Oud Archief

Vera Liefhebber

Vera op het Boekenbal 15/3/00

Omdat de jongens en meisjes van Moose er niet inkwamen maar ik wel, stond ik, blij maar snotterend, in een Grieks tuniekje met glimpanty (vanwege het thema 'de klassieken') in de hal van Carré. Een opkomend griepje annex bijholte-ontsteking had ik onderdrukt met alle medicijnen die ik in mijn badkamerkastje kon vinden, dus ik was er klaar voor. Mijn weg zoekend tussen Griekse zuiltjes en pokdalige boekverkopers uit de provincie spoedde ik mij richting bar.
En toen zag ik hem.
Harry.
De neus ferm in de wind gestoken, gebruind gelaat, de smoking strak om het vetloze lichaam. En ik wist: die moet ik hebben.
"Harry..." begon ik, maar helaas. De grote schrijver werd meteen omstuwd door fotografen, vrienden en enkele van zijn vele echtgenoten. En ik besefte: dit was zelfs voor mij iets te hoog gegrepen. In de grote zaal begon ondertussen Freek de Jonge aan zijn historische conference over Jules Croiset, Harry Mulisch en de boekverbranding.

Wat is die man (Freek dus) mooi als hij boos is.
En niet alleen mooi, ook scherp.
Ik heb zelden zo gelachen de laatste tijd (zeker niet om Freek), maar dit was zo slim, zo alert, zo pijnlijk ook dat ik het amper droog hield van onder. En ach ja, dat uit dat symbolisch verbrandde boek een feniks opsteeg was ook wel weer heel mooi. Enfin, na een paar vegetarische spiesen in het Griekse cafetaria kon ik er weer tegenaan.

Want het fijnste van het boekenbal is dat je er zo lekker dronken kan worden. Zo totaal ongegeneerd jezelf kan laten gaan, terwijl om je heen de koppen van al die schrijvers, redacteuren en al hun blonde vrouwtjes steeds lodderiger worden. Ik zag zelfs bij collega vrouw van de wereld Annemarie Oster wat hechtingen losspringen. Tant pis, Annemarie.

Nou stikte het toch van de celebrities. Heerlijk, ik kick daar wel op. Ik danste op de plaatjes van Harry de Winter ('I can’t get no satisfaction!'). Ik dineerde met Johannes van Dam en Fay Lovski, maakte grappen met Raoul Heertje en roddelde met Pierre Bokma en Yvonne van den Hurk ("ik lees alles van je in Moose"). Het leven kan soms zo mooi zijn, ook voor een al wat ouder meisje...
En Harry?
Om met Freek de Jonge te spreken: fuck op!

zie ook: Kort Nieuws: Volkskrant 23/2
en ook: Volkskrant 22/2/00
en ook: www.boekenweek.nl
en ook: www.mulisch.nl