Oud Archief

Vera Liefhebber

Vera en het Enschede-gevoel 20/5/00

Ik had wel voor altijd in Portugal willen blijven, maar 'de ramp' dreef mij terug naar Nederland. Je kan proberen je ogen er voor te sluiten, maar als een aantal gezelschappen van de aardbodem dreigen te verdwijnen, moet je helpen. Ik belde onmiddelijk Aus Greidanus. Hij kon me vertellen dat de serie voorstellingen 'De gang, de gal en het maal' per direct waren afgebroken. Acteurs kunnen toch niet rustig verder spelen, terwijl ze weten dat ze binnen een half jaar op straat staan? Beseft Den Haag niet dat er bij de Appel mensen werken die een eigen huis hebben, mensen die een gezin moeten onderhouden? Aus begon te huilen. Hoewel ik zijn verdriet niet wilde onderschatten, vroeg ik hem of hij het niet had zien aankomen. De noodklok voor de Appel had toch vier jaar geleden al geluid? "Niemand heeft me verteld dat dit kon gebeuren, lieve Vera. Had ik het maar zien aankomen, dan hadden we ons nog kunnen verweren. Nu is het te laat." Ik vroeg hem hoe ik de Appel kon helpen. Een inzameling misschien? Aus wist het ook allemaal niet meer. Hij zei dat het gezelschap nog in shockfase verkeerde, dat de volle omvang van de ramp nog niet tot hen was doorgedrongen. Ik wenste hem veel sterkte en hing op. Direct daarna probeerde ik contact te leggen met Ton Schippers van Orkater, een andere getroffene. Hij bleek echter opgevangen te worden door familie, elders in het land. Dit zou een lange dag worden.

zie ook: Kort Nieuws: VNG, 15/5/00
en ook: Kort Nieuws: Parool, 16/5/00
en ook: Kort Nieuws: VNG, 15/5/00
en ook: Dossier Cultuurnota