Vera ziet de uitreiking 22/6/99
Met open ogen heb ik naar de uitreiking van de Toneel Publieksprijs zitten kijken. Tevoren hadden we vernomen dat de uitreiking van deze toch niet onbelangrijke theaterprijs dit jaar in een wat feestelijker jasje zou worden gestoken. Oude wijn in nieuwe zakken. Leuk toch? Aanvankelijk was ik dan ook bijzonder gecharmeerd van de show waar Hans Kesting de grappige (ze zijn zo leuk, die jongetjes van TGA) presentator stond uit te hangen. Vervolgens hield men een séance waarbij ik me dan weer afvroeg hoe Lou zich zou hebben gevoeld in het lichaam van Pierre. Het circus trok verder met een modeshow van de kleertjes van 's lands meest gesubsidieerde toneelclub. (Dáár is die jurk gebleven die ik ooit aan Chris Nietvelt heb uitgeleend en nooit meer terug heb gekregen!) Allemaal heel aardig. Maar bij de uitslag van de prijzen schoot er een slokje wijn zodanig in het verkeerde keelgat, dat mijn vriendin een kwartier later nog op m'n rug stond te kloppen. Dankzij de door haar geprogrammeerde videorecorder konden we het gelukkig allemaal nog eens rustig terug zien. Het was echt waar. Twee hoofdprijzen. Waarom kunnen we in dit land toch nooit komen tot een beslissing? Waarom altijd weer die hang naar het compromis? Je zou er bijna de Grote Theaterfestivalprijs serieus door gaan nemen. Zul je net zien dat die CJPers die ook gaan verdelen...
zie ook: Kort Nieuws: VNG, 6/6
zie ook: Volkskrant 24/3