oude meuk

Theaterfestival 1999

Ontmoetingen en meer omkoperij

Het feit dat er geen festival-centrum is waar je kan rondhangen komt steeds duidelijker naar voren. OK, in de Balie, Cox en de Smoeshaan zijn stukjes, maar het is toch behoorlijk gefragmenteerd allemaal. Vandaag weer Balie-overleg na de voorstelling: het blijft van de drie wel de rustigste plek om te babbelen.

Voor de voorstelling moesten we nog even snel op de foto voor het AD, waar we zaterdag mee praatten. Beetje routine zo onderhand, zo'n foto. Dit keer een minder stijve achtergrond: in Bellevue. Het staat maandag in de krant als het goed is.

Na het overleg ben ik nog teruggegaan naar de Smoeshaan, en merkte nu heel duidelijk de acteurs-onder-elkaar-sfeer waar ze berucht van is. Kwam leuk in gesprek met Marcel Verreck, die deze week gastrecensent is voor Het Parool. Zijn stukje over 'Pereira verklaart', dat vrijdag in Het Parool stond, kan ik iedereen aanraden: duidelijk met veel liefde voor de voorstelling geschreven, en niet zo afstandelijk als de meeste recensies. Ik weet dat hij 'Romeo en Julia' nix vond, dus nog maar even Het Parool van zaterdag bekijken om te zien wat dat voor stukje wordt.

Marcel stelde me ook voor aan Carel Alphenaar, die ik wel eerder had zien rondlopen, maar van wie ik nooit wist wie het nu ook al weeer was (categorie bekend gezicht, maar waarvan?). Toch ook wel leuk, hoewel ik dankzij de Korenwolf niet meer heel precies weet waar we het over hebben gehad. Vooral de ochtend erna merkte ik de invloed van de alcohol...

Zaterdag de laatste voorstelling, 'De Woudduivel' in Rotterdam. Had ik al eens gezien, maar dat heb je soms. Van te voren spraken we met Wijbrand Schaap van het AD, en omdat zijn stukje pas na de uitreiking in de krant komt, konden we nu over alle voorstellingen (behalve 'De Woudduivel' dus) vrijuit praten, over de discussies binnen de jury, over wat we waar goed vonden en wat niet.

Na 'De Woudduive'l ben ik nog even blijven hangen bij het OT-theater, en kwam in gesprek met Willem Kwakkelstein (speelde Djarin in het stuk). In het echt beweegt en praat hij bijna net zo chaotisch als in het stuk! Ik maakte nog een halfslachtige poging tot omkoping mee (m'n laatste wodka kreeg ik van hem) maar het is toch weinig overtuigend om maar één jurylid om te kopen. Toegegeven, de rest was al vertrokken. Ik heb geruchten gehoord dat de CJP-jury van vorig jaar met bier en wijn is overladen door 't Barre Land...

Maar het wordt nog een heftige vergadering, waarin we beslissen wie het gaat winnen. Een rustig hoekje in Cafecox, zondagmiddag.

Lodewijk Reijs