Vera ziet de uitreiking 22/6/99
Met open ogen heb ik naar de uitreiking van de Toneel Publieksprijs zitten kijken. Tevoren hadden we vernomen dat de uitreiking van deze toch niet onbelangrijke
theaterprijs dit jaar in een wat feestelijker jasje zou worden gestoken.
Oude wijn in nieuwe zakken. Leuk toch? Aanvankelijk was ik dan ook
bijzonder gecharmeerd van de show waar Hans Kesting de grappige (ze zijn zo
leuk, die jongetjes van TGA) presentator stond uit te hangen. Vervolgens
hield men een séance waarbij ik me dan weer afvroeg hoe Lou zich zou hebben
gevoeld in het lichaam van Pierre. Het circus trok verder met een modeshow
van de kleertjes van 's lands meest gesubsidieerde toneelclub. (Dáár is die jurk gebleven die ik ooit aan Chris Nietvelt heb uitgeleend en nooit meer
terug heb gekregen!) Allemaal heel aardig. Maar bij de uitslag van de
prijzen schoot er een slokje wijn zodanig in het verkeerde keelgat, dat mijn
vriendin een kwartier later nog op m'n rug stond te kloppen. Dankzij de
door haar geprogrammeerde videorecorder konden we het gelukkig allemaal nog
eens rustig terug zien. Het was echt waar. Twee hoofdprijzen. Waarom kunnen
we in dit land toch nooit komen tot een beslissing? Waarom altijd weer die
hang naar het compromis? Je zou er bijna de Grote Theaterfestivalprijs
serieus door gaan nemen. Zul je net zien dat die CJPers die ook gaan
verdelen...
zie ook: Kort Nieuws: VNG, 6/6
zie ook: Volkskrant 24/3