Vera neemt het heft in handen 23/01/01
Ik herinner me nog een eerdere lezing van hem, vijftien jaar geleden. In Almere.Toen sprak hij over ontwikkelingssamenwerking en droeg hij de stedenband met een stad in Burkina Faso een warm hart toe. Geen menselijk onderwerp te klein voor deze man. Een rechtdoorzee politicus die opkomt voor de onderdrukten. Hij was voortrekker in de emancipatielobby en als minister creeërde hij - met twee vliegen in één klap - voor werklozen én armlastige instellingen de Melkertbaan. Briljant, onze Ad. En nu werpt hij zich op als redder van de kunsten. Tijdens de nieuwjaarsreceptie van zo ongeveer alle podium-organisaties sprak hij het kunstvolk toe. "Het moet allemaal anders." Ik was vastbesloten om me die avond aan hem voor te stellen.
Maar toen brak de nuchterheid dwars door mijn glas wijn. Want wat doet die man achter dat katheder? "Op weg naar een nieuwe coalitie tussen kunst en politiek." Ik ben helemaal nog niet op weg, ik ben nog aan het broeden over welke weg! Wie is hier op weg? Ad Melkert! Niet de kunst! Terwijl wij nog aan de bar raaskallen over hoe het anders moet, is Meneer - ik wil graag minister president worden, maar Brinkman ging toch ook eerst naar WVC - in het gat van de cultuurnotacrisis gedoken. Om het mooi dicht te naaien voordat wij aan het woord geweest zijn. Ik zie z'n heldensmoel al lachen.
Maar zo makkelijk komt hij er niet van af! We moeten iets doen! En niet via een vaag pamflet dat hup weer in die la verdwijnt. Wij moeten de wapens opnemen en een offensief voeren. Stop met reageren, wij moeten de baan breken! We zijn toch kunstenaars, of niet?!
Daarom verklaar ik bij deze officieel: Het Kunstoffensief is een feit!
Eenieder die het afwachten beu is roep ik op zich aan te melden, mail naar: vera@moose.nl.
Wij laten niet langer over ons heen lopen!
Avant garde!
zie ook: Buitenmoosers: Op weg naar een nieuwe coalitie tussen kunst en politiek
en ook: Kort Nieuws: VNG & NRC, 8/1/01
en ook: Kort Nieuws: NRC, 9/1/01