.

Ik weet wel beter. Deze koorts is niets dan Angst en Ellende voor een nieuw Kunstenplan. Begin december moeten alle beleidsplannen van de gezelschappen binnen zijn op het ministerie van OC&W en daarna begint voor de rest van Nederland het handenwrijven, nagelbijten en tandenknarsen. Niet in Den Haag: bij De Appel en Het Nationale Toneel weten ze dat hun positie veilig is. Ja, de Raad voor Cultuur zal wel weer dreigende taal uitslaan, maar tot daden komt het nooit; daarvoor staan er te veel politici in het adressenbestand van beide gezelschappen.

De stress voor de Hagenaars zit hem juist in de periode ervoor. Juist deze makers, die normaal voorstellingen maken voor het meest witte, het meest grijze en het meest elitaire publiek van Nederland hebben een probleem. Wat hun normale publiek wil, schudden ze uit hun mouw. Als ze daar een keer niet volledig vertrouwen op hun routine bij het maken van een voorstelling, spelen ze voor halflege zalen.

Voor zo'n nota echter moeten ze ineens hun creativiteit aanspreken. Daarin moeten plannen voor de komende vier jaar staan, met elan gepresenteerd, met scherpe ideëen over hoe ze meer jongeren, meer allochtonen en meer gewone mensen naar hun theater kunnen krijgen, met een visie! Niet dat ze die plannen ooit serieus gaan uitvoeren, maar ze moeten ze wel bedenken. Want anders maken ze geen schijn van kans. Het is dit Grote Werk dat de Haagse theatermakers uit hun slaap houdt. En daar worden ze ziek van. Schoolziek heette dat vroeger bij ons thuis.

zie ook: Kort Nieuws: NRC, 27/9
en ook: Kort Nieuws: VNG, 24/9
en ook: Kort Nieuws: VNG, 21/9
en ook: Kort Nieuws: Volkskrant 9/9